ماسوله دومین شهر تاریخی زنده دنیا است که همچنان زندگی در آن جاری است. این شهر که ۸۰۰ سال قدمت دارد، در سال ۱۳۵۴با شماره ۱۰۹۰ در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.
ماسوله به دلیل حفظ نسبی سنن و اصالت های فرهنگی، تاریخی و در عین حال همخوانی و هماهنگی معماری ویژه آن با محیط طبیعی اطرافش دارای اهمیت و شهرت است و قدمت بناها و خانههای آن به دورههای زندیه، قاجاریه و پهلوی میرسد.
ماسوله سالهاست در نوبت ثبت جهانی در یونسکو است.
نخستین بار در سال ۸۳، هیات کارشناسی یونسکو از ماسوله بازدید کرد و پس از آن در خرداد سال ۸۹ با حضور نماینده منطقهای یونسکو، اولین نشست کارگروه طرح جامع مدیریتی منظر فرهنگی ماسوله برگزار شد.
در سال ۹۰ نیز دفتر ثبت جهانی ماسوله از سوی سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و جلب سیاح تشکیل شد اما همچنان ماسوله به عنوان میراثی که قابلیت ثبت در فهرست جهانی یونسکو را دارد، در لیست انتظار باقی مانده است.
اما آنچه که سبب شده ماسوله در منتظر ارائه پرونده خود به سازمان یونسکو برای ثبت جهانی باشد، موانعی است که طی چند سال اخیر همچنان سرسختانه بر سر جای خود باقی مانده. حضور چند ساختمان اداری متعلق به شرکت برق و مخابرات در منظر و حریم ماسوله از جمله موانعی هستند که ثبت ماسوله را تاکنون به تاخیر انداختهاند. در سالهای اخیر تلاش زیادی برای تخلیه این ساختمانها صورت گرفته است اما هنوز این بناها خالی نشده است.
