Page 12 - (کیهان لندن - سال سى و سوم ـ شماره ۱۴۶ (دوره جديد

‫صفحه ‪ - Page 12 - 12‬شماره ‪146‬‬
‫جمعه ‪ 6‬تا پنجشنبه‪12‬بهم ‌نماه ‪1396‬خورشیدی‬

‫خود بر جای گذاشت که بنا بر شرایط‬ ‫داریوشهمایونروزنام ‌هنگاریبرجسته‪،‬‬ ‫دو قرن فراز و نشیب مطبوعات در ایران (‪)54‬‬
‫موجود در خاورمیانه‪ ،‬بسیاری از آنها‬ ‫نظری ‌هپردازی جستجوگر و نوجو‪ ،‬و‬
‫همچنان معتبرند و گویی همین امروز‬ ‫سیاستمداری مل ‌یگرا و میه ‌ندوست‬ ‫( کیهان لندن شماره ‪) 1235‬‬
‫نگاشته شده‌اند‪ .‬مقالات قدیم ‌یوی‬ ‫بود که بر نقش موثر ایران در مناسبات‬
‫داریوش همایون‬ ‫در ده ‌ههای سی تا پنجاه خورشیدی‬ ‫احمد احـرار‬ ‫چماق بر سر و مغزشان م ‌یکوبیدند‬ ‫اسکار فون نیدرمایر‪ ،‬خاطرات‬
‫همچنین بازتاب مستند موقعیت‬ ‫منطق ‌های و جهانی آگاهی داشت‪.‬‬ ‫پول م ‌یخواستند و تکرار می‌کردند‬ ‫خود را در زمینۀ عبور از خاک ایران‬
‫(‪۵‬مهر‪،۱۳۰۷‬تهران‪۸-‬بهمن‪،۱۳۸۹‬ژنو)‬ ‫سیاسی و اجتماعی ایران هستند‪.‬‬ ‫وی سال‌های طولانی در روزنامه‌های‬ ‫از برابر آنها غیر ممکن بود‪ .‬ناگزیر‬ ‫و برخورد با راهزنان مسلح چنین‬
‫از همین رو ما به بازنشر گلچینی از‬ ‫معتبر ایران قلم زد و از بنیانگذاران‬ ‫منتظر سرنوشت شدیم‪ .‬پیشقراول‬ ‫«پی ِل بده‪ ...‬پی ِل بده»!‬
‫آثار داریوش همایون می‌پردازیم که‬ ‫اصلی روزنامه‌ی «آیندگان» بود‬ ‫سواران دستور توقف داد‪ .‬سپس مرا‬ ‫در میان این هیاهو‪ ،‬ما خودمان‬ ‫ادامه می‌دهد‪:‬‬
‫در سال‌های تبعید پس از انقلاب ‪۵۷‬‬ ‫که صفح ‌ه‌ای نوین در تاریخچه‌ی‬ ‫که به دلیل ریش حنا بست ‌هام مس ‌نتر‬ ‫را به رئیس راهزنان که رفتاری‬ ‫«عجب این که دزدان همگی‬
‫با کیهان لندن نیز همکاری نزدیک‬ ‫روزنامه‌نگاری ایران گشود‪.‬همایون‬ ‫از دیگران ب ‌هنظر م ‌یرسیدم‪ ،‬فراخواند‬ ‫شوالیه‌وار از خود ظاهر می‌ساخت‬ ‫یکدیگر را حسن صدا می‌زدند و‬
‫داشت‪ .‬مقالاتی که در این ستون‬ ‫مهارت روزنامه‌نگاری و تسلط خود‬ ‫و نزد افسر فرمانده گروه برد‪ .‬در آنجا‪،‬‬ ‫رساندیم و نورالله میرزا گفت «جناب‬ ‫برای شناسایی بیشتر بر نام حسن‪،‬‬
‫م ‌یخوانید‪ ،‬از آرشیو کیهان لندن‬ ‫بر زبان فارسی را با اید‌ههای سیاسی‬ ‫به فارسی دست و پا شکسته از من‬ ‫اجل؛ دویست تومان پول نقد ما‬ ‫لقب پنج تیری و هفت‌تیری و‬
‫خویش در هم آمیخت و از دهه‌ی ‪۳۰‬‬ ‫سؤالاتی کردند و م ‌یخواستند بدانند‬ ‫را گرفتند و کفش و لباس ما را‬ ‫ماوزری را می افزودند‪ .‬در این موقع‬
‫انتخاب شده‌اند‪.‬‬ ‫خورشیدی به این سو‪ ،‬نوشته‌هایی از‬ ‫در چه نقط ‌های قرار دارند‪ .‬حتی نقشه‬ ‫هم به‌غارت بردند‪ .‬وضع ما طوری‬ ‫نورالله میرزا را دیدم که او نیز صدمه‬
‫ستاد خود را به من ارائه کردند که‬ ‫است که روی گدایی و دست دراز‬ ‫خورده بود و از درد می‌نالید‪ .‬به من‬
‫شناختن گرهگا ‌هها و یافتن چار ‌هها *‬ ‫برای راهنمایی خودم بسیار مفید بود‬ ‫کردن پیش دیگران نداریم‪ ،‬مرحمت‬ ‫گفت «حاجی‪ ،‬خدا را شکر که تو‬
‫و وضعیت قشون‌کشی آنها را نشان‬ ‫فرمائید و مبلغی پول برای ادامۀ‬ ‫هنوز زنده‌ای»‪ .‬خودش زخم بزرگی‬
‫کیهان لندن شماره ‪ 27 - 1333‬آبا ‌نماه ‪1389‬‬ ‫می‌داد‪ .‬اما در برابر سؤالاتشان تنها‬ ‫مسافرتمان به ما بدهید» رئیس‬ ‫در سر داشت و سرش را بسته بود‪.‬‬
‫کاری که از دستم برم ‌یآمد تظاهر‬ ‫دزدان جواب داد «الساعه می‌دهم‪،‬‬ ‫تمام لباسها و اثاثه‌اش را غارت کرده‬
‫نم ‌یتوان به فرو رفتن یکی از مل ‌تهای تاری ‌خساز جهان در ژرفائی که جمهوری‬ ‫به کری و نفهمی بود‪ .‬سر و کله‬ ‫ولی بدبختانه بیش از هشت قران‬ ‫و برده بودند‪ .‬سرانجام‪ ،‬همۀ ما را‬
‫اسلامی تنها یکی از جلو ‌ههای آن است نگریست و دستی برنیاورد‪.‬‬ ‫زخ ‌مبند ‌یشد‌هام تا حد زیادی کمکم‬ ‫همراه ندارم» و آن هشت قران را به‬ ‫وادار کردند که روی زمین‪ ،‬ب ‌هپشت‬
‫می‌کرد و وقتی انگشت خون‌آلود‬ ‫بخوابیم‪ .‬رئیس دزدان و چند تن از‬
‫است که از هویت طلبی تا فدرالیسم‬ ‫شمار م ‌یرود ــ از همه بیشتر ب ‌هدلیل‬ ‫در جامعۀ ایرانی‪ ،‬در آنچه اندیشه‬ ‫خود را از روی نقشه برداشتم و سر‬ ‫نورالله میرزا داد‪.‬‬ ‫آنان مراقب ما بودند‪ .‬بقیۀ دزدان‬
‫و حق تعیین سرنوشت «ملیت‌ها‬ ‫بی نیاز بودن از سربازگیری و گرد‬ ‫و دست این مردم بر این سرزمین‬ ‫بالا نگهداشتم و ابلهانه خندیدم‪،‬‬ ‫باری‪ ،‬دزدان که از غارت سیر‬ ‫به بازبینی زخمی‌ها و کشته‌شدگان‬
‫ـ مل ‌تها»ی «این نقشه» را در بر‬ ‫آوردن پیروان و رأی‌دهندگان‪ .‬از‬ ‫روا می‌دارد‪ ،‬تقریباً جائی نیست که‬ ‫افسر روسی هم به خنده افتاد‪ .‬بعد‬ ‫نمی‌شدند در آخر کار چارپایانی‬ ‫مشغول شدند و آنچه را که داشتند‬
‫م ‌یگیرد‪ ،‬در هشدارها‪ ،‬روشنگر ‌یها‬ ‫اینجاست که در شانزده‌ساله گذشته‬ ‫نیاز به بهکرد کلی نداشته باشد و‬ ‫از مدتی‪ ،‬نورالله میرزا به‌یاری من‬ ‫را که سالم مانده بودند با خود‬ ‫جمع‌آوری کردند‪ .‬بعد‪ ،‬به‌سراغ‬
‫و برطرف کردن مغلط ‌ههای تاریخی‬ ‫تاریخ حزب مشروطۀ ایران از هر‬ ‫فرهنگ و سیاست از همه بیشتر‪،‬‬ ‫رسید‪ .‬از افسر روسی یک سیگار‬ ‫بردند و الاغهای بی‌پالان را برای‬ ‫چهارپایان رفتند و پالان‌هایشان را‬
‫و اصطلاحات سیاسی‪ .‬در بخش ‪ ،4‬به‬ ‫فرصتی برای شناختن گرهگا‌ههای‬ ‫زیرا هرچه دیگر زیر تأثیر تعیین‬ ‫طلبیدم که او فوراً چند سیگار به‬ ‫ما باقی گذاشتند‪ .‬همین نیز جای‬ ‫بازرسی کردند‪ .‬در این فرصت‪ ،‬من‬
‫سوی جنبش سبز‪ ،‬سیزده سخنرانی‬ ‫ملی و یافتن چاره‌ها بهره گرفته‬ ‫کننده آنهاست‪ .‬برای من عرصه‬ ‫من داد‪ .‬از این دامگه نیز گذشتیم و‬ ‫شکر داشت زیرا در آن گرمای هوا‬ ‫توانستم با تردستی کمربند خود را‬
‫از سا ‌لهای ‪ 1999‬تا ‪ 2009‬پابرجائی‬ ‫شده است؛ در کمتر فرصتی به یاد‬ ‫فعالیت اجتماعی همواره میدان‬ ‫به ساوه رسیدیم‪ .‬ساوه تحت اشغال‬ ‫و زمین سوزان صحرا‪ ،‬پای برهنه‬ ‫که تعدادی سکۀ طلا در جوف آن‬
‫حزب را بر اصولی که امروز به نام‬ ‫هموندان نیامده است که هشتاد در‬ ‫نبردی برای تغییر بوده است ــ‬ ‫‪ 150‬نظامی روسی بود و از قوای‬ ‫قرار داشت از کمر گشوده در گودالی‬
‫جنبش سبز شناخته می‌شود و‬ ‫نه کمتر از همه در دورانی که‬ ‫ترک در آنجا اثری وجود نداشت‪.‬‬ ‫نمی‌توانستیم قدم از قدم برداریم‪.‬‬ ‫پنهان کنم‪ .‬دقایقی بعد‪ ،‬نوبت تفتیش‬
‫چکیده صد و بیست سال کشاکش‬ ‫صد کار ما آموزشی و تنها بیست در‬ ‫سخنرانی‌های این کتاب را در‬ ‫از شدت درد و خستگی و سوزش‬ ‫بعد از آن که دزدان چند تیر‬ ‫بدنی من رسید‪ .‬آنچه را که داشتم‬
‫جامعه ما با توسعه و تجدد است‬ ‫صد تشکیلاتی است‪.‬‬ ‫بر می‌گیرد‪ .‬انقلاب و جمهوری‬ ‫شدید زخمهای سر چنان ناتوان‬ ‫هوایی شلیک کردند و رفتند‪ ،‬من‬ ‫از من گرفتند‪ .‬وقتی این مرحله نیز‬
‫نشان می‌دهد‪ .‬بخش ‪ ،5‬سخنرانی‌ها‬ ‫اسلامی نشان داد که همه تحلیل‌ها‬ ‫به جایی که کمربند خود را پنهان‬ ‫به آخر رسید کاروانیان را با دشنام‬
‫در دفتر پژوهش ح‪.‬م‪.‬ای است در‬ ‫از همین جا نیز هست که این‬ ‫دربارۀ علت‌ها و عوامل تیره‌روزی‬ ‫کرده بودم بازگشتم‪ .‬در آنجا سه‬
‫پایان بحث هائی که برنامه سیاسی‬ ‫حزب بیشترین سهم را در تابو‬ ‫کنونی ما به کنار‪ ،‬مشکل اصلی‪،‬‬ ‫تن را کشته و تنی چند را مجروح‬
‫حزب را در پرتو بنیاد‌های نظری آن‬ ‫شکنی و تقدس زدائی از شخصی ‌تها‬ ‫بن‌بست سیاسی و اخلاقی و بینوائی‬
‫بررسی می‌کند؛ چاره‌جوئی‌هائی بر‬ ‫و رویداد‌ها داشته است و از توفان‬ ‫انتلکتوئل ملتی است که عناصر‬ ‫اسکار فون نیدرمایر (نفر وسط) در کابل‬
‫بستر یک سلسله ایده‌های هماهنگ‬ ‫حملات و اعتراضات زندانیان وضع‬ ‫بزرگی را درخود دارد و همین‬
‫که زمانی به کار خواهد آمد‪ .‬دفتر‬ ‫موجود کمترین بیمی به خود راه‬ ‫تراژدی‌اش را دردناک‌تر می‌سازد‪.‬‬ ‫شده بودم که بناگزیر یک شبان ‌هروز‬ ‫یافتم که یکی از آنها در برابر چشم‬ ‫و کتک به وسط صحرا بردند تا بار‬
‫پژوهش با شرکت گروهی از هموندان‬ ‫نداده است‪ .‬چنانکه سخنرانی‌های‬ ‫می‌باید آنچه را که ناممکن شمرده‬ ‫در ساوه اقامت و استراحت کردیم‪.‬‬ ‫من جان سپرد‪ .‬چند شتر و الاغ هم‬ ‫دیگر با دقت تفتیش بدنی کنند‪.‬‬
‫از سه سال پیش در نشست‌های‬ ‫گردآمده این کتاب نیر نشان م ‌یدهد‬ ‫می‌شده است ممکن گردانید‪ .‬نگاه‬ ‫بر اثر پیاد‌هروی بر روی سنگهای داغ‬ ‫در اطراف افتاده و سقط شده بودند‪.‬‬ ‫دزدان عقیده داشتند این اشخاص‬
‫انگاری ‪ virtual‬دوهفتگی تالار‬ ‫ما هیچ ملاحظ ‌های را برتر از روبرو‬ ‫این مردم را به خودشان پیش از‬ ‫بیابان‪ ،‬هر دو پایم تاول زده و ورم‬ ‫من بدون زحمت زیاد کمربند خود را‬ ‫که اجناس خود را در تهران فروخته‬
‫بحث آزاد هموندان حزب است که در‬ ‫شدن با حقیقت‪ ،‬سخت‌تر از همه‬ ‫هرچیز و به‌جای خودشان در جهان‬ ‫کرده بود ب ‌هنحوی که اغلب کاروانیان‬ ‫بازیافتم و خیالم تا حدی راحت شد‪.‬‬ ‫و چیز زیادی هم نخرید‌هاند حتماً‬
‫اختیار همگان قرار م ‌یگیرد‪ .‬بخش ‪،6‬‬ ‫حقیقت خود‪ ،‬از دست نداده‌ایم‪.‬‬ ‫دگرگون کرد‪ .‬این ترکیب خودستائی‬ ‫از مشاهدۀ آن به ر ّقت آمدند‪ .‬بالاخره‬ ‫در این موقع هوا تقریباً روشن شده‬ ‫پول زیادی به‌همراه دارند و نقدینه‬
‫لیبرالیسم از کجا آمد؟ سیر آزادی‬ ‫«سخنرانی»ها که مگر چند تائی‪،‬‬ ‫و احساس کوچکی؛ تقلید بی‌اختیار‬ ‫یک لیره طلا را که از تمام دارایی‬ ‫بود‪ .‬در تمام آن ناحیه یک قطره آب‬ ‫را در میان لباسهایشان یا در جوف‬
‫خواهی را از سده‌های بسیار مهم‬ ‫در همایش‌های حزبی ‪ 16‬ساله‬ ‫و میل به دستکاری و خراب کردن‬ ‫من باقی مانده بود با یکی دو مشت‬ ‫وجود نداشت که رفع عطش کنیم‬ ‫پالان الاغ و قاطر جاسازی کرده‌اند‪.‬‬
‫هفتم و ششم پیش از میلاد دنبال‬ ‫گذشته ایراد شده‌اند در این بافتار‬ ‫هر چیز‪ ،‬رابطه همیشگی مهر و‬ ‫پول سیاه معاوضه کردم و توانستم‬ ‫و زخمهای خود را بشوئیم‪ .‬من الاغ‬ ‫در صحرا‪ ،‬ما را دایره‌وار در کنار هم‬
‫م ‌یگیرد و تا امروز می‌کشاند‪ .‬یک‬ ‫می‌گنجند و از همین جاست که به‬ ‫کین با هم‌میهنا ن ؛ سو د جو ئی‬ ‫یک بالاپوش کهنه بخرم و از سرمای‬ ‫خود را به یک همسفر سالخورده‬ ‫نشاندند به طوری که صورتمان به‬
‫آفاق گردی ‪tour d’horizon‬‬ ‫نظر رسید گردآوردن‌شان می‌تواند‬ ‫بی‌گذشت و فداکاری بی‌مرز‪ ،‬هر دو‬ ‫دادم که قادر به راه رفتن نبود‪ .‬از‬ ‫سمت درون دایره بود و حق نداشتیم‬
‫که به سهم مهم و نادیده ایران در‬ ‫به بحث سیاسی عمومی ما ــ که‬ ‫ویرانگر؛ ناباوری پدیده‌های آشکار و‬ ‫کشندۀ شب در امان بمانم‪»...‬‬ ‫آن پس من و نورالله میرزا با یک‬ ‫چشم از زمین برگیریم‪ .‬اگر کسی از‬
‫پیدایش لیبرالیسم اشار‌ههای لازمی‬ ‫از ملاحظات حزبی و مسلکی فرا تر‬ ‫زودباوری خرافات مذهبی و سیاسی‬ ‫در کتاب «پشت دروازه‌های‬ ‫الاغ طی طریق می‌کردیم‪ .‬گاهی‬ ‫این دستور تخلف می‌کرد یکی از‬
‫دارد‪ .‬بخش ‪ ،7‬چشم‌اندازها‪ ،‬دو‬ ‫است ــ کمک کند‪ .‬یک سودمندی‬ ‫و پدیده‌های بی‌پایه که منطق و‬ ‫هندوستان»‪ ،‬نیدر مایر به‌تفصیل از‬ ‫من سوار می‌شدم و گاهی او‪ .‬از این‬ ‫آن «حسن» ها با چماق محکم بر‬
‫سخنرانی است‪ ،‬یکی نگاهی کلی به‬ ‫کار حزبی انضباطی است که به‬ ‫خرد را از قضاوت بیرون می‌برند‪،‬‬ ‫دیگر ماجراهای این سفر خوف‌انگیز‬ ‫و آن نیز تکه‌های پارچه گرفتیم و بر‬
‫جهان امروز ما و دیگری نگاهی بر‬ ‫فرد فرد هموندان و توده حزبی بر‬ ‫همراه آسان‌گیری و کوتاه‌بینی در‬ ‫سخن می‌گو ید و می‌ا فز ا ید‬ ‫زخمهای سر و پای خود بستیم‪ .‬در‬ ‫کله‌اش م ‌یکوبید‪.‬‬
‫تجربه‌ها و درس‌های یک زندگانی‬ ‫روی هم م ‌یدهد و بی آن از حزب‬ ‫حد ابتذال؛ بی‌اعتنائی به آینده‬ ‫«خوانندگان باید با کمال دقت‬ ‫حالی که از قوای بدنی رمقی بیش بر‬ ‫بعد از آن که ما همگی طبق امر‬
‫هشتاد ساله (شاید بیش از یک‬ ‫نمی‌توان سخن گفت؛ و انگیزه‌ای‬ ‫و غرق شدن در گذشته و آن‬ ‫وضع مرا از افغانستان تا همدان‬ ‫جای نمانده بود‪ ،‬در زیر آفتاب سوزان‬ ‫رئیس دزدان روی زمین نشستیم‪،‬‬
‫است که به اندیشیدن در امور‬ ‫فرصت طلبی که مادر همه کژی و‬ ‫به‌نظر آورند که با لباس مبدل‬ ‫صحرا‪ ،‬تشنه و گرسنه پیش م ‌یرفتیم‬ ‫یک‌یک ما را برای تفتیش کامل‬
‫زندگانی‪).‬‬ ‫عمومی م ‌یدهد ــ در آنچه به این‬ ‫سفر می‌کردم‪ ،‬هویت واقعی خود را‬ ‫تا خود را به دهکده‌ای رساندیم‪ .‬در‬ ‫فراخواندند‪ .‬از من و راهنمای من‬
‫***‬ ‫کتاب ارتباط دارد‪ ،‬اندیشیدن برای‬ ‫کاستی‌هاست‪.‬‬ ‫به‌عنوان یک افسر آلمانی در پشت‬ ‫آنجا مقداری نان و دو جفت جوراب‬ ‫دیگر نمی‌توانستند چیزی به‌دست‬
‫ا گر بخو ا هم نتیجه سلو ک‬ ‫سخنرانی و در ضمن سخنرانی‪ .‬با‬ ‫و این نمایشی که در کشورداری‪،‬‬ ‫نقاب یک دهاتی بی‌سواد ایرانی‬ ‫پشمی کهنه خریدیم و پس از اندکی‬ ‫آورند زیرا هرچه در خورجین‌های‬
‫اندیشگی خود و حزب را در شانزده‬ ‫سخنرانی مانند رسانه‌های دیگر‬ ‫در اداره اقتصاد‪ ،‬پرورش و نگهداری‬ ‫پنهان می‌داشتم‪ ،‬مجبور بودم با‬ ‫استراحت‪ ،‬در اوایل شب به حرکت‬ ‫خود داشتیم قبلا گرفته بودند و‬
‫سال گذشته در دو جمله خلاصه کنم‬ ‫بسیار کا‌رها می‌توان کرد‪ .‬من آن را‬ ‫نیروی انسانی‪ ،‬بهره‌برداری و‬ ‫اشخاص چنان ساده‌لوحانه برخورد‬ ‫از خورجین‌های خالی هم دیگر‬
‫یکی این سخن جرمی بنتام است در‬ ‫پس از نوشتن مؤثرترین رسانه برای‬ ‫حفظ منابع طبیعی و آثار تاریخی‬ ‫کنم که مرا فردی ساده‌لوح و بی‌آزار‬ ‫ادامه دادیم‪.‬‬ ‫اثری نبود‪ .‬با آن که حتی کلاه و‬
‫خویشکاری (وظیفه وجودی) عمل‬ ‫عرضه داشتن و پروراندن ایده‌ها‬ ‫می‌دهیم؛ میلیون‌ها تنی که از‬ ‫و شایستۀ رحم و شفقت تلقی کنند‪،‬‬ ‫مشکل ما این بود که گرچه‬ ‫کفش مرا برده بودند چشم به شلوار‬
‫سیاسی‪ :‬بیشترین خوشبختی برای‬ ‫یافتم‪ .‬رسانه‌ای است مستقیم و‬ ‫ناچاری یا آزمندی‪ ،‬بی‌رحمانه بر‬ ‫در خواب و خوراک خود مراقب‬ ‫تعدادی سکه طلا از دست دزدان به‬ ‫سیاه من داشتند که مبادا در لیفۀ‬
‫بیشترین مردم؛ و دیگری‪ ،‬وظیفه هر‬ ‫لحظه‌ای‪ ،‬به این معنی که بازتاب‬ ‫سرزمین خود افتاده‌اند و آن را تاراج‬ ‫باشم مبادا رفتاری از من سر بزند‬ ‫در برده‌بودیم کسی حاضر نمی‌شد‬ ‫آن پولی پنهان کرده باشم‪ .‬یکی از‬
‫نسل رساندن جامعه خویش است به‬ ‫نیوشندگان ‪ audience‬را بلافاصله‬ ‫که تولید سوءظن کند‪ ،‬در قسمت‬ ‫پول طلا را با پول رایج عوض کند‪.‬‬ ‫دزدان طماع به این خیال در صدد‬
‫بالا ترین سطح انسانیت روزگار خود‪.‬‬ ‫می‌توان دریافت‪ .‬از این گذشته‬ ‫و ویران م ‌یکنند‪.‬‬ ‫شرقی مملکت‪ ،‬خود را اهل نواحی‬ ‫اهالی حتی پول نقره هم نداشتند‬ ‫برآمد شلوار را از پای من درآورد‪.‬‬
‫هر دو این فرایافت‌ها مبهم هستند‬ ‫کارکرد سریع و زیر فشار ذهن در‬ ‫از رژیم حکومتی‪ ،‬تا مبانی اخلاقی‬ ‫غرب و در قسمت غربی خود را اهل‬ ‫و تنها پول نیکل رواج داشت‪.‬‬ ‫با آن که مسلمانان از چنین عملی‬
‫ــ چه چیزی در انسان‪ ،‬و هزار بار‬ ‫سخنرانی م ‌یتواند به حال تفکر بسیار‬ ‫و رفتار سیاسی مردم ما نم ‌یتواند‬ ‫منطقه شرق معرفی کنم‪ ...‬در موارد‬ ‫نگهداشتن پول طلا هم درد سری‬ ‫اجتناب می‌ورزند ولی آن مرد طماع‬
‫دشوار تر‪ ،‬در جامعه‪ ،‬روشن و قطعی‬ ‫همین که هست بماند‪ .‬نمی‌توان‬ ‫عدیده آن گونه خود را در فشار‬ ‫بود زیرا هر زمان امکان داشت با‬ ‫دس ‌تبردار نبود‪ .‬خوشبختانه رئیس‬
‫است؟ ــ ولی می‌توان آنها را حس‬ ‫سودمند باشد‪.‬‬ ‫به فرو رفتن یکی از ملت‌های‬ ‫روحی و جسمی حس می‌کردم که‬ ‫دسته دیگری از دزدان روبرو شویم‬ ‫دزدان با دشنامی او را از این کار باز‬
‫کرد‪ .‬هر دو نیز سخت عملگرایند‪ .‬زیرا‬ ‫***‬ ‫تاریخ‌ساز جهان در ژرفائی که‬ ‫اکنون از توصیف آن عاجزم و تا‬ ‫داشت و مرا از دست دزد بی‌شرم‬
‫بر زمینه دمکراسی لیبرال قرار دارند‪.‬‬ ‫بخش ‪ 1‬این کتاب زیر عنوان‬ ‫جمهوری اسلامی تنها یکی از‬ ‫خوانندۀ این خاطرات خود را واقعاً‬ ‫و از ما «پیل» مطالبه کنند‪.‬‬ ‫نجات داد‪ .‬وقتی کفشهای مرا از پایم‬
‫دمکراسی لیبرال میدان افراد انسانی‬ ‫حزبی برای دگرگونی‪ ،‬یازده سخنرانی‬ ‫جلو‌ههای آن است نگریست و دستی‬ ‫در جای من قرار ندهد و تفنگ‬ ‫تا شهر ساوه سه ساعت راه مانده‬ ‫درآوردند هرچه التماس کردم که‬
‫برابر و صاحب حق است‪ .‬نمی‌توان‬ ‫را در بر می‌گیرد که درونمایه اصلی‬ ‫برنیاورد‪ .‬از نوشتن و گفتن و هشدار‬ ‫دشمن را بیخ گوش خود احساس‬ ‫بود که از طرف مقابل یک دسته سوار‬ ‫لااقل کفش مندرسی به من بدهند‬
‫آنها را با افسار ایدئولوژ ‌یهای توتالیتر‬ ‫کتاب است‪ .‬در بخش ‪ ،2‬بازنگری‌ها‪،‬‬ ‫دادن‪ ،‬ازعمل سیاسی‪ ،‬از گذاشتن‬ ‫نکند نمی‌تواند دریابد چه رنجی را‬ ‫ظاهر شد‪ .‬با کمال وحشت دریافتیم‬ ‫مورد اعتنا واقع نشد‪ ...‬راهزنان ابداً‬
‫یا جاذبه شخصیت‌های فرهمند یا‬ ‫بار دیگر در سه سخنرانی به تاریخ‬ ‫سرمشق‌های رفتار‪ ،‬هر چه بتوان‬ ‫که نظامیان روس هستند‪ .‬در بیابانی‬ ‫به فریاد و فغان مجروحان و مضروبان‬
‫پادشاهان و فرمانروایان مستبد به‬ ‫همروزگار پرداخته شده است‪ ،‬جنبش‬ ‫دریغ نمی‌باید کرد‪ .‬نسل شکست‬ ‫متحمل شده‌ام»‪.‬‬ ‫که یک چهارطاقی نیز برای پناه بردن‬ ‫وقعی نمی‌نهادند و در حالی که با‬
‫این سو و آن سو کشید‪ .‬سیاست در‬ ‫مشروطه و برنامه اصلاحات اجتماعی‬ ‫خوردۀ انقلاب‪ ،‬تا کنون بیشتر‬ ‫و پنهان شدن وجود نداشت‪ ،‬فرار‬
‫عصر دمکراسی لیبرال هنر متقاعد‬ ‫محمد رضا شاه به نام انقلاب سفید‬ ‫در اندیشه نجات گذشته خویش‪،‬‬ ‫« ادامه دارد»‬
‫کردن گرو‌ههای هر چه بزرگتری از‬ ‫و واکنش جامعه «روشنفکری» آن‬ ‫واپسین فرصت خود را با شرکت در‬
‫مردمان است به اینکه سود شخصی‬ ‫زمان‪ .‬بخش ‪ ،3‬ملت ایران و اقوام‬ ‫باززائی فرهنگی و سیاسی جامعه‬
‫و گروهی خود را از راه‌های معینی‪،‬‬ ‫ایرانی‪ ،‬بر بحث‌هائی تمرکز یافته‬ ‫ایرانی خواهد داشت‪ .‬ولی بار اصلی‬
‫بهتر از راه‌های دیگر‪ ،‬پیگیری کنند‪.‬‬ ‫بر دوش نسل تازه‌ای است که تنها‬
‫این یعنی همان بهترین و بیشترین‬ ‫آینده خود را برای نجات دادن دارد‬
‫خوشبختی و همان بالا ترین سطح‬ ‫و بطور استثنائی برای چالش‌های‬
‫انسانیت همروزگار‪ .‬بهتر از این دو‬
‫راهنمای تفکر و عمل سیاسی به‬ ‫پیش روی آماده است‪.‬‬
‫نظرم نرسیده است و از بابت دومی‬ ‫یک حزب سیاسی که بیش و پیش‬
‫بسیار شادمانم‪ .‬در این کتاب است‬ ‫از قدرت به دگرگون کردن فرهنگ‬
‫که بیش از همه کاربر ‌دهای این دو‬ ‫و سیاست جامعه بیندیشد غیرعادی‬
‫گ_زا_ر_ه_را_م_ی‌_ت_وا_ن_د_ی_د‪_________.‬‬ ‫می‌نماید‪ .‬ولی در شرایط ایران ما‬
‫از کدام «عادی» می‌توانیم سخن‬
‫* پیشگفتار«نوآور ‌یهاوپیکا ‌رهای‬ ‫بگوئیم؟ اصلا در بیرون ایران م ‌یشود‬
‫جمعی پراکنده در جهان از قدرت‬
‫مشروطهنوین»مجموعهسخنران ‌یهای‬ ‫سخن بگویند؟ ولی اگر حزب سیاسی‬
‫در بیرون از بویه قدرت نیز‪ ،‬دور است‬
‫داریوش همایون‬ ‫مناس ‌بترین عرصه پرورش اید‌هها به‬