رئیس انجمن ندای معلولان کشور همزمان با روز جهانی معلولان می‌گوید نرخ بیکاری جمعیت معلولان کشور حدود ۵۵ تا ۶۴ درصد است. وی از انتشار آمارهای متناقض اشتغالزایی سالانه حداقل ۲۰ هزار معلول انتقاد کرد.
محمود کاری رئیس انجمن ندای معلولان کشور همزمان با روز جهانی معلولان (۱۲ آذرماه)، آمار اشتغال معلولان را متناقض اشتغال دانسته و گفته که «نرخ بیکاری معلولان کشور حدود ۵۵ تا ۶۴ درصد است!» اما دائما آمار می‌دهند که «بین ۴۰ تا ۵۰ هزار شغل ایجاد شده است، اما مشخص نیست که معنی ایجاد شغل دقیقا چیست؟»
او گفته اگر اینگونه باشد باید سالانه به حداقل ۲۰ هزار معلول شغل داده شود و در چهل سال اخیر ۸۰۰ هزار نفر از معلولان را شاغل کرده باشیم و دیگر نباید معلول بیکار داشته باشیم.
آنگونه که این مقام نهاد معلولان کشور گفته، آمار اشتغال معلولان افرادی را هم که ۱۰ تا ۲۰ میلیون تومان وام گرفته‌اند را هم در نظر می‌گیرد، حال آنکه «شغل پایدار باید دائمی باشد و زندگی معلولان را بچرخاند.»
محمود کاری رئیس انجمن ندای معلولان می‌گوید، سالانه ۶۰ هزار نفر به جمعیت معلولان کشور اضافه می‌شود که بر اثر تصادفات وسیله نقلیه دچار معلولیت می‌شوند.
سالانه در ایران حدود ۱۶ تا ۱۷ هزار نفر بر اثر تصادف کشته می‌شوند که به گفته رئیس انجمن ندای معلولان، «بدون تردید سه برابر این آمار در تصادفات دچار معلولیت‌های دائمی می‌شوند و نیاز به خدمات دارند و باید تحت پوشش قرار بگیرند.»
محمود کاری رئیس انجمن ندای معلولان کشور با بیان اینکه نمی‌توان خدمات سازمان بهزیستی به معلولان را نادیده گرفت، ولی می‌گوید: «اما آنقدر که از تبلیغات روی معلولان استفاده می‌شود به آنها خدمات‌رسانی نمی‌شود.»
او از نادیده گرفته شدن حقوق معلولان توسط مسئولان و سازمان‌های خدمت‌رسان مثل شهرداری‌ها انتقاد کرده و گفته که این نهادها باید حقوق معلولان را رعایت کنند و «متناسب با خدمات و امکاناتی که برای عموم مردم فراهم می‌کنند، برای معلولان نیز فراهم کنند تا آنها هم بتوانند از امکانات عمومی کشور استفاده کنند.»
محمود کاری با اشاره به قانون جامع «حمایت از حقوق معلولین» خواستار رعایت قانون توسط دستگاه‌های اجرایی کشور و مناسب‌سازی‌ها برای معلولین و فرهنگسازی در راستای رعایت حقوق معلولان در جامعه شد.
وی درباره مشکلات جامعه معلولان کشور می‌گوید: «روند مثبت و قابل قبولی در بحث مناسب‌سازی معابر طی ۲۰ سال اخیر در کشور نداشته‌ایم، از طرفی هم ما کنوانسیون حقوق افراد دارای معلولیت را در سال ۸۸ پذیرفتیم و آن کنوانسیون هم تاکید فراوان بر رعایت حقوق معلولان از همه جهات دارد، اما آن بخش‌هایی که خیلی مهم است، بحث مناسب‌سازی، آموزش و اشتغال است.»
رئیس «انجمن ندای معلولان» کشور، اظهار داشت که اگر محیط اجتماعی، محیط شهری، معابر و ساختمان‌های عمومی مثل دانشگاهها و مدارس پذیرای افراد دارای معلولیت نباشند، طبیعتا افراد معلول نمی‌توانند برای آموزش اقدام کنند.
محمود کاری می‌گوید «معلولان افرادی هستند که مالیات، عوارض نوسازی و خدمات پسماند می‌دهند و به طور کل تمام عوارض شهرداری را پرداخت می‌کنند، اما از حمل و نقل و امکاناتی که شهرداری ایجاد می‌کند، نمی‌توانند استفاده کنند. کارهای فرهنگی در این زمینه خیلی کم انجام شده و امیدواریم اقدامات جدی در این زمینه رخ دهد.»
آمار معلولان کشور نیز همچون آمار اشتغال بکار آنان متناقض و غیرقابل اطمینان است. تیرماه امسال انوشیروان محسنی بندپی رئیس سازمان بهزیستی اعلام کرد که «یک میلیون و ۳۵۰ هزار نفر معلولان تحت پوشش این سازمان قرار دارند که از این تعداد ۱۴ درصد ناشنوا یا کم شنوا هستند، ۱۰ درصد نابینا یا کم بینا، ۴۲ درصد معلولیت جسمی حرکتی، ۲۰ درصد معلول ذهنی و ۵ تا ۶ درصد هم معلول روانی هستند.»
ولی از سوی دیگر، همایون هاشمی عضو کمیسیون بهداشت و درمان و آموزش پزشکی مجلس شورای اسلامی مردادماه امسال آمار دیگری در این رابطه ارائه داده و گفته که «در شرایط کنونی ۱۰ میلیون نفر جمعیت معلول در کشور وجود دارد که از این تعداد ۴ میلیون نفر دارای معلولیت خیلی شدید و شدید هستند.»
