با گذشت شش روز از حمله اسراییل به سردر و دیوارهای زندان اوین و انتقال زندانیان محبوس در این زندان همچنان از برخی از زندانیان سیاسی و امنیتی خبری در دست نیست.
در جریان حمله نظامی اسراییل به جمهوری اسلامی، روز دوشنبه دوم تیرماه زندان اوین هدف حمله اسراییل قرار گرفت. بر اساس گزارش‌ها کانون حمله سردر زندان اوین بود اما در جریان این حمله و انفجارهای صورت گرفته بخش‌های نگهبانی، اداری و دادسرای اوین، بند زنان، ساختمان بهداری و کتابخانه بند چهار نیز آسیب دیدند.
گزارش‌هایی پراکنده از کشته و مجروح شدن شماری از مقامات، زندانبانان، زندانیان و مراجعه‌کنندگان به دادسرای «مقدسی» در کنار زندان اوین منتشر شده است. مقامات حکومتی اما از ارائه گزارش دقیق در اینباره خودداری کرده‌اند.
همچنین از ساعاتی پس از حمله زندانیان محبوس در این زندان به دیگر زندان‌های استان منتقل شدند. بر اساس گزارش‌ها صدها تن از زندانیان محبوس در اوین به زندان‌های فشافویه، قزلحصار و قرچک منتقل شده‌اند. بخش دیگری از زندانیان نیز در بندهای آسیب‌ندیده اوین باقی مانده‌اند.
در شرایطی که برخی زندانیان مانند محمد نوری‌زاد، ابوالفضل قدیانی و مصطفی مهر‌آیین با خانواده خود تماس گرفته‌اند اما همچنان زندانیان سیاسی و امنیتی زیادی هستند که از سلامت یا محل نگهداری آنها اطلاعی در دست نیست.
مای ساتو گزارشگر ویژه سازمان ملل در امور حقوق بشر ایران نیز از انتقال زندانیان زندان اوین پس از حمله اسرائیل ابراز نگرانی کرده است.
«اتحادیه آزاد کارگران ایران» گزارش داده که بدنبال حمله به زندان اوین و فروریختن بخشهایی از سقف و دیوارهای بند زنان، مسئولین زندان موضوع انتقال به زندان قرچک را به زندانیان زن ابلاغ کردند اما زنان زندانی با انتقال خود به زندان قرچک مخالفت کردند. در نهایت مسئولین زندان با حضور در محل، تهدید زندانیان و وعده انتقال آنان به جایی بهتر با امکانات رفاهی مناسب، همه زنان زندانی را دستبند زده و تحت شرایط بسیار نامناسبی به قرنطینه زندان قرچک منتقل کردند.
«اتحادیه آزاد کارگران» درباره زندان قرچک نوشته «جایی که چونان تبعیدگاهی صحرایی، نه حمام و دستشویی مناسبی دارد و نه دیگر امکانات حداقلی زیست در زندان را.»
فعالان کارگری نیز گزارش داده‌اند ریحانه انصاری‌نژاد فعال کارگری محبوس در اوین چهارم تیرماه و دو روز پس از حمله اسراییل طی تماسی کوتاه اطلاع داد که او و دیگر زندانیان زن را به زندان قرچک منتقل شده‌اند و در شرایطی بسیار سخت بسر میبرند.
به گزارش منابع کارگری، ریحانه انصاری‌نژاد شرایط زندان اوین را بعد از بمباران بسیار فاجعه‌بار توصیف کرد و گفت در جریان انتقال زندانیان به زندان قرچک به آنان حتی اجازه بردن وسایل شخصیشان داده نشده و اکنون در شرایطی بسیار زجرآور محبوس هستند.
از سوی دیگر خانواده‌های سسیل کوهلر آموزگار ۴۰ ساله و ژاک پاریس ۷۲ ساله دو زندانی فرانسوی که بیش از سه سال است در زندان اوین محبوس هستند نیز نسبت به وضعیت سلامت آنها پس از بمباران زندان اوین ابزار نگرانی کرده‌اند.
دختر ژاک پاریس در یک کنفرانس خبری در پاریس اعلام کرد که هیچ اطلاعی از وضعیت پدرش ندارد و به‌شدت نگران جان اوست. همچنین خواهر سسیل کوهلر گفت که پس از مشاهده تصاویر بمباران، تصور کرده خواهرش و ژاک زیر آوار جان باخته‌اند.
بر اساس گزارش‌ها از تاریخ ۳۰ مه که آخرین ملاقات نمایندگان کنسولگری فرانسه با این دو زندانی انجام شده هیچ خبری از این دو زندانی در دست نیست.
انتقال زندانیان اوین به دیگر زندان‌ها پس از حمله اسراییل بجای آزاد کردن آنها در شرایط جنگی
یک روز پس از حمله اسراییل به زندان اوین، سازمان زندان‌ها اعلام کرد ساعتی پس از این حمله محکومانی را که در این زندان در حال تحمل حبس بودند، به سایر زندان‌های استان تهران منتقل کرده است. با اینهمه این سازمان و قوه قضاییه گزارش دقیقی از آمار زندانیان مجروح، کشته یا منتقل شده به دیگر زندان‌ها ارائه نکرده‌اند.
شبکه «ایران اینترنشنال» نیز گزارش داده وحید حیدرپور که سابقه ریاست بند ۴ و ۸ زندان اوین و روح‌الله توسلی که در دوره‌ای رئیس بند ۸ زندان بود به همراه چند افسر نگهبان و معاون سلامت زندان اوین در میان کشته‌شدگان هستند.
غلامحسین محسنی‌اژه‌ای، رییس قوه قضاییه در مورد حمله رژیم اسراییل به زندان اوین عنوان کرد: «با حمله اسراییل، شماری از کارکنان و مسوولان خدوم زندان اوین و دادسرای ناحیه ۳۳ تهران و همچنین خانواده‌های برخی زندانیان که برای ملاقات به ندامتگاه مراجعه کرده بودند، شهید و همچنین تعدادی از زندانیان نیز دچار جراحت شدند.»
روزنامه «اعتماد» هم گزارش داده در جریان حمله اسراییل به زندان اوین «بعضی از خانواده‌های زندانیان، زندانیان و شکاتی که آن روز آنجا برای رضایت به شورای حل اختلاف مراجعه کرده بودند، مجروح یا کشته شدند. آن روز برخی خانواده‌های زندانیان و شکات با سر و صورتی خونین از زندان خارج می‌شدند. کارمندان داخل اوین موبایل‌هایشان را به زندانیان داده بودند تا آنها با خانواده‌هایشان تماس بگیرند و وضعیت خودشان را اطلاع دهند. ما نگران بودیم و جلوی زندان ایستاده بودیم که برادرم با من تماس گرفت؛ گریه می‌کرد و می‌گفت چند نفر جلوی چشمم مردند، من سالم هستم و نگرانم نباشید.»
ظرفیت زندان‌های استان تهران از پیشتر نیز تکمیل شده اعلام می‌شد بطوریکه بسیاری از زندانیان ناچار به «کف‌خوابی» بودند؛ آنها به علت نبود تخت کافی ناچار به خوابیدن در راهروها یا کف سلول‌های عمومی بودند.
در چنین شرایطی انتقال صدها زندانی به این زندان‌ها به معنای بروز فاجعه‌ای در فصل گرم و در زندان‌هایی بی‌امکانات و غیراستاندارد است.
وضعیت بحرانی بوجود آمده سبب شده غلامحسین محسنی اژه‌ای از شاکیان زندانیان پرونده‌های مالی بخواهد در صورت امکان رضایت دهند تا زندانیان مالی آزاد شوند.
رئیس قوه قضاییه گفته «صاحبان حق و شکات خصوصی که به واسطه شکایت آنها، احدی از مردم در زندان به سر می‌برد، تقاضا دارم که در صورت امکان و صلاحدید، از شکایات خود صرف‌نظر کنند تا بدین واسطه فرصت بازگشت این زندانیان به آغوش خانواده‌هایشان در شرایط فعلی فراهم شود. به‌طور قطع، این زندانیان نیز پس از آزادی باید نهایت جهد و تلاش خود را برای جبران مافات در حق شکاتشان یا پرداخت دیونشان به عمل آورند.»
