وزیر نوآوری، علوم و فناوری اسرائیل که پیشتر وزیر اطلاعات این کشور بود، در مقاله‌ای که روز دوم ژوئیه (۱۱ تیرماه) در روزنامه «اورشلیم پست» منتشر شد، با اشاره به هدف حمله قرار گرفتن مراکز مرتبط با نهادهای سرکوبگر در ایران از جمله پایگاه‌های سپاه و بسیج نوشت: «این مراکز به صورت تصادفی انتخاب نشده بودند.»
گیلا گاملیل توضیح داد که بسیج همان گروه شبه‌نظامی تحت کنترل رژیم است که «جنبش سبز» در سال ۱۳۸۸، اعتراضات آبان۹۸ و خیزش سال ۱۴۰۱ را به شدت سرکوب کرد و تبدیل به نمادی از ترس در داخل ایران شد.
او همچنین تأکید کرد، چهره‌های اپوزیسیون در خارج کشور می‌گویند موفقیت عملیات متکی به «هزاران ایرانی شجاعی بود که همکاری کرده و اطلاعات دادند.»
گاملیل توضیح می‌دهد که این نشانگر مقاومت داخلی رو به رشد است. اوایل این هفته ولیعهد پهلوی اعلام کرد: «جمهوری اسلامی به پایان رسیده و در حال فروپاشی است… خامنه‌ای مثل موش ترسیده به زیر زمین رفته و کنترل را از دست داده است.»
متن کامل این یادداشت به این شرح است:
در شب ۲۴ ژوئن (سوم تیرماه) وقتی اسرائیل پایگاه‌های نیروهای بسیج، زندان اوین تهران و چند مرکز فرماندهی سپاه پاسداران انقلاب اسلامی را هدف قرار داد، احساس عمیقی از عدالت تاریخی در من شکل گرفت. سال‌ها بود که ضمن ارتباط نزدیک با شاهزاده رضا پهلوی و بسیاری از ایرانیان در تبعید، می‌دیدم که مردم ایران چه رنج‌هایی را تحمل می‌کنند. می‌دانستم که این همان لحظه‌ای است که همه ما منتظرش بودیم.
این مراکز به صورت تصادفی انتخاب نشده بودند. بسیج همان گروه شبه‌نظامی تحت کنترل رژیم است که «جنبش سبز» در سال ۱۳۸۸، اعتراضات آبان۹۸ و خیزش سال ۱۴۰۱ را به شدت سرکوب کرد و تبدیل به نمادی از ترس در داخل ایران شد. «زندان اوین» جایی است که هزاران نفری که جرأت ابراز رویای آزادی داشتند، زندانی، شکنجه و اعدام شدند. به عنوان یک زن، احساس پیوند ویژه‌ای با زنان ایرانی دارم که علیه رژیمی قیام کرده‌اند که حتی انسانیت آنها را انکار می‌کند.
«مردم ایران از رژیم اسلامی جدا هستند»
وقتی در آوریل ۲۰۲۳ میزبان ولیعهد پهلوی در سفر تاریخی او به اسرائیل بودم، جمله‌ای به من گفت که در قلبم حک شده است: «مردم ایران از رژیم اسلامی جدا هستند و هرگز نسبت به مردم یهودی کینه‌ای نداشته‌اند.» امروز، پس از حمله اسرائیل به نمادهای قدرتمند سرکوب در ایران، این کلمات معنای تازه‌ای پیدا می‌کنند.
تاریخ ایران ما را به احتیاط برای برخورد با رویدادها دعوت می‌کند. «جنبش سبز» و موج‌های بعدی اعتراضات همه توسط همان نهادهایی که اسرائیل اکنون به آنها ضربه زده است سرکوب شدند. اما اینبار تفاوت مهمی وجود دارد: آسیب فیزیکی به مراکز قدرت رژیم پیام جدیدی فرستاده است و آن اینکه ضابطان ظاهراً دست‌نیافتنی سرکوب آسیب‌پذیرند و مردم مدت‌ها رنج‌کشیده ایران یک هم‌پیمان منطقه‌ای دارند: اسرائیل.
چهره‌های اپوزیسیون در خارج کشور می‌گویند موفقیت عملیات متکی به «هزاران ایرانی شجاعی بود که همکاری کرده و اطلاعات دادند.» این نشانگر مقاومت داخلی رو به رشد است. اوایل این هفته ولیعهد پهلوی اعلام کرد: «جمهوری اسلامی به پایان رسیده و در حال فروپاشی است… خامنه‌ای مثل موش ترسیده به زیر زمین رفته و کنترل را از دست داده است.»
با این حال، باید واقع‌بین باشیم. رژیم بیش از ۴۵ سال دوام آورده و ابزارهای سرکوب آن هنوز تخریب نشده‌اند. تاریخ به ما می‌آموزد که فقط وقتی ترس شکسته شود، رهبری ملی متحد شکل بگیرد و ابزارهای سرکوب بی‌اثر شوند، تغییر واقعی ممکن است رخ دهد.
برای اسرائیل، این رویدادها ما را نه فقط به عنوان یک بازیگر نظامی بلکه به عنوان مدافع حقوق بشر در منطقه مطرح می‌کند؛ مبارزه‌ای اخلاقی میان نور و تاریکی، پیشرفت و واپسگرایی. در جریان سفر ولیعهد پهلوی، گفتم: «ما با همدیگر شروع به بازسازی پل‌ها بین مردمان خود برای بازگرداندن شکوه گذشته کرده‌ایم.»
در طول دوران فعالیت خود یک دکترین سیاسی منحصر به فردی را پیش برده‌ام: تحول واقعی منطقه‌ای از پیوندهای بین ملت‌ها و نه رژیم‌ها، ناشی می‌شود. این باور باعث شده که روابط عمیقی با ایرانیان تبعیدی از طیف‌های سیاسی مختلف- فعالان حقوق بشر، کارآفرینان، روشنفکران و نمایندگان اقلیت‌های قومی- برقرار کنم. دیدارهای من سال گذشته با شهبانو فرح دیبا ملکه تبعیدی و پسرش رضا پهلوی تنها امید مشترک ما به سوی آینده‌ای روشن‌تر برای ملت ایران را تقویت کرد.
ایران باستان گهواره خِرَد بود
دیدگاه من درباره آینده‌ی «پیمان کوروش»، که در فضای عمومی اسرائیل تبلیغ کرده‌ام، بر پتانسیل عظیم روابط اسرائیل و ایران استوار است. همانطور که «پیمان ابراهیم» خاورمیانه را متحول کرد، پیمان کوروش نیز می‌تواند همکاری بی‌سابقه‌ای در علم، فناوری، کشاورزی، پزشکی و آب به وجود آورد. ایران باستان گهواره فرهنگ و خرد بود؛ مردم ایران شرکای طبیعی اسرائیل در مبارزه با افراط‌گرایی هستند.
این مقطع ما را موظف می‌کند تا مناسبات خود با اپوزیسیون ایران را عمیق‌تر کنیم، از تبعیدی‌ها حمایت کنیم و اسرائیل را به عنوان چراغ آزادی، برابری جنسیتی و حقوق بشر معرفی نماییم. حملات اخیر فقط اقدام نظامی نبودند؛ آنها گام نخست به سوی رهایی مردم ایران از ظلم بودند. آنها شایسته آزادی هستند. وظیفه ما این است که وقتی زمانش رسید، آماده باشیم و دست یاری دراز کنیم و به ساختن خاورمیانه‌ای بهتر کمک کنیم؛ جایی که پیمان کوروش کلیدی برای صلح و رفاه کل منطقه باشد.
