در آستانه سالگرد اعتراضات ۱۴۰۱ موج تازهای از فشار بر فعالان و زندانیان مشروطهخواه در ایران آغاز شده است. پیشتر نیز گزارشهایی از تشدید فشار بر مشروطهخواهان زندانی منتشر شده بود.
در روزهای گذشته برای چند تن از فعالان مشروطهخواه که به تازگی از زندان آزاد شده بودند پروندهسازی شده و تعدادی دیگر که پیشتر بازداشت شدهاند نیز زیر فشارهای سنگین از جمله محرومیت از حق درمان و انتقال به بیمارستان روانی قرار دارند.
از جمله اقدامات علیه مشروطهخواهان پروندهسازی دوباره برای شش نفر از این فعالان است که به تازگی از زندان آزاد شده بودند.
آرشام رضایی فعال مشروطهخواه در اینباره با انتشار توئیتی نوشته که «۱۵ امرداد ابلاغیهای برای وحید سرخ گل ارسال شد که طبق این ابلاغیه برای اینجانب و ۵ زندانی سیاسی سابق، به نامهای علی اصغر حسنیراد، کاظم علینژاد، وحید سرخ گل، وحید قدیرزاده، میثم غلامی، توسط سازمان اطلاعات سپاه(ثارالله) پروندهای با اتهامات واهی و بیپایه و اساس نظیر اجتماع و تبانی به قصد اقدام علیه امنیت داخلی و خارجی، و تبلیغ علیه نظام گشوده شده است.»
آرشام رضایی افزوده که ۴ نفر از این فعالان مشروطهخواه توسط سازمان اطلاعات سپاه (ساس) در استانهای تهران، مازندران و کرمانشاه بازداشت شدهاند و او نیز از ۱۵ امرداد با هدف بازداشت نشدن از خانه مادرش خارج شده است. اصغر حسنیراد، وحید سرخ گل، وحید قدیرزاده و میثم غلامی از جمله افرادی هستند که طی روزهای گذشته بازداشت شدند.
آرشام رضایی همچنین نوشته که از نیمه امرداد «خانوادهام را ندیدهام و امیدوارم سازمان اطلاعات سپاه برای بازداشتم به منزل مادرم یورش نبرند و بیش از این موجب آزار خانوادهام نباشند چرا که مادرم از ناراحتی قلبی رنج میبرد و در صورت بروز هر اتفاق ناخوشایندی برای مادرم، مسبب اصلی شخص خامنهای و سازمان اطلاعات سپاه میباشد.»
از سوی دیگر به گفته منابع مطلع، روز گذشته علی اصغر حسنی راد پس از انتقال به قرنطینه زندان اوین، به دستور مقامات قضایی و امنیتی به بیمارستان اعصاب و روان «امین آباد» منتقل شد.
محمد سلطانی دیگر فعال مشروطهخواه و از امضاکنندگان بیانیهی «بازگشت به مشروطه» که روز ۱۴ امرداد در اراک بازداشت شده بود در تماس تلفنی با خانواده اعلام کرده که هنوز تفهیم اتهام نشده و از دسترسی به داروهای دیابتاش محروم است و همچنین در ناحیه چپ بدن و قلب احساس درد و بیحسی دارد.
همچنین پیشتر محبوبه رضایی، رضا محمدحسینی، رضا نوروزی، احسان شاددل و حمیده زارعی از دیگر فعالان مشروطهخواه بازداشت شده بودند.
موج بازداشت مشروطهخواهان در هفتههای اخیر؛ تشدید فشار بر زندانیان مشروطهخواه
فشار بر فعالان زندانی نیز با نزدیک شدن به نخستین سالگرد اعتراضات ملّی افزایش یافته است.
شکیلا منفرد زندانی سیاسی مشروطهخواه محبوس در زندان اوین، که پس از مدتها محرومیت از درمان، در تاریخ ۱مردادماه ۱۴۰۲ جهت جراحی کیسه صفرا به مرخصی درمانی اعزام شده بود، در پی عدم تمدید مرخصی به زندان برگردانده شد.
شکیلا منفرد بنا به تجویز پزشکی قانونی و پزشک متخصص، نیاز به دو ماه رسیدگی درمانی داشته و حضور در زندان میتوان روند درمان او را با اختلال مواجه کند.
«کیهان لندن» در دوازدهم امرداد در گزارشی اعلام کرد سمانه نوروز مرادی و زهره سرو دو فعال سیاسی مشروطهخواه محبوس در زندان اوین با وضعیت حاد جسمی روبرو هستند اما مقامات امنیتی و قضایی آنها را از حق درمان و رسیدگی پزشکی محروم کردهاند.
یک منبع آگاه درباره وضعیت این دو زن زندانی به کیهان لندن میگوید که «سمانه با وجود ابتلا به بیماری لوپوس و دیابت و توصیهی پزشکان برای عمل جراحی فوری تخمدان و رحم، مقامات امنیتی و قضایی از اعزام او به بیمارستان خودداری میکنند.»
این منبع آگاه گفته که سمانه نوروز مرادی «با وجود تأیید پزشک قانونی برای عدم تحمل حبس» همچنان در زندان اوین محبوس است و با درد زیادی روبروست.
او گفته که «شرایط دردناک شکم و تخمدان و رحم این کنشگر سیاسی نیاز به توجه، درمان و مراقبتهایی دارد که در زندان قابل انجام نیست.»
سمانه نوروز مرادی همچنین به سرطان پستان مبتلاست و هنوز دوره درمان او به پایان نرسیده بود که بیش از دو ماه پیش بازداشت شد. با توجه به اینکه در صورت عقب افتادن روند شیمیدرمانی احتمال متاستاز و گسترش سرطان به دیگر ارگانهای بدن وجود دارد اکنون اطرافیان سمانه نوروز مرادی نگران متاستاز بیماری به رحم و تخمدان این فعال سیاسی هستند؛ موضوعی که بیش از پیش جان او را به خطر انداخته است.
وضعیت وخیم جسمی دو زندانی زن مشروطهخواه در اوین؛ محرومیت از حق درمان و رسیدگی پزشکی
زهره سرو دیگر فعال مشروطهخواه محبوس در زندان اوین است که با وجود دو تومور در پستان، مقامات امنیتی و قضایی از صدور مجوز انتقال او به بیمارستان خودداری میکنند.
منبع آگاه درباره وضعیت این زندانی مشروطهخواه به کیهان لندن میگوید که «به تأیید پزشکان اوین و پزشکان معتمد قوه قضاییه زهره دو تودهی بزرگ در سینه دارد و نیازمند اقدامهای جدی و فوری برای درمان و پیشگیری از رشد غدهها است.»
این منبع آگاه افزوده که «متأسفانه مسئولان پرونده خانم سرو بیتوجه به شرایط جسمی او همچنان هیچ اقدامی آزادی مشروط یا آزادی با پابند یا مرخصی برای درمان وی نمیکنند.»
با وجود وضعیت اورژانسی این زندانی به دلیل وجود دو توده در پستان راست، او روز چهارشنبه چهارم امردادماه از زندان اوین به بیمارستان «طالقانی» تهران اعزام شد اما بدون رسیدگی پزشکی کافی برای تشخیص وضعیت بیماری به زندان بازگردانده شد.
به گفته این منبع آگاه زهره سرو همچنین دچار دیگر بیماریها از جمله زانودرد است که به دلیل عدم رسیدگی پزشکی در دوران زندان، دردهایش تشدید شده است.
این منبع آگاه افزوده که «زهره سرو پیش از این به مدت ۱۸ روز در انفرادیهای سالن ۹ زندان قرچک که سوئیتهای قبل از اعدام هستند نگهداری شده بود. اعتصاب غذای خشک او و شرایط هولناک سوئیتهای سالن ۹ زندان قرچک آسیب جدی به سلامت او زده است.»
اینهمه در حالیست که فعالان مشروطهخواه فعالیت میدانی در ایران را گسترش داده و با پخش فراخوان و شبنامه و دیوارنویسی مردم را به حضور در خیابان در سالگرد اعتراضات ملّی در ۲۵ شهریورماه دعوت میکنند. برافراشتن پرچم شیروخورشید در خیابانها و اتوبانها، و بر فراز قلههای ایران از جمله دیگر فعالیتهای میدانی مشروطهخواهان در هفتههای گذشته بوده است.
همچنین گذاشتن پرچم شیروخورشید بر مزار جانباختگان و دیوارنویسی در آستانه سالگرد اعتراضات از اقدامات دیگر این فعالان است.
جمهوری اسلامی نیز تبلیغات علیه خاندان پهلوی را افزایش داده و به هر شکلی با پرچم شیروخورشید و نمادهای ملی که مورد استفاده از سوی مشروطهخواهان است مبارزه میکند و با پخش پوسترها و بنرهایی علیه پهلوی در سطح شهرها همچنان در حال مبارزه با حکومتی است که مدعیست در بهمن ۵۷ برای همیشه ساقط شده است!
«کیهان لندن» در سرمقاله اخیر خود با عنوان «جمهوری اسلامی خطر را درست تشخیص داده، شما چطور؟!» به قلم الاهه بقراط سردبیر این رسانه نوشته است: «مشکل اصلی جمهوری اسلامی در پیشبرد این پروژه آنجاست که چون مشروطه و ملیگرایی با دوران پهلویها گره خورده، پس میبایست آن را هرطور شده از پهلوی تهی کرد! یکی از دلایل افزایش اظهارات مقامات رژیم و انتشار مطالب بیپایه علیه دستاوردهای زیربنایی آن دوران از جمله در زمینه صنایع و اقتصاد و رفاه و حتا ارتش از یکسو برای توجیه ناکارآمدی مزمن نظام انجام میشود و از سوی دیگر در خدمت همین نمایش ملیگرایی قرار دارد. غافل از اینکه مردم همه رشتههای تبلیغاتی رژیم را پنبه میکنند. همان مردمی که در زمان ده سال رهبری خمینی بر جمهوری اسلامی نیز در صف کالاهای کوپنی زیر لب میگفتند «نور به قبرت بباره!» و اکنون نسلهای تازه شعارهای صریح و روشن خود را علیه کل نظام جمهوری اسلامی در خیابانها فریاد میزنند.»
در ادامه سرمقاله «کیهان لندن» آمده که «خیزش ملی کنونی نیز عین انقلاب مشروطه برای پیوستن به جهانِ بهروز و آینده است. پهلوی بخش ناگسستنی از این پیوستن، چه آن زمان و چه این زمان، است.»
این مطلب افزوده بود که «مشروطه و ملیگرایی در ایران، بدون پهلوی دستور کاریست که از درون دستگاههای امنیتی جمهوری اسلامی و در مقابله با اعتراضات و تمایلات و ارادهی مردم صادر شده و در خارج با عوامل پیدا و پنهاناش و در داخل با فشار و تطمیع بین «چهره»ها پیش برده میشود. اما غیرعقلانیست اگر گمان شود که آنچه بیش از چهار دهه نتیجهی عکس داده، اکنون به نتیجهی دیگری به سود جمهوری اسلامی میانجامد!»
تشدید تبلیغات علیه مشروطهخواهان و پهلوی و همچنین افزایش دستگیری و فشار بر فعالان این جریان ملیگرا و میهندوست در آستانهی سالگرد خیزش ملی بر همین اساس صورت میگیرد.