در حالی که از اواسط امردادماه تا کنون مردم شهر همدان با قطع مکرر جریان آب شهری مواجه‌اند، وعده‌های مسئولان کشوری و استانی در مورد اتصال آب شهری از آخر شهریورماه هنوز عملی نشده است.
از اواسط امردادماه تا کنون شهر همدان مشهور به شهر «هزارچشمه» به عنوان یکی از شهرهای پرجمعیت از آب آشامیدنی شهری برخوردار نیست و مردم با قطع مکرر جریان آب و ساعت‌های طولانی بی‌آبی نزدیک به ۲ ماه است که گرفتارند. گزارش شبکه‌های محلی نشان می‌دهد، مردم همچنان با دبه و از چشمه‌های اطراف در روستاها آب تأمین می‌کنند.
«هگمتانه آنلاین» هفته گذشته درباره وضعیت جاری در شهر همدان نوشته بود، در برخی مناطق شهر همدان افت شدید فشار، قطع مکرر و طولانی آب وجود دارد و در برخی مناطق بیش از سه روز است که آب نیست و تانکرهای توزیع آب مستقر شده‌اند و صف‌های عریض و طویل شهروندان برای دریافت آب تشکیل شده است.
یک ویدئو از جاده منتهی به چشمه «صلوات» حاکی از تعدد اتومبیل‌ها در این جاده برای تأمین آب از چشمه است که بر اثر حجم بالای اتومبیل‌ها، تصادف نیز رخ داده است.
بنا بر گزارش این رسانه محلی، دو هفته است که مسئولان نیز دیگر وعده به اتصال جریان آب نمی‌دهند و سکوت کرده‌اند. مقامات مسئول حکومتی نیز طبق معمول با سفرهای پرهزینه و بی‌فایده به همدان، تنها وعده به اتصال و برقراری جریان آب تا آخر شهریور دادند که تا امروز نیز به عمل در نیامده است.
بیش از ۱۸ سال است که پروژه مشکوک انتقال آب از سد تالوار طول کشیده و قرار بود به دستور مقامات دولت سیزدهم روند تکمیل سرعت بگیرد. گفته می‌شود طی این دو دهه، فقط ۴۰ درصد کار پیشرفت داشته و بنا بود ۶۰درصد باقیمانده ظرف مدتی کوتاه به سرانجام رسد.
از طرفی با وضعیت همدان در سال آبی گذشته و حجم آب موجود در سد اکباتان مشخص بود که امسال همدانی‌ها با بی‌آبی گسترده مواجه می‌شوند ولی مسئولان تا لحظات قطع کامل آب در اینباره سکوت کرده و اطلاع‌رسانی نکردند. اینطور که پیداست تصمیم نهادهای مسئول اساسا بر این است تا مردم همدان همچنان از طریق چاه‌های آب اطراف شهر و چشمه‌ها و رودخانه‌های روستاهای مجاور آب مصرفی را تامین کنند. آنهم در وضعیتی که شهرهای امروزی با جریان آب سالم لوله‌کشی حتی دیگر تعریف نمی‌شود و استانداردهای شهری فراتر از این امکانات رفته است. ضمن اینکه مسئولان دانشگاه علوم پزشکی در چند نوبت و در رسانه‌های مختلف به مردم اعلام کرده‌اند که در هر حال آب را بجوشانند بعد مصرف کنند.
اکنون نه تنها آبی به استان نرسیده بلکه در بخش هایی از پروژه انتقال آب مشکلاتی به وجود آمده است. به گزارش شرکت آبفای کشور این پروژه در حال حاضر در مرحله تست تاسیسات و رفع نواقص موجود در طول لوله‌گذاری و تصفیه خانه‌هاست تا پس از تصفیه آب در تصفیه‌خانه «بهشتی» و اخذ تاییدیه کیفی، به مخازن شهر پمپاژ شده و در اختیار شهروندان شهر همدان قرار بگیرد.
احمدحسین فلاحی نماینده همدان مجلس شورای اسلامی می‌گوید: «آب سد تالوار به همدان رسیده اما هنوز وارد شبکه توزیع نشده است. در این مدت دوباره ترکیدگی لوله‌ها اتفاق افتاده که روند آبرسانی را کند کرده است. مسئله دیگر در حال حاضر کیفیت آب همدان است که در بیشتر مناطق مشکل ایجاد کرده و هنوز رفع نشده است.»
قطع دوباره جریان آب و نارضایتی عمومی چنان گسترده شده که امام جمعه همدان در خطبه نماز جمعه این هفته از مسئولان امنیتی خواسته در مورد آبرسانی به همدان تحقیق کنند که چرا این مسئله طول کشیده است.
قطع مکرر آب در برخی مناطق همدان همچنان پابرجاست و مردم همچنان با وجود مشکل کم آبی منتظر عملی شدن وعده مسئولان مبنی بر حل مشکل کمی و کیفی آب هستند. نکته‌ای که پیش از انتقال آب از سد تالوار مطرح بوده و تا کنون حل نشده باقی مانده مشکل آرسنیک موجود در آب است که بسیاری از شهروندان در اینباره و بیماری‌های ناشی از آن ابراز نگرانی کرده‌اند.
مسئولان همدان می‌گویند، راه حل مخلوط کردن آب سد تالوار با آب‌هایی با درصد آرسنیک کمتر است. از طرفی آنان معتقدند که پس از تصفیه، آرسنیک آب به حد استاندارد می‌رسد و مردم نباید نسبت به آن نگران باشند.
در شهریور ماه خبرگزاری «دانشجو» در این خصوص گفته بود که دانشگاه علوم پزشکی همدان و وزارت نیرو درحال آزمایش میزان آرسنیک موجود در آب سد تالوار هستند. مسئولان همدان می‌گویند که اعلام نتیجه این آزمایش زمان‌بر است.
مهرداد نهاوندچی یکی از فعالان محیط زیست استان همدان با اشاره به اینکه حتی در موضوع کیفیت آب سد تالوار که اهمیت بسیار بالایی دارد، مطالعات دقیقی انجام نشده است، بیان کرد: «در حال حاضر نمونه‌هایی از آب تالوار برداشته شده، دکتر هوشنگ قمرنیا استاد تمام گروه مهندسی آب دانشگاه کرمانشاه اعتقاد دارد که آرسنیک موجود در این آب ۱۴ برابر حد مجاز است و تأکید دارد که مجری طرح باید زیرسوال برود که چرا مطالعات و پژوهش‌ها پیش از شروع پروژه انجام نشده است.»
مهرداد نهاوندچی اظهار داشت: «این انتقال آب یک انتقال اضطراری بود و ما حق نداریم بیش از حد توان آنجا آب برداشت کنیم، کما اینکه ۸۰ درصد منابع آب تالوار هم کاهش پیدا کرده، در گذشته چیزی حدود ۵۰۰ میلیون مترمکعب بوده در حالی که اکنون ۱۲۰ میلیون مترمکعب بوده و طبق گفته استاندار سهم همدان از این آب ۳۰ میلیون مترمکعب است.»
وی افزود: «وزارت نیرو میزان آب موجود در تالوار را بین استاهای همدان، زنجان و کردستان تقسیم می‌کند اما نمی‌توانیم تمام آب موجود را مصرف کنیم؛ بخشی از آن آب حق‌آبه محیط زیست است و باید به سفره‌های آب زیرزمینی و طبیعت برگردد که اگر تمام ذخیره‌های آب استفاده شود مشکلاتی مانند دشت کبودراهنگ برای این منطقه به وجود خواهد آمد.»
اکنون این پرسش‌ها مطرح است که اگر آب سد تالوار آرسنیک داشته چرا ۱۸ سال وقت و بودجه صرف پروژه‌ای شده که در نهایت اگر مشکل آب را تامین کند، سلامتی را به خطر می‌اندازد؟! از طرف دیگر اگر فقط ۴۰ درصد یعنی کمتر از نصف این پروژه در نزدیک به دو دهه پیش رفته، چه انتظاری وجود دارد که یکماهه تکمیل شود و برای آن بودجه جدیدی در نظر گرفته‌اند؟!
