ناصر پاکدامن نویسنده و عضو کانون نویسندگان ایران سوم اردیبهشت ۱۴۰۲ در سن ۹۱ سالگی در فرانسه درگذشت. ناصر پاکدامن از جمله نویسندگان و استادان دانشگاه حامی انقلاب ۵۷ بود که پس از انقلاب از دانشگاه اخراج و تا آخر عمر ساکن پاریس شد.
پاکدامن نویسنده، تحصیلکرده رشته‌های حقوق و اقتصاد و عضو کانون نویسندگان ایران روز یکشنبه سوم اردیبهشت در سن ۹۱ سالگی به دلیل ابتلا به بیماری سرطان در بیمارستانی در شهر پاریس درگذشت.
ناصر پاکدامن متولد سال ۱۳۱۱ خورشیدی و در دانشگاه تهران در رشته حقوق تحصیل کرده بود. او سپس با بهره‌مندی از بورس دولت شاهنشاهی ایران در سال ۱۳۳۴ راهی فرانسه شد و تحصیلات خود را تا دکترای رشته حقوق ادامه داد.
او در سال ۱۳۴۶ به تهران بازگشت و در دانشگاه مشغول به تدریس شد. او از جمله استادان دانشگاه و نویسندگانی بود که در مخالفت با حکومت پهلوی با انقلاب ۵۷ همراه بوده و از تأسیس جمهوری اسلامی حمایت کرده بود.
ناصر پاکدامن پیش از انقلاب جزو فعالان جنبش دانشجویی و استادانی بود که در مخالفت با حکومت پهلوی «سازمان ملی دانشگاهیان» را بنیان گذاشته بودند. وی در سال ۱۳۵۶ عضو کانون نویسندگان شد.
فعالیت سیاسی ناصر پاکدامن در حمایت از انقلاب ۵۷ و استقرار جمهوری اسلامی ادامه پیدا کرد. نام او در کنار احمد شاملو، باقر پرهام، غلامحسین ساعدی و… در پای نامه‌ایست که در سال ۱۳۶۰ در تمجید از مجاهدین خلق و بنیانگذارانش به مسعود رجوی نوشته شد.
در سال ۱۳۶۰ ناصر پاکدامن تحت تعقیب قرار گرفت و پس از مدت کوتاهی زندگی مخفیانه در ایران سرانجام به فرانسه مهاجرت کرد و تا آخر عمر در این کشور زندگی کرد.
ناصر پاکدامن در سال ۱۳۳۵ با هما ناطق ازدواج کرد که حاصل این ازدواج دو فرزند دختر به نام‌های میشا و روشنک بود. ناصر پاکدامن و هما ناطق چند سال بعد جدا شدند.
او پس از مهاجرت همیشگی به پاریس، از سال ۱۹۸۳ میلادی در دانشگاه در دروس جامعه‌شناسی و اقتصاد به تدریس پرداخت و همچنین نشریه «چشم‌انداز» را منتشر کرد و روابط نزدیکی با غلامحسین ساعدی نویسنده ایرانی ساکن پاریس داشت. این نویسنده همچنین از مؤسسان «کانون نویسندگان ایران در تبعید» بود.
«جامعه‌شناسی اقتصادی»، «یادداشت‌هایی از درس اقتصاد ایران»، «کت‍اب‍ش‍ن‍اس‍ی اص‍ف‍ه‍ان» و «اص‍طلاح‌ن‍ام‍ه ت‍وس‍ع‍ه ف‍ره‍ن‍گ‍ی» از جمله آثار ناصر پاکدامن هستند.
همچنین کتاب «قتل کسروی» یکی از معروف‌ترین آثار ناصر پاکدامن است. او در این کتاب، با تکیه بر مدارک و اسناد موجود، به چگونگی قتل کسروی و شرایط اجتماعی و تاریخی آن دوره پرداخته است.
در بخشی از مقدمه این کتاب آمده که «فراموش می‌کنند که فکر را نمی‌توان به اسارت درآورد. قلم را می‌توان شکست اما با قلم شکسته هم می‌توان نوشت، و خوب و تند هم نوشت که قلم شکسته تیزتر است. از این روست که تکفیر و سانسور هم مثل زمستان می‌گذرد و روسیاهی به ذغال می‌ماند… هراس بی هراس که تاریک‌اندیشی و ناشکیبایی راه به جایی نمی‌برد.»
بازنشر؛ «لغت جن»! کتابگزاری درباره «قتل کسروی» به مناسبت درگذشت ناصر پاکدامن
ساعاتی پس از اعلام خبر درگذشت ناصر پاکدامن، پیام تسلیتی با نام مسعود رجوی رهبر سازمان مجاهدین خلق در وبسایت رسمی این سازمان منتشر شد: «تسلیت به مناسبت درگذشت استاد دکتر ناصر پاکدامن به جامعه استادان و نویسندگان و فرهنگیان و همهٔ دانشجویانش به خاطر این فقدان اسفبار. این استاد دانشمند و دانش‌پژوه در نیمه دوم دهه ۴۰ در دانشکده حقوق دانشگاه تهران به ما درس اقتصاد می‌داد. بطور خاص باید به دکتر محمدعلی شیخی مسئول کمیسیون دانشگاه‌ها در شورای ملی مقاومت که در جریان انقلاب ضدسلطنتی در دانشگاه تهران با دکتر پاکدامن هم‌سنگر بودند، تسلیت گفت.»
کانون نویسندگان ایران نیز در پیام تسلیتی به مناسبت درگذشت ناصر پاکدامن نوشته «او تا سال ۱۳۶۰ همچنان به تدریس ادامه داد تا در همان‌سال مانند صدها استاد برجسته و آزادیخواه دیگر مشمول اخراج‌های استبداد دینی نوظهور شد و به‌سبب فعالیت در «سازمان ملی دانشگاهیان»، که در شکل‌دادن به اعتراض‌های دانشجویان و استادان به بی‌رسمی‌ها و سرکوب‌های حکومت تازه به‌قدرت‌رسیده نقشی بس پررنگ داشت، و نیز عضویت و فعالیت در کانون نویسندگان ایران ناگزیر مخفیانه به تبعیدی ناخواسته تن داد. پاکدامن در سراسر سال‌های فعالیت خود در کانون نویسندگان ایران همواره بر خط آزادیخواهی کانون و ناوابستگی به قدرت پا می‌فشرد.»
