بامداد سه‌شنبه دوازدهم دی‌ماه ۱۴۰۲، داوود عبداللهی زندانی عقیدتی اهل مهاباد پس از ١۴ سال حبس در زندان قزل‌حصار کرج اعدام شد.
آژانس خبری «کردپا» با اعلام این خبر نوشت: «به گفته یک منبع مطلع، جنازه این زندانی عقیدتی به خانواده‌اش تحویل داده شده و در حال انتقال به مهاباد هستند.»
این زندانی عقیدتی کُرد اهل مهاباد از روز سه‌شنبه پنجم دی‌ماه در پی انتقال به سلول انفرادی برای اجرای حکم اعدام، دست به اعتصاب غذای کامل زده بود.
او ۱۶ آذر ۱۳۸۸ به همراه هفت متهم دیگر در ارومیه بازداشت و پس از گذراندن ۸ ماه حبس در بازداشتگاه اطلاعات ارومیه به زندان اوین تهران منتقل شد. داوود عبداللهی شانزدهم آذرماه ١٣٨٨ به همراه شش شهروند دیگر کُرد به نام‌های قاسم آبسته، انور خضری، ایوب کریمی، فرهاد سلیمی، کامران شیخه و خسرو بشارت اهل شهرهای سقز و مهاباد توسط نیروهای امنیتی بازداشت و به مدت هشت ماه در بازداشتگاه اداره اطلاعات ارومیه مورد بازجویی قرار گرفتند.
در کنار اعدام‌های دیگر، حکم اعدام قاسم آبستە نیز پس از نزدیک به ۱۴ سال حبس اجرا شد
این هفت زندانی عقیدتی کُرد سپس به زندان اوین منتقل و پس از شش ماه بازجویی در تاریخ بیست و پنجم فروردین‌ماه ١٣٩١ به زندان «رجایی‌شهر» کرج انتقال یافتند.
گزارش‌ها نشان می‌دهند داوود عبداللهی در دوران بازداشت تحت آزار و اذیت و شکنجه قرار داشته است.
اسفندماه ١٣٩۴، این هفت زندانی کُرد به اتهام «اقدام علیه امنیت ملی»، «تبلیغ علیه نظام»، «عضویت در گروه‌های سلفی» و «افساد فی‌الارض» توسط شعبه ۲۸ دادگاه انقلاب تهران به ریاست قاضی مقیسه به اعدام محکوم و این حکم در تاریخ پنجم خردادماه ۱۳۹۵ به صورت رسمی به آنان ابلاغ شد.
پس از اعتراض این هفت زندانی عقیدتی، حکم اولیه در اواخر سال ۱۳۹۵ در دیوان عالی کشور لغو و برای رسیدگی مجدد به شعبه ۱۵ دادگاه انقلاب تهران به ریاست قاضی صلواتی ارجاع شد.
خردادماه ١٣٩٧ این هفت زندانی عقیدتی به اتهام «افساد فی‌الارض» و جرائم مرتبط با امنیت ملی به اعدام محکوم شدند و با وجود موارد متعدد نقض جدی ضوابط دادرسی عادلانه، در تاریخ چهاردهم بهمن‌ماه ١٣٩٨، شعبه ۴١ دیوان عالی کشور، احکام صادره علیه این هفت زندانی را تأیید کرد. در شهریورماه ١٣٩٩، شعبه ٣٨ دیوان عالی درخواست آنها را برای اعاده دادرسی رد کرد.
این هفت زندانی عقیدتی در امردادماه ١۴٠٢ پس از تعطیلی زندان «رجایی‌شهر» کرج به زندان قزل‌حصار منتقل شدند.
این پرونده ۱۴ سال پیش، در نتیجه جان باختن ماموستا عبدالرحیم تینا روحانی سنی مهابادی در یک درگیری در ارومیه تشکیل و به بازداشت هشت متهم با اتهام قتل عمد منجر می‌شود. اگرچه دیوان عالی کشور بعدا این حکم را لغو کرد، ولی در دادگاه دوم، پرونده پس از مدتی به شعبه ۲۸ دادگاه انقلاب به ریاست قاضی مقیسه ارسال شده و در آنجا به دلیل نبود مستندات کافی درباره قتل عمد، اتهام به «افسادفی‌الارض» تغییر می‌کند.
دستگاه قضایی در ایران پیش از این قاسم آبسته و ایوب کریمی دو متهم دیگر همین پرونده را اعدام کرده است.
به گزارش سازمان حقوق بشر ایران، ایوب کریمی زندانی اهل‌سنت کُرد به همراه شش زندانی دیگر در زندان قزل‌حصار کرج اعدام شد.
ایوب کریمی در یک پرونده مشترک به همراه انور خضری، داوود عبداللهی، فرهاد سلیمی، خسرو بشارت، کامران شیخه و قاسم آبسته در بهمن ماه ۱۳۸۸ بازداشت و برای طی مراحل بازجویی به ارومیه و سپس زندان اوین تهران منتقل شدند. پس از مدتی در سال ۱۳۹۱ این زندانیان از زندان اوین به زندان «رجایی‌شهر» کرج منتقل شده و سپس با تعطیلی این زندان در سال جاری، به زندان قزل‌حصار کرج انتقال یافتند.
یکی از هم‌پرونده‌های ایوب کریمی که قاسم آبسته نام داشت، در تاریخ ۱۴ آبان ماه سال جاری در زندان قزل‌حصار کرج اعدام شد.
ایوب کریمی به اتهام «محاربه» و «افساد فی الارض» از طریق «اقدام مسلحانه و عضویت در یک گروه سلفی جهادی» به اعدام محکوم شده بود. یکی از اتهامات این هفت نفر قتل یک روحانی اهل سنت به نام ماموستا عبدالرحیم تینا بود.
حکم اعدام این هفت زندانی، اسفندماه سال ۱۳۹۴ از سوی شعبه ۲۸ دادگاه انقلاب تهران صادر شد. این حکم در دیوان عالی کشور نقض شد و مجددا در شعبه ۱۵ دادگاه انقلاب تهران مورد رسیدگی قرار گرفت. خردادماه ۱۳۹۸ مجددا حکم اعدام برای این افراد صادر شد و بهمن ماه ۱۳۹۸، این حکم در دیوان عالی کشور به تایید رسید.
، سحرگاه یکشنبه ١۴ آبان ماه ١۴٠٢ (۵ نوامبر ٢٠٢٣)، حکم اعدام قاسم آبستە، زندانی مذهبی کُرد اهل مهاباد پس از سپری کردن ١٣ سال و ٩ ماه حبس، در زندان قزل‌حصار کرج اجرا شد.
قاسم آبسته نیز در ۱۶ آذر ۱۳۸۸ توسط نیروهای امنیتی بازداشت و به بازداشتگاه اداره اطلاعات ارومیه منتقل شده بود.
وی به عنوان متهم ردیف آخر پرونده قتل «عبدالرحیم تینا» همراه با شش فعال مذهبی دیگر کُرد به نام داوود عبداللهی، فرهاد سلیمی، انور خضری، خسرو بشارت، کامران شیخه و ایوب کریمی توسط شعبه ۲۸ دادگاه انقلاب تهران به ریاست قاضی مقیسه به اتهاماتی نظیر «اقدام علیه امنیت ملی»، «تبلیغ علیه نظام»، «عضویت در گروه‌های سلفی» و “افساد فی‌الارض” به اعدام محکوم شده بودند.
آمار سازمان حقوق بشر ایران که گزارش آن در شهریورماه منتشر شد نشان می‌دهد که پس از آغاز اعتراضات سراسری ایرانیان و جنبش «زن، زندگی، آزادی»، طی یکسال اخیر، مقامات جمهوری اسلامی به طرز کم‌سابقه‌ای از مجازات اعدام برای هراس‌افکنی در جامعه استفاده کرده‌اند.
در یکسال بعد از سپتامبر ۲۰۲۲ (ماه آغاز اعتراضات)، دست‌کم ۶۹۷ تن در ایران اعدام شدند. این آمار افزایش ۳۶ درصدی نسبت به مدت مشابه در سالِ پیش از آن را نشان می‌دهد. هفت معترض در میان اعدام‌شدگان بودند.
