قند حتی بدون آنکه بدانیم در غذاهای ما وجود دارد. مخاطرات آن کدام است؟ چگونه می‌توان با آن زندگی کرد؟
یک روز صبح در سال ۲۰۱۵ خانم دانیل جرکنس تصمیمی گرفت که شگفت‌انگیز بود. وی بر آن شد که هرگونه قند اضافه شده به غذای خود را حذف کند. این خانم روزنامه‌نگار که کارشناس بهداشت و رفاه مجله معروف فرانسوی اِل (Elle) است می‌خواست این برنامه‌ی متداول کشورهای آنگلوساکسن را که به آن «بی‌قند» (No sugar) می‌گویند آزمایش کند.
این تصمیم برای او دارای اهمیت بیشتری بود زیرا در خانواده‌ی او افراد مبتلا به بیماری قند یا دیابت وجود داشتند. خود او مشکل غده‌ی تیروئید و یائسگی زودرس داشت. دانیل جرکنس به این فکر افتاد که این پرهیز او از مصرف قند لااقل باید یک سال به طول انجامد تا اثر آن ظاهر شود. وی پس از یک سال کتابی درباره‌ی این تجربه‌ی خود نوشت. مجله‌ی فرانسوی لوپوان در این باره گفتگو کرده است.
– در این یک سال از نبود چه چیز بیشتر ناراحت بوده‌اید؟
ــ شکلات؛ درباره‌ی چای، من همیشه چای را بدون قند می‌نوشم. الکل بدون تردید، قندی است که تغییرشکل داده. ولی در یک گیلاس شراب سفید غیرشیرین تقریباً قند وجود ندارد. بنابراین ممکن است گاه و بیگاه گیلاسی از آن نوشید. آنچه ناراحت‌کننده است واکنش دیگران است. هرگز این همه به من اصرار نکرده بودند که دسر بخورم و سیگارکش‌ها که سیگار خود را که به پایان رسیده بود در زیر سیگاری خاموش می‌کردند دوستانه به من دشنام می‌دادند.
– چه تغییری در خود احساس کردید؟
ــ ابتدا رنگ پوستم بود. پس از چهار تا پنج هفته خود را در آئینه خوش‌قیافه‌تر و با پوست بهتر دیدم. تا چند روز بعد چندین نفر به من همین را گفتند. پزشکان به من یادآوری کردند که قند دارای ماده‌ای به نام گلیکاسیون است که یک ماده‌ی شیمیایی کاملا بی‌ضرر است. می‌توان گفت که مولکول‌های قند (glucose) در خون بیش از مقدار لازم وارد می‌شود و به تدریج تغییر شکل پیدا می‌کند و رنگ پوست به زردی می‌گراید.
من در این مدت یک سال هرگز در ساعت ده و نیم صبح و چهار و نیم بعد از ظهر احساس نکردم که باید مانند دیگر همکارانم چای و یا قهوه با بیسکویت وغیره بنوشم و بخورم.
– وزن بدنتان چگونه بود؟
ــ من بدون آن که در کیفیت ویا کمیت غذا تغییری بدهم، چهار تا پنج کیلوگرم یعنی ده درصد وزن معمولی‌ام لاغر شده‌ام. من همیشه میل به مواد چرب‌تر مانند آواکادو، چربی ژامبون، پنیر و یا کره داشتم ولی احتراز از مصرف قندی که به غذا اضافه می‌کردم موجب شد که چربی‌های نامطلوب از بین برود؛ مانند روغن نخل.
پس از یک سال دور کمرم ۱۴ سانتیمتر و دور نشیمنگاهم ده سانتیمتر کم شد؛ یعنی قسمتی از چربی بدنم را از دست دادم. اکنون احساس می‌کنم که از هر جهت بهتر از گذشته‌ام و همانطور که گفتم هیچوقت ساعت ده ونیم صبح یا چهار و نیم بعد از ظهر احساس کمبود نمی‌کنم.
– آیا تندرستی شما بهبود یافت؟
ــ بله و به نحوی غیرقابل انتظار؛ من در گذشته غالباً گرفتار سینوزیت شدید می‌شدم و مجبور بودم برای درمان آن، داروهای بسیار قوی مصرف و مداوایی بسیار دشوار را تحمل کنم. با این روش، تعداد دفعاتی که بیماری به سراغم می‌آمد، بسیار کم شد. از زمان انتشار کتابم احساس کردم که قند سریع‌الاثر (مانند آب پرتقال و غیره) زودتر جذب می‌شود و آسانتر داخل خون می‌گردد. جالب آنجاست که قند اضافی بخصوص در بانوان سبب بیماری‌های قارچی می‌شود. به‌علاوه دندان‌پزشکان غالباً به بیماران خود توصیه می‌کنند که از مصرف قند خودداری کنند. حس چشایی من تغییر پیدا کرده و ذائقه‌ام دگرگون شده است.
– و از نظر روانی؟
ــ با آنکه من هرگز دچار عصبانیت نمی‌شدم، خود را بیشتر از پیش پابرجا و ثابت قدم احساس می کنم و این طبیعی است زیرا هنگامی که قند خون شما اضافه و کم می‌شود، هر وقت خیلی کم شود، شما احساس خستگی می‌کنید. مقاومت شما در برابر ناراحتی روحی و سر و صدا کم می‌شود. بنابراین واکنش‌های شما دچار تغییر می‌شود. باز هم باید بگویم که حس چشایی من تغییر کرده و ذائقه‌ام عوض شده است. امروز وقتی یک ماده شیرین می‌خورم همان اول دیگر میل به خوردن آن ندارم.
*منبع: مجله فرانسوی لوپوان
*ترجمه از کیهان لندن
