زهره سرو، زندانی سیاسی مشروطه‌خواه در نامه‌ای از زندان اوین در ارتباط با دو زندانی کمونیست نوشت: «اینها همان کمونیست‌هایی هستند که تازه‌واردان را به حدی با رفتارها و تهمت‌های خود آزرده و منزجر می‌کنند که زندانی برای رهایی از چنگال این دیکتاتورها مجبور به نوشتن توبه‌نامه شده و به این شکل، مهره‌های دگرگونی و براندازی را حذف می‌کنند.»
زهره سرو زندانی سیاسی مشروطه‌خواه در بخشی از این نامه که نسخه‌ای از آن به کیهان لندن ارسال شده نوشته است: «چند خطی از زندان اوین می‌نویسم همان زندانی که می‌گویند برای سفیدشویی لوکس‌اش کرده‌ایم، می‌گویند ما پادشاهی‌خواهان مهره سپاه در زندانیم، اما دو تن از کمونیست‌ها زندان را برایمان جهنم کرده‌اند، راستی چرا به ما می‌گویند مهره سپاه؟! اما هنوز مجبوریم با قلم و کاغذ بنویسیم نه مانند کمونیست‌هایی که به زودی در مورد نامشان افشاگری خواهد شد، در انظار عمومی برای انتشار اخبار زرد و کذب و توهین و فحاشی، علیه زندانیان پادشاهی‌خواه، از گوشی موبایل استفاده می‌کنند، در حالی که نه بازرسی می‌شوند، نه حکم می‌گیرند، اما برادر همرزمم مهدی مسکین‌نواز به همین اتهام، ۱۰ سال حبس مجدد گرفته است.»
زهره سرو در بخشی از این نامه با بیان اینکه کمونیست‌ها نه تنها خون ما پادشاهی‌خواهان را در شیشه می‌ریزند بلکه روزانه به پادشاه فقید هم توهین می‌کنند می‌گوید: «اگر جوابگو باشیم متعصب و دگم هستیم در حالی که خودشان، کتاب ”سرمایه” مارکس را مقدس می‌دانند و بالغ بر ده‌ها جلد از کتاب‌های مارکس را در کتابخانه خود نگهداری می‌کنند اما سال به سال این کتاب‌ها را ورق نمی‌زنند. متعصب نیستند وقتی هربار که اسامی اعدامیان از ابتدای فاجعه ۵۷ تا کنون بر روی دیوارهای بند نصب می‌شود اما اسامی شهدای پرافتخار ما از جمله تیمسار نادر جهانبانی را از دیوار کنده و دور می‌ریزند، اینها همان کمونیست‌هایی هستند که تازه‌واردان را به حدی با رفتارها و تهمت‌های خود آزرده و منزجر می‌کنند که زندانی برای رهایی از چنگال این دیکتاتورها مجبور به نوشتن توبه‌نامه شده و به این شکل، مهره‌های دگرگونی و براندازی را حذف می‌کنند.»
این زندانی مشروطه‌خواه در ادامه این نامه نوشته است: «هرچند همه می‌دانیم این خطای دیکته شده به کمونیست‌ها، از کجا سرچشمه می‌گیرد، قلدرانی که تمامی مراسم گرایش خود را بدون اخذ رضایت افراد بند برگزار می‌کنند در حالی که ما پادشاهی‌خواهان حق برگزاری اینگونه مراسم را نداریم، اینها کسانی هستند که با هدف خبرفروشی زرد و کسب درآمد، همه زندانیان را به چشم پله برای خود می‌بینند و در این گستاخی بی‌حد و مرز حتی به یک اعدامی هم رحم نمی‌کنند حتی اگر همفکر خودشان باشد.»
زهره سرو می‌نویسد: «گاهی با خودم فکر می‌کنم در طول بازجویی‌های ما حتی به پدر و مادرهایمان فحاشی نشد، اما فقط به گناه پادشاهی‌خواهی، بارها فحاشی این سخیفان را شنیدیم و دم بر نیاوردیم. بارها به دلیل تعصب‌مان بر تمامیت ارضی کشور، ”فاشیست” خطاب‌مان کردند، اما افسوس که این قلدرهای لمپن، نه تنها از تاریخچه ”فاشیسم” چیزی نمی‌دانند بلکه بر خود بی‌وطنشان می‌بالند که ”مرز” برایشان مهم نیست! هر سال هم برای آزار دادن ما ۲۲ بهمن را جشن می‌گیرند در حالی‌که خودشان، مثلا زندانی این انقلاب هستند.»
او در پایان این نامه خطاب به زندانیان کمونیست اضافه کرده است: «ای کاش می‌دانستید هیچ ننگی بالاتر از این نیست که خودتان زندانی سیستمی هستید که آن را خلق کرده‌اید، تنها قانون این دیکتاتورها این است که هرکس همفکرشان نیست دشمن است و بطور کلی نوک پیکان مبارزه آنها به سمت زندانیان پادشاهی‌خواه، نشانه رفته است و این تنها بخش کوچکی از رنجنامه پادشاهی‌خواهان خطاب به این دیکتاتورهای هنوز به قدرت نرسیده است.»
مقامات زندان برای پنجمین بار با آزادی مشروط زهره سرو مخالفت کردند
پیشتر در ۲۲ شهریور ۱۴۰۳ یک فرد نزدیک به این زندانی سیاسی به کیهان لندن خبر داده بود: «روز چهارشنبه ۲۱ شهریور مقامات زندان اوین در یک ابلاغیه برای پنجمین بار با آزادی مشروط زهره سرو مخالفت کردند.»
به گفته این فرد، زهره سرو همچنین از تمامی خدمات داخل زندان محروم شده و حتی زمانی که مادر زهره در بستر مرگ بود به او اجازه ندادند در کنار مادرش باشد و حتی با حضور او در مراسم خاکسپاری مادرش هم مخالفت کردند که این مسئله فشار روانی بسیاری بر او وارد کرد.
آن زمان این منبع آگاه گفته بود مقامات زندان اوین مدتی است هزینه‌های درمان زندانیان سیاسی را تقبل نمی‌کنند و بیشتر زندانیان سیاسی مجبورند از جیب خود برای انجام آزمایش و مسائل پزشکی هزینه کنند.
در همین ارتباط یک منبع آگاه روز چهارشنبه ۲۲ آذرماه ۱۴۰۲ در زمانی که زهره سرو دست به اعتصاب غذا زده بود، به کیهان لندن گفته بود که مأمورانی از سازمان اطلاعات سپاه (ساس) با این زندانی صحبت و تهدیدش کردند که باید با آنها همکاری کند و اعتصاب غذایش را بشکند.
آن زمان در پی خودکشی زهره سرو حین اعتصاب غذا، او را به بیمارستان «لقمان» منتقل کردند و معده‌اش را شستشو دادند. او تا ظهر چهارشنبه در بیمارستان بود و بعد به اوین منتقل شد.
زهره سرو به دلیل عدم اعزام به مرخصی درمانی از روز پنجشنبه دوم آذرماه ۱۴۰۳ در زندان اوین اعتصاب غذا کرده بود.
آن زمان، شاهزاده رضا پهلوی در واکنش به تداوم اعتصاب زهره سرو و فشار جمهوری اسلامی بر این فعال مشروطه‌خواه در شبکه «ایکس» نوشت: «جان خانم زهره سرو در خطر، و مسئولیت هر اتفاقی که برای وی بیفتد با جمهوری اسلامی و شخص علی خامنه‌ای است. او و همه زندانیان سیاسی- عقیدتی باید بدون قید و شرط آزاد شوند. از شورای حقوق بشر سازمان ملل و کمیته حقیقت‌یاب آن، و نیز سازمان‌های حقوق بشری می‌خواهم که فشارها بر رژیم برای آزادی زندانیان سیاسی را افزایش دهند.»
زهره سرو اوایل مهرماه سال ۱۴۰۰ توسط نیروهای امنیتی بازداشت و به بازداشتگاه سازمان اطلاعات سپاه (ساس) موسوم به بند الف-یک منتقل شد. وی اواسط آبان‌ماه همان سال، با پایان مراحل بازجویی ابتدا به بند زنان زندان اوین و چندی بعد به زندان قرچک ورامین انتقال داده شد.
وی در یازدهم اردیبهشت سال گذشته، به همراه چند تن از زندانیان و متهمان سیاسی، از بند ۸ زندان قرچک ورامین به زندان اوین منتقل شد.
زهره سرو توسط شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب تهران به ریاست قاضی ایمان افشاری به اتهام «اجتماع و تبانی» و «تبلیغ علیه نظام» به ۷ سال حبس تعزیری محکوم شد که طبق ماده ۱۳۴ قانون مجازات اسلامی، ۶ سال زندان در مورد او قابل اجرا است.
این زندانی سیاسی پیش از این نیز سابقه بازداشت و محکومیت داشته است. زهره سرو متولد ۱۳۶۵ است. وی پیش از زمان بازداشت با عنوان «ماه‌فر» در فضای مجازی حضور داشت.
