کانون صنفی معلمان تهران با صدور بیانیه‌ای اخراج محمد حبیبی از آموزش و پرورش را محکوم و نتیجه دخالت «عوامل فراقانونی» اعلام کرد. این آموزگار در کلاب‌هاوس گفت که حکم اخراج‌اش با فرصت «۳۰روزه» تعیین شده است!
محمد حبیبی آموزگار و سخنگوی کانون صنفی معلمان تهران که پارسال از زندان آزاد شد، روز جهانی معلم (۵ اکتبر برابر با ۱۳مهرماه) باردیگر از آموزش و پرورش اخراج شد.
این اخراج اجباری تحت عنوان «بازخرید»، در روزهای اخیر از طرف هیئت تخلفات اداری آموزش و پرورش مبنی بر «تجدید نظر در حکم بدوی و تغییر آن»، صادر شده و بدین ترتیب محمد حبیبی از ادامه‌ی تدریس در مدرسه منع شده است.
این زندانی سیاسی به اتهام «تبلیغ علیه نظام» و «اجتماع و تبانی برای اقدام علیه نظام» به بیش از ۱۰ سال زندان محکوم و اردیبهشت‌ماه ۱۳۹۷ به زندان منتقل شد و در آبان‌ماه پارسال از زندان آزاد شد.
محمد حبیبی در یک اتاق کلاب‌هاوس درباره اخراج‌اش گفت که روز سه‌شنبه از اداره آموزش و پرورش شهریار با او تماس تلفنی گرفته شده و پشت تلفن حکم اخراج او را با حکم هیئت تجدید نظر تخلفات آموزش و پرورش برایش خوانده‌اند و گفته‌اند برای بازخرید ۳۰ روز فرصت تعیین شده است.
حبیبی گفت که روز چهارشنبه به اداره مراجعه کرده ولی حکم را به او تحویل ندادند و گفته‌اند که همچنان به مدرسه برود تا حکم به او ابلاغ شود. مدیرکل تخلفات آموزش و پرورش از صدور این حکم ابراز بی‌اطلاعی کرده و گفته که شعبه ۱۰ صادرکننده اخراج، جدا از اداره تخلفات است!
این آموزگار همچنین توضیح داد که توصیه‌ی مدیرکل تخلفات آموزش و پرورش به او، پیگیری از طریق دیوان عالی عدالت اداری برای توقف اجرای حکم و همچنین توسل به ماده‌های قانونی ۲۴ و ۲۹ از طریق همین اداره است.
این در حالیست که عدم ابلاغ حکم اخراج مانع از روند هرگونه اقدام واکنشی و شکایت این آموزگار است.
رفتم اداره حکم اخراجم را بگیرم برای پیگیری شکایت در دیوان ، ندادند.
انگاه که می کشند، جسد نمی دهند.وقتی زندانی می کنند،مرخصی نمی دهند.اخراجت هم که می کنند ، نامه اخراجت را نمی دهند.#معلم_میمانم#مطالبه_گری— محمد حبیبی (@mhkh58) October 8, 2021
حبیبی روز جمعه ۱۶مهرماه در حساب توئیتری خود با هشتگ #معلم_میمانم اعلام کرد که باوجود مراجعه به اداره‌ی مربوطه حکم اخراج‌اش را پیگیری شکایت در دیوان عدالت اداری نداده‌اند.
او نوشت: آنگاه که می‌کُشند، جسد را نمی‌دهند، وقتی زندانی می‌کنند، مرخصی نمی‌دهند، اخراج‌ات هم که می‌کنند، نامه اخراج‌ات را نمی‌دهند.
اخراج این آموزگار بازتاب منفی گسترده‌ای در شبکه‌های اجتماعی داشت و کاربران اقدام وزارت آموزش و پرورش را محکوم کرده‌اند.
امروز یکشنبه ۱۸ مهرماه ۱۴۰۰ کانون صنفی معلمان تهران در بیانیه‌ای به حکم اخراج محمد حبیبی از آموزش و پرورش اعتراض و آن را به «شدت» محکوم کرده و «ناعادلانه» خوانده است.
در بیانیه‌ی کانون صنفی معلمان ابراز اطمینان شده که این حکم و تصمیم به اخراج در چارچوب یک روند اداری، صورت نگرفته و «نگاه واقع‌بینانه و متکی به تجربیات پیشین اما به ما می‌گوید حکم اولیه نمی‌توانست به خلاف خود تبدیل شود، مگر با دخالت «عوامل فراقانونی» که به ظاهر ضابط قانون و در عمل ناقض آن هستند.»
در این بیانیه، تأکید شده که این حکم «حتا با همین قوانین موجود نیز ناسازگار است».
این نهاد صنفی «حق پیگیری قانونی» را برای حبیبی محفوظ دانسته و تأکید کرده که «اجرایی نمودن این حکم، محروم نمودن دانش‌آموزان و آموزش و پرورش از معلمی توانمند و آگاه است که ذهن بسته و دگم صادرکنندگان حکم، توان درک آن و نظام بسته و سیاست‌زده مدیریت این نظام توان جذب این عنصر آگاه و مستقل را ندارد.»
این کانون اعلام کرد: چنین احکامی جز عمیق‌تر نمودن شکاف میان ملت و حکومتی که تصور و یا ادعای صیانت از آن را دارند، حاصلی ندارد.
کانون صنفی معلمان نوشته است که حبیبی در چند ماه بازگشت به کار، هیچ «تخلفی» در موقعیت شغلی خود انجام نداده، «مطمئنا مدرک و سند جدیدی هم به هیئت بررسی تخلفات اداری ارائه نشده است، از سوی دیگر این حکم جدید، بابت پرونده مختومه و منجر به عفوی که منشاء صدور حکم بدوی بوده نیز نمی‌تواند باشد، زیرا طبق تبصره ۳ ماده ۲۵ قانون مجازات اسلامی، در صورت عفو، «سوء‌سابقه» در نظر گرفته شده برای فرد متهم پاک خواهد شد.»
در بخش دیگری از این بیانیه پرسیده شده: «پس چگونه می‌توان پذیرفت که اولا «سوء سابقه‌ای» که طبق قانون پاک شده، می‌تواند منجر به صدور حکمی جدید شود؟ و یا مستندات و استدلال‌هایی که در دادگاه اولیه، موجب برائت او شده، اکنون پذیرفته نیست و رأیی نه تنها کاملا برخلاف رأی اولیه، که شدیدتر هم صادر شده است.»
ایشان آموزگارست، آموزگاری که چون استاد سخن، سعدی بیان می کند. ایذاء و آزار حکومت ملاها فقط زندان و قصاص و اعدام نیست بلکه در جزئی ترین رفتار زندگی مردم دخالت دارند و برنامه ریزی دارند و اجرا می کنند و لحظه های مداوم سقوط را به تأخیر می اندازند.
او (آقای حبیبی) نوشت: آنگاه که می‌کُشند، جسد را نمی‌دهند، وقتی زندانی می‌کنند، مرخصی نمی‌دهند، اخراج‌ات هم که می‌کنند، نامه اخراج‌ات را نمی‌دهند.