ایزابل وینسنت و بنجامین وینتال (نیویورک پست) – روزنامه نیویورک پست مطلع شده است فعالان سیاسی و یک برنده جایزه نوبل خواستار لغو یک پنل سخنرانی در دانشگاه «آیوی لیگ» با حضور یک استاد جنجالی ایرانی هستند که او را به ترویج تروریسم و حمایت از فتوای قتل سلمان رشدی متهم می‌کنند.
سیدحسین موسویان «کارشناس امنیت خاورمیانه» در دانشگاه پرینستون قرار است غروب دوشنبه در پنل «اسرائیل و ایران: آینده خاورمیانه» در سالن «هالدمن» دانشگاه «دارتموث» سخنرانی کند.
مخالفان رژیم ایران در ایالات متحده و اروپا خواستار لغو این برنامه هستند و به سابقه موسویان در خدمت به رژیم ایران و ارتباط او با اقدامات تروریستی و مرگ چهار کرد مخالف در برلین در سال ۱۹۹۲ به دست حزب‌الله اشاره می‌کنند.
مخالفان همچنین موسویان را به لابیگری برای دولت ایران متهم می‌کنند؛ اتهامی که موسویان آن را رد می‌کند.
شیرین عبادی قاضی سابق ایرانی و برنده جایزه نوبل صلح در سال ۲۰۰۳ در پستی در تلگرام در روز جمعه نوشت: «ابزارهای گفتمانی» جمهوری اسلامی می‌توانند به اندازه سلاح‌های مرگبار، خطرناک باشند. گفتمان سفیدشویی و عادی‌سازی، زمینه را برای جنایت حکومت در داخل کشور، و سایر اقدامات او در منطقه فراهم می‌کند.»
عبادی ادامه می‌دهد که موسویان در تاریک‌ترین دوران حکومت جمهوری اسلامی، در وزارت خارجه ریاست «اداره اول غرب اروپا» را به عهده داشت. فعالان همچنین ادعا می‌کنند که موسویان از فتوای قتل سلمان رشدی که در سال ۱۹۸۹ به دلیل انتشار کتاب “آیات شیطانی” صادر شد، حمایت کرده است.
موسویان از سال ۱۹۹۰ تا ۱۹۹۷ سفیر ایران در آلمان بود، زمانی که چهار مخالف در یک رستوران یونانی در برلین در سال ۱۹۹۲ به قتل رسیدند. پنج سال بعد، دادگاهی در آلمان در حکم خود اعلام کرد که کمیته امور ویژه جمهوری اسلامی ایران دستور این قتل‌ها را صادر کرده است، اما نامی از موسویان ذکر نکرد.
در بیانیه‌ای که گروه “اتحاد علیه مهره های رژیم اسلامی ایران” منتشر کرده، آمده است “در دوران ماموریت موسویان، حداقل ۲۴ فعال ایرانی توسط ماموران رژیم اسلامی در خاک اروپا ترور شدند، از جمله قتل عام معروف رستوران میکونوس در برلین در سال ۱۹۹۲.” آنان همچنین نوشته‌اند: “موسویان از این اقدامات تروریستی و فتوای قتل سلمان رشدی دفاع کرد، که نشان‌دهنده مخالفت آشکار رژیم با آزادی بیان و آزادی فعالیت سیاسی است.”
موسویان در مصاحبه‌ای در سال ۲۰۲۲ با روزنامه «آرمان ملی» چاپ ایران، تمام قتل‌ها را به عملیات اسرائیل و آمریکا نسبت داد.
بیش از ۲,۰۰۰ نفر از بوستون تا ایران یک طومار در Change.org امضا کرده‌اند که خواستار لغو سخنرانی موسویان در دانشگاه دارتموث شده‌اند. آنها نوشته‌اند: “بجای دادن یک تریبون به کسی که با رژیم سرکوبگر ایران مرتبط است، ما از دانشگاه دارتموث می‌خواهیم تا با فعالان سیاسی و افرادی که شخصاً از خشونت‌های رژیم رنج برده‌اند، همکاری کنند.”
فعالان همچنین از دانشگاه پرینستون خواسته‌اند که موسویان را اخراج کند. در حال حاضر پرینستون تحت تحقیق کنگره ایالات متحده قرار دارد که چرا این دانشگاه این دیپلمات سابق ایرانی را استخدام کرده است.
مجید محمدی محقق ایرانی ساکن نیویورک، عکسی از موسویان در X منتشر کرد و نوشت: “این تصویر به تنهایی مایه شرم دانشگاه پرینستون است. موسویان تبلیغات سیاسی می‌فروشد و از ترور نویسندگان، تروریسم و پنهانکاری درباره کشتار زندانیان سیاسی در سال ۱۹۸۸ حمایت می‌کند.”
این پنل سخنران دیگری از موسسه بروکینگز، یک اندیشکده در واشنگتن دی‌سی، نیز خواهد داشت که دیدگاه خود را در مورد این موضوع ارائه می‌دهد.
طبق بیوگرافی او در وبسایت دانشگاه پرینستون، موسویان یک متخصص سیاست هسته‌ای در برنامه علم و امنیت جهانی دانشگاه پرینستون است. او در حال حاضر پیشنهاداتی برای “ابتکارات سیاسی” درباره پروژه هسته‌ای جنجالی جمهوری اسلامی ایران ارائه می‌دهد.
قبل از آمدن به ایالات متحده، موسویان یک چهره مهم در دولت ایران بود، هم به عنوان دیپلمات و هم به عنوان سردبیر روزنامه «تهران تایمز» که یک رسانه برای تبلیغات رژیم است.
موسویان در سال ۲۰۰۷ در ایران به اتهام “جاسوسی” و تهدید امنیت ملی کشور دستگیر شد، به دلیل اینکه ادعا می‌شد اطلاعات هسته‌ای را به اعضای تیم مذاکره‌کننده هسته‌ای ایران در اروپا منتقل کرده است. طبق گزارش CNN او بعداً از اتهام جاسوسی تبرئه شد، اما به اتهام اقدام علیه رژیم محکوم شد.
با این حال، به او اجازه داده شد کشور را ترک کند و در سال ۲۰۰۹ پست خود را در دانشگاه پرینستون بر عهده بگیرد. موسویان و دانشگاه پرینستون درخواست‌های خبرنگاران برای اظهار نظر درباره سخنرانی وی در روز دوشنبه پاسخ ندادند.
در ایمیلی به روزنامه دیلی پرینستونیان در سال ۲۰۲۳، موسویان ادعا کرد: “از ژوئن ۲۰۲۱ نتوانسته‌ام به ایران بروم و از زمان محکومیت من توسط دادگاه ایرانی در سال ۲۰۰۸ با هیچ دولتی از جمله دولت ایران ارتباط نداشته‌ام.”
*منبع: نیویورک پست
*ترجمه و تنظیم: لادن بازرگان
