چهل و پنج سال بعد از فتنه‌ی نکبت‌بار روح‌الله خمینی در ۲۲ بهمن ۱۳۵۷ و آغاز تسلط رژیم توتالیتر و تروریست‌پرور جمهوری اسلامی بر ملت و میهن، سی‌و سومین سالگرد قتل آخرین نخست‌وزیر نظام مشروطه سلطنتی، بنیان‌گذار و رهبر نهضت مقاومت ملی ایران، دکتر شاپور بختیار و دستیار باوفایش سروش کتیبه، زمانی فرامی‌رسد که ارکان پوسیده‌ی حاکمیت دینی در حال ویرانی کامل بوده و رهبر منفور و فاسد نظام، علی خامنه‌ای، روزها و شب‌های خود را در وحشت ناامنی می‌گذراند و از بلای بی‌خوابیِ حاصل از آن رنج می‌کشد.
ساعتی چند بعد از نیم‌روز ۶ اوت ۱۹۹۱ فریدون بویراحمدی، علی وکیلی‌راد و محمد آزادی دکتر شاپور بختیار و سروش کتیبه را وحشیانه و به وضعی فجیع کشتند.
لازم به یادآوری است که قتل مخالفین نظام با رأی اعضای « شورای امور ویژه»، از جمله، علی‌اکبر هاشمی رفسنجانی، رئیس‌جمهور وقت تعیین می‌شد؛ امری که جنبه مشورتی داشت و فقط با دستور مستقیم، علی خامنه‌ای، رهبر نظام قابل اجرا بود.
علی خامنه‌ای تنها کسی‌است که از بدو وقوع فتنه خمینی تا کنون، در همه جنایت‌های رژیم علیه ملت، مسقیم و غیرمستقیم دست‌داشته است و تنها به همین یک علت هم که شده بایست، بعد از سقوط و نابودی حتمی جمهوری اسلامی از بیغوله‌ی بیت رهبری به بیرون آورده و برای پاسخ‌گویی به ملت شریف ایران به دادگاه‌های قانونی صالحه تحویل داده شود.
آری، جمهوری اسلامی شاپور بختیار را کشت تا ملت ایران، در ستیز مستمر خود علیه حاکمیت قهقرایی مسلط بر میهن از وجود رهبری فرهیخته، مصمم و دانا بی بهره بماند! تصوری باطل و خیالی خام!
سی‌وسه سال بعد از ۶ اوت ۱۹۹۱ ملت شریف ایران همواره با استفاده از جنبه‌های گوناگون مقاومت مدنی، از جمله، تحریم انتخابات ارگان‌های دولتی دستگاه حاکمه، تنفر خود از جمهوری سیاه و نکبت‌بار اسلامی را هر روز و بیشتر از روز پیش نشان می‌دهد؛ در حالیکه نسل‌های بعدی، نه فقط به حقانیت راهی که بختیار برای آینده ملت گشود باور دارند بلکه میراث سیاسی وی را سرمشق خود قرار می‌دهند.
هموطنان گرامی! ملت آزاده ایران!
چهل‌و پنج سال‌است که آخوندها و شبه‌آخوندهای مُفت‌خور، سرنوشت میهن عزیز ما را رقم میزنند، در حالیکه خود، از چند وچون کشور‌داری و دیوان‌سالاری اطلاع چندانی ندارند. اینها، همان طور که «قائد بزرگ»شان روح الله خمینی تصور می‌کرد، رسیدگی به امور کشور را با به‌راه انداختن دسته‌های خود‌‌آزار قمه‌زنی و زنجیر‌زنی و برگذاری مراسم گریه‌و‌زاری مُختَصِ ماه‌های محرم و صفر هجری قمری یکسان می‌دانند.
فرقه‌ای که در سالهای اول فتنه خمینی، تحت تأثیر « رهبر انقلاب شکوهمند خود» عرض اندام می‌کرد و می‌خواست دامنه آن انقلاب ننگین را به تمام دنیا صادر کند، علاوه بر وطن‌فروشی به بیگانه، به‌عنوان مثال، دولت‌های چین و روسیه، ثروت بیکران کشور را به‌باد داده و اقتصاد مملکت را به ورشکستگی کامل رسانده؛ باعث آبروریزی ملت ایران در افکار عمومی جهان شده و عاجزتر از آنست که از عهده حفاظت از میهمان عزیز و نورچشمی رهبر و رئیس جمهورش برآید.
البته در همین‌جا، مخالفت شدید خود با هرگونه تعرض به حریم زمینی و هوایی مرزهای ایران را به بهانه و توجیه که می خواهد باشد صریحاً اعلام نموده و قویاً تروریسم دولتی را ـ در همه اشکال آن ـ محکوم می‌کنیم و به حکومت‌های جنگ‌جوی منطقه هشدار می‌دهیم؛ بدانند که ملت بزرگ ایران با الهام از شاپور بختیار و یادگار ماندگار میراث سیاسی وی، با بکار گرفتن همهی امکانات سیاسی و دیپلماسی خود با متجاوزین به تمامیت ارضی وطن عزیز مقابله نموده و پس از نابودی جمهوری اسلامی نیز، روابط دیپلماتیک خود با کشورهای همسایه و منطقه خاورمیانه را تنظیم خواهد کرد.
۴۵ سالست که رژیم توتالیتر اسلامی بخش هنگفتی از سرمایه ملی ما را برای بقای خود صرف تأمین نیروهای نظامی همچون، باند مافیایی سپاه پاسداران کرده است که، در حال حاضر در زمینه‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌های اقتصادی و سیاسی کشور بصورت حکومتی در حکومت در‌آمده است.
در حالیکه نیروهای انتظامی و نظامی بایستی در خدمت پاسداری از مرز و بوم کشور و حفاظت ملت باشند؛ زرادخانه فرقه آخوندها و شبه آخوندها در جهت استمرار وجود جو خفقان و سرکوب ملت و کشتار معترضین صلح دوست وطن بکار گرفته می‌شوند.
طومار سیاه رژیم قهقرایی فقاهتی، از قتل کودکان، نوجوانان و جوانان، یعنی، گلهای پرپرشده‌ی نسل‌های آینده‌سازِ مام وطن حکایت‌ها دارد و فقط با نابودی نظام کنونی بسته خواهد شد.
ستیز ملت ایرن با نظام دینی حاکم امری‌است که بایستی به نابودی جمهوری اسلامی بیانجامد. این امر تنها به اراده ملت و با تکیه به دستاوردهای انقلاب مشروطه و نهضت ملی مصدق، ممکن می‌شود و زمانی تحقق می‌یابد که همهی وطن‌دوستان، آزادی‌خواهان و دموکرات‌های ایرانی دست در دست هم گذاشته و برای تحقق دموکراسی و استقرار حاکمیت ملی در ایران، آنگونه که متضمن آزادی‌های فردی و اجتماعی مردم باشد قیام کنند.
هموطنان گرامی!
نهضت مقاومت ملی ایران کلام امروز خود را با اشاره به قتل شاپور بختیار و سروش کتیبه آغاز کرد و با ذکر چند جمله از بنیان‌گار خود بپایان می‌رساند:
” من اوّل انسانم، بعد ایرانیَم، بعد مسلمان”
ایران هرگز نخواهد مرد
شنبه، ۱۳ مرداد ۱۴۰۳ / ۳ اوت ۲۰۲۴
نهضت مقاومت ملی ایران
