نمایشگاه «پرسونا» مرور آثار اندی وارهول هنرمند مشهور «پاپ آرت» در موزه هنرهای معاصر تهران در حالی برپا شده که برای نخستین بار مجموعه آثار این هنرمند به نمایش در میآید البته بجز تابلوهای خانواده سطلنتی ایران و شهبانویی که بانی و گردآورندهی این گنجینهی کمهمتا بوده است!

امیر راد، کیوریتور نمایش پرسونا در آئین گشایش گفت: آثار نمایش «پرسونا» از مجموعهی موزه هنرهای معاصر تهران انتخاب شده است که در مجموع ۲۸ قطعه از هفت اثر را شامل میشود.
او افزود این برای نخستین بار است که موزه هنرهای معاصر همهی آثار وارهول موجود در گتجینهی خود را به نمایش میگذارد. از بین آثار به نمایش درآمده، «قوطی سوپ کمپبل» و «میک جگر» برای اولین بار به نمایش عمومی درآمدهاند.
در مجموع ۲۸ اثر در قالب هفت مجموعه از اندی وارهول در این نمایشگاه ارائه شده و همچنین شامل دو فیلم از ساختههای وارهول و یک فیلم درباره اوست.

این مجموعه آثار وارهول به همراه گنجینه عظیم موزه هنرهای معاصر حاوی ارزشمندترین آثار هنر مدرن دنیا، پیش از انقلاب با حمایت و توسط شهبانو فرح پهلوی انتخاب و خریداری و در این موزه نگهداری شد.
حالا برای اولین بار پس از وقوع انقلاب اسلامی ۱۳۵۷، نمایشگاهی از این آثار در موزه هنرهای معاصر برپا شده است. در این مجموعه بینظیر، تابلوهایی از محمدرضا شاه فقید، شهبانو فرح پهلوی و شاهدخت اشرف پهلوی نیز وجود داشته که گفته میشود در جریان انقلاب و حمله به موزه، تابلوی شهبانو توسط انقلابیون تخریب و پاره شده است. اکنون نیز از سرنوشت این تابلوها اطلاعی در دست نیست.
گنجینه موزه هنرهای معاصر تهران بزرگترین گنجینه هنر مدرن غرب در شرق است و سعی شده تا خوانش معاصر از آثار وارهول انجام شود.
https://kayhan.london/1394/05/22/%D8%A8%D9%87-%D9%85%D9%86%D8%A7%D8%B3%D8%A8%D8%AA-%D8%B3%D8%A7%D9%84%D8%B1%D9%88%D8%B2-%D8%AA%D9%88%D9%84%D8%AF-%D9%87%D9%86%D8%B1%D9%85%D9%86%D8%AF-%D9%BE%D8%A7%D9%BE-%D8%A2%D8%B1%D8%AA
آنچه امروز به عنوان «پاپ آرت» میشناسیم، اوایل دههی ۶۰ توسط وارهول ارایٔه شد؛ نقاشیهایی که از تکرار و تکثیر عناصر روزمره شکل گرفته بودند و به شکلی صریح و بیباک، واقعیت جهان را به هنر پیوند میزدند. هنر پاپ درواقع ارائهی محتوا به شیوهی سنتی و موضوعهای شخصی و درونی را کنار گذاشت و به نمایش جنبههای عمومی از زندگی معاصر روی آورد.

یکی از ویژگیهای شاخص آثار وارهول، استفاده از چاپ سیلک برای تکرار موضوعها در تابلو بود، روشی که او برای نقد مصرفگرایی دنیای مدرن برگزید. وارهول در آثارش از چهرههای افراد سرشناس دهه ۶۰ میلادی تا معمولیترین عناصر از جمله قوطی سوپ، بطری کوکاکولا، کفش و گلهای ساده استفاده میکرد.

وارهول به عنوان سرشناسترین نقاش هنر پاپ، تعریف «زیبایی» را با تحولی عظیم روبرو کرد و همهی هدفش این بود که مخاطب را به نگاه دوباره به اطرافش وادارد. او فیلمساز و نویسنده نیز بود و در همهی این عرصهها تلاش داشت بجای دقیق شدن بر احوالات درونی و شخصی بر جنبههای عام متمرکز شود و توجه مخاطبان را به آنها جلب کند.
این اقدام به تمام معنا ثابت کرد آنانکه نزد ملت محبوب ترند،نزد حکومت مغضوب ترند.