خبرگزاری جمهوری اسلامی (ایرنا) ادعا کرده است که «سنجش نظر مردم درباره «لزوم داشتن حجاب در محیط‌های عمومی» حاکی از آن است که ۸۴/۳ درصد پاسخگویان (زن و مرد) با الزام اجتماعی حجاب موافق هستند.»
ایرنا در گزارشی به جزییات نتایج تحقیق انجمن دانش‌آموختگان علوم اجتماعی دانشگاه تهران پرداخته و با اعلام این مطلب ادعا کرده است: «میزان موافقت «بانوان» با الزام رعایت حجاب، بیشتر و برابر با ۸۶/۵ درصد است.»
همچنین ادعا شده است که این تحقیق که به ابعاد اعتقادی، بینشی، اخلاقی و رفتاری مربوط به حقایق جاری حجاب در جامعه ایرانی و ظاهرا با هدف «درک واقعی مسئله حجاب» پرداخته، نتایج ۶ پیمایش و مطالعه کلان ملی است که از ابتدای سال ۱۴۰۱ (۶ ماه قبل از حوادث پاییز سال گذشته) تا خرداد ۱۴۰۲ توسط مراکز پژوهشی، دانشگاهی، سیاست‌گذاری و رسانه‌ای انجام گرفته است.
در ادامه گزارش خبرگزاری جمهوری اسلامی آمده است «کسانی که حجاب خود را تابعی از «اجبار» میدانند در اقلیت هستند؛ به گونه‌ای که ۷۹ درصد بانوان هیچ نوعی از اجبار را در انتخاب پوشش خود احساس نمی‌کند. در کل ۱۴/۷ درصد بانوان نوعی از اجبار را در انتخاب پوشش خود اثرگذار میدانند که شامل اجبار قانونی (۸/۲ درصد)، اجبار شغلی (۴/۵) و اجبار از طرف خانواده (۲ درصد) هستند.»
بنا بر این گزارش که درواقع در راستای «جهاد تبیین» جهت تحریف واقعیات و تمایلات جامعه تنظیم شده آمده است که بر اساس مطالعه ارزش‌ها و نگرش‌های ایرانیان، لزوماً افرادی که نوعی از اجبار را در حجاب خود احساس می‌کنند متمایل به بی‌حجابی نیستند. بلکه تمایل به استفاده از لباس راحت‌تر، زیباتر و جذاب‌تر، بخشی از تمایلات این افراد محسوب می‌شود. هرچند برخی نیز تمایل خود را به عدم رعایت حجاب ابراز داشته‌اند؛ از میان کسانی که پوشش خود را تابعی از اجبار میدانند ۴/۶ درصد بانوان اظهار داشته‌اند پوششان متأثر از اجبار است و در صورت برداشته شدن اجبار، تمایل به بی‌حجابی دارند. ۱۰/۱ درصد دیگر متمایل به استفاده از گونه‌های دیگر حجاب با مشخصه‌های راحتی، رنگی‌تر بودن، زیبایی و جذاب بودن هستند. (جمعاً ۱۴/۷ درصد)
در این بررسی به تأثیر خیزش ملی پاییز ۱۴۰۱ نیز در کاهش حجاب زنان اشاره شده و آن را یکی دیگر از گزاره‌های «تبیین‌کننده واقعیات» در جامعه ایران اعلام کرده است.
در اینباره ۱۱ درصد مردم خواسته اصلی معترضان را «آزادی حجاب» قلمداد می‌کنند و در کل ۱۰ درصد بانوان اظهار داشته‌اند «میزان یا نوع حجاب‌شان متأثر از وقایع اعتراضی سال گذشته کمتر شده است». این کاهش اعم از «برداشتن روسری و شال» (۵/۳ درصد)، «تبدیل چادر به مانتو» (۲/۵ درصد) و تبدیل «مانتوی بسته یا گشاد به مانتوی باز یا تنگ» (۱/۸ درصد) عنوان شده است. (جمعاً حدود ۱۰ درصد)
در این «تحقیق» همچنین ادعا شده است: «از مهمترین یافته‌های پیمایش‌های انجام شده، تفاوت معنادار بین «واقعیت» و «احساس واقعیت» در ارزیابی از مؤلفه‌های اجتماعی است در اینباره ۶۸ درصد مردم اینگونه احساس می‌کنند که اکثر مردم با حجاب مخالف هستند. تفاوت بین واقعیت و احساس واقعیت، خود را در قالب تلقی از میزان بی‌حجابان نیز نشان می‌دهد. در واقعیت ملّی ۶/۴ درصد بانوان به کشف حجاب روی آورده‌اند اما در یک ارزیابی وقتی از مردم پرسیده می‌شود به نظر شما میزان بی‌حجابی چقدر است؟ پاسخ ها تا ۵ برابر واقعیت متفاوت است و ارزیابی از بی‌حجابی توسط پاسخگویان تا ۳۰ درصد برآورد می‌شود.»
در این گزارش همچنین ادعا شده است: «درباره «اعتقاد به حجاب»، ۸۱/۷ درصد پاسخگویان (اعم از زن و مرد) به حجاب به عنوان یک حکم اسلامی، اعتقاد خود را ابراز داشته‌اند. برش جنسیتی این پیمایش، میزان اعتقاد صرفاً بانوان را به حجاب به عنوان یک اصل اسلامی بیشتر نشان می‌دهد؛ به گونه‌ای که ۸۴/۲ درصد بانوان، حجاب را به عنوان یک حکم اسلامی قبول دارند.»
این تحقیق به «گزاره‌های اخلاقی تأثیر حجاب» اشاره کرده و گفته است: «۷۳ درصد جامعه معتقدند «حجاب باعث افزایش عفت و پاکدامنی زنان می‌شود.» همچنین ۸۶/۲ درصد بانوان در انتخاب رنگ لباس خود طوری دست به انتخاب می‌زنند که رنگ لباس برای دیگران جلب توجه نکند. ۹۱ درصد طوری لباس می‌پوشند که تحریک کننده نباشد و ۹۴/۹ درصد پوشش خود را طوری انتخاب می‌کنند که در امنیت باشند.»
در ادامه این تحقیق آمده است که ۷۷/۸ درصد مردم با این گزاره که «یکی از عوامل موثر بر تحکیم خانواده، رعایت حجاب است» موافق بوده‌اند. درباره اعتقاد بانوان به این گزاره، ۸۲/۴ درصد بانوان حجاب را در تحکیم خانواده موثر قلمداد می‌کنند.
در این تحقیق همچنین اشاره شده است: «درباره میزان شیوع بی‌حجابی، میانگین کسانی که به صورت بدون حجاب (نداشتن شال یا روسری و بدون پوشاندن موی سر) در سطح معابر رفت و آمد دارند، ۶/۴ درصد کل بانوان متردد در معابر شهری (در سطح کشور) هستند. این وضعیت در برخی کلان شهرها مثل تهران تا ۹/۳ درصد هم می‌رسد. باتوجه به تعداد بی‌حجابان، بیش از ۹۰ درصد بانوان در سطح کشور گونه‌ای از حجاب سر را استفاده می‌کنند و اندازه‌ای از موهای خود را می‌پوشانند که طیفی از اقسام حجاب کامل و شرعی یا ضعیف الحجابی را در بر می‌گیرد.»
ریزش تعداد موافقان حجاب اجباری در ایران؛ شکاف بیشتر میان مردم و جمهوری اسلامی
«تحقیق» اخیر منتشرشده در خبرگزاری ایرنا در حالی ادعا کرده است ۸۴/۳درصد پاسخگویان (زن و مرد) با الزام اجتماعی حجاب موافق هستند که نتایج یک نظرسنجی از سوی مرکز پژوهش‌های مجلس شورای اسلامی که بعد از اعتراضات سال گذشته انجام شد نشان داده بود که ۶۰ درصد مردم مخالف حجاب اجباری هستند.
در هفته دوم امرداد جاری جلیل محبی کارشناس مرکز پژوهش‌های مجلس شورای اسلامی در یک برنامه گفتگوی ویژه خبری در صداوسیمای جمهوری اسلامی گفته بود بعد از جان باختن مهسا امینی و اعتراضات سال گذشته موافقان حجاب اجباری ۳۰ درصد نسبت به نظرسنجی پیشین این مرکز ریزش کرده‌اند.
محبی توضیح داده بود که «سال ۱۳۹۸ نظرسنجی انجام شد پرسیده شده بود که شما چقدر معتقد هستید که حجاب شرعی باید توسط حکومت الزامی باشد [اجباری باشد] و ۷۱ درصد از شرکت‌کنندگان موافق بودند، بعد از اتفاقات پارسال و فوت خانم امینی اتفاق افتاد، ۷۱ درصد تبدیل به ۴۰ درصد شد و ۳۰ درصد ریزش داشت.»
طرح نخست «حجاب و عفاف» اواخر سال گذشته از سوی نمایندگان مجلس شورای اسلامی تدوین شد و بطور رسمی از ۲۶ فروردین امسال آغاز شد. جدا از کار گذاشتن هزاران دوربین تشخیص چهره در نقاط مختلف شهرها و مستقر کردن «نیروهای نیابتی» برای سرکوب و مدیریت فضای جامعه، صدها مکان تفریحی، گردشگری، رستوران، کافه و مرکز خرید نیز به بهانه رعایت نشدن حجاب توسط زنان بر پایه همین طرح پلمب شد.
