Page 13 - (کیهان لندن - سال سى و نهم ـ شماره ۳۸۸ (دوره جديد

‫صفحه‌‌‌‪‌1‌‌۳‬شماره‌‪1854‬‬ ‫خیابانهای اطراف مدرسه بازگشت‪ .‬به منزل كه رسید‪ ،‬قبل‬ ‫نامه مخفیانه هویدا از زندان‬
‫جمعه ‪ ۲۳‬تا پنجشنبه ‪ ۲۹‬نوامبر ‪۲0۲۲‬‬ ‫از هر چیز نامه چروكیده هویدا را از مخفیگاهش بیرون‬ ‫چند و چون نخستین بازجوییها را به اعتبار نامهای‬
‫كشید‪ .‬تكه كاغذی كوچك بود و در آن مطالبی به فرانسه‬ ‫میدانیم كه هویدا مخفیانه به خارج از زندان فرستاد‪ .‬در‬
‫پرآشوب‪ ،‬رهبران مغضوب حزب را‪ ،‬كلاه بوقی بر سر‪ ،‬و‬ ‫نوشته شده بود‪ .‬هویدا آنجا از نخستین بازجوئی گفته بود‬ ‫روز دهم اسفند ‪ ،۱۳۵۷‬دكتر فرشته انشاء به عنوان طبیب‬
‫مقوایی بر سینه‪ ،‬در خیابانها میگرداندند و گاردهای سرخ‬ ‫كه همان روز صورت پذیرفته بود‪ .‬نوشته بود مرا بیگمان‬ ‫معالج هویدا‪ ،‬در زندان به دیدارش رفت‪ .‬در حین این‬
‫هم كه خود را تنها پاسداران پالودگی انقلاب میدانستند‪ ،‬بر‬ ‫در یك دادگاه اسلامی محاكمه خواهند كرد‪ .‬میگفت‪،‬‬ ‫دیدار‪ ،‬ناگهان سر و صدایی از جایی بلند شد‪ .‬نگهبان اتاق‬
‫این بخت برگشتگان لعن و طعن میگفتند و گاه حتی مورد‬ ‫«وكیل مدافعی در كار نخواهد بود‪ .‬از ما نفرت دارند‪ .‬گمان‬ ‫ناچار لحظهای از مراقبت هویدا و ملاقات كنندهاش واماند‬
‫ضرب و شتمشان قرار میدادند‪ .‬در مورد هویدا نیز‪ ،‬آویزه‬ ‫میكنند هر آنچه را كه عزیز میداشتند ویران كردیم‪ .‬همه‬ ‫و هویدا هم از همان یك لحظه بهره جست و نامهای را‬
‫تحقیر و استغفارش تكه مقوایی بود كه در آن به شلختگی‬ ‫ما را خواهند كشت‪ .‬شرایط به مراتب بدتر از چیزی است‬ ‫به دست فرشته داد‪ .‬فرشته هم در عین تردستی و ترس‪،‬‬
‫دو سوراخ تعبیه كرده بودند و مقوا را در حالی كه نامش‬ ‫كه تصورش را بتوانی كرد‪ .‬مرگ در قیاس با این وضع فرجی‬ ‫نامه را درسینهبند خود جای داد‪ .‬میگفت‪« ،‬عرق از سر‬
‫بر آن نوشته بود‪ ،‬برگردنش آویختند‪ .‬لباس نامرتب هویدا‪،‬‬ ‫و صورتم جاری بود‪ ،‬قلبم از هیجان به شدت میزد‪ ».‬از‬
‫حالت بهت زدهاش‪ ،‬و از همه بدتر زمان غیر متعارف شروع‬ ‫خواهد بود‪ ».‬دادگاه خلخالی تجسم این نفرت بود‪.‬‬
‫دادگاه‪ ،‬همه جزئی از تلاش قاعدتاً سازمان یافته گردانندگان‬
‫دادگاه برای تحقیر زندانی و در هم شكستن روحیه مقاومت‬

‫او بود‪.‬‬

‫نخستوزیر امیرعباس هویدا و کابینهاش‪ .‬هویدا عصا در دست‪ ،‬هنگام دست تکان دادن‬

‫از وجنات هویدا‪ ،‬هنگام ورودش به دادگاه‪ ،‬بر می آمد كه‬ ‫هویدا در دادگاه‬ ‫ملاقاتشان یكی دو دقیقه بیشتر نمانده بود‪ .‬دكتر انشاء‬
‫شاید این شگردهای تحقیرآمیز موثر واقع شده بود‪ .‬او با‬ ‫پاسی از نیمه شب میگذشت كه هویدا را به دادگاه‬ ‫كیف طبابتش را برداشت‪ .‬با هویدا خداحافظی كرد و با‬
‫حالتی گیج و منگ و با قیافهای یكسره آشفته وارد اتاق بزرگ‬ ‫خلخالی وارد كردند‪ .‬چند روزی به نوروز بیش نمانده بود و‬ ‫آرامش به حیاط مدرسه رفاه وارد شد‪ .‬در خروجی مدرسه‬
‫دادگاه شد‪ .‬بر چهرهاش عرق نشسته بود‪ .‬روزنامهنگارانی‬ ‫در چند قدمیاش بود‪ ،‬اما میگفت به نظرش آن سوی دنیا‬
‫كه در جلسه حضور داشتند‪ ،‬در گزارشهای خود نوشتند كه‬ ‫از انقلاب هم یك ماه نمیگذشت‪.‬‬ ‫بود‪ .‬احساس خطر میكرد‪ .‬میخواست هر چه زودتر از‬
‫وقتی هویدا وارد اتاق شد‪ ،‬هیچ نمیدانست كجاست و‬ ‫تهران كه در آن چهار فصل مختلف سال را تجربه میتوان‬ ‫آن محیط خارج شود؛ در عین حال نمیخواست با شتابی‬
‫به چه علت او را به درون این جمع كشاندهاند‪ .‬قاعدتا‬ ‫كرد واپسین شبهای یخزده زمستانی سرد را پشت سر‬ ‫بیرویه‪ ،‬شك و ظن نگهبانان را برانگیزد‪ .‬دو قدم بیشتر‬
‫قیافه عبوس خلخالی شأن نزول جلسه را برایش روشن كرد‪.‬‬ ‫میگذاشت‪ .‬هویدا را از خواب بیدار كردند‪ .‬دستور دادند‬ ‫به در نمانده بود كه ناگهان صدای نگهبانی از پشت سر‬
‫حالات هویدا همه از التهاب و اضطراب درونش حكایت‬ ‫لباسش را به تن كند‪ .‬ضعیف و رنگ پریده به نظر میرسید‪.‬‬ ‫بلند شد‪« .‬خانم كجا میروی؟» دكتر انشاء برگشت‪ .‬پیر‬
‫میكرد‪ .‬چشمانش دو دو میزد و دلهره در چهرهاش نمایان‬ ‫عینك تازهاش را بر چشم گذاشت‪ .‬در بلبشوی ساعات اول‬ ‫مردی مسلسل به دست دید‪ .‬میگفت میدانستم كه باید‬
‫بود‪ .‬حدود سیصد نفر در اتاق جمع بودند‪ .‬از خانواده متهم‬ ‫انقلاب عینكش را گم كرده بود‪ .‬در ملاقات بعدی از دكتر‬ ‫هر طور شده بر اعصابم مسلط بمانم‪ .‬به زبان پراقتدار‬
‫كسی در آن میان نبود‪ .‬به علاوه‪ ،‬از آن دسته مردمی كه‬ ‫فرشته انشاء خواست كه عینك تازهای برایش فراهم كند‪ .‬در‬ ‫طبیبی از خود راضی گفت‪« ،‬دكتر هستم‪ .‬برای رسیدگی به‬
‫معمولا از سركنجكاوی به دادگاه رو میكنند نیز در جمع‬ ‫عكسهایی كه روزنامهها از دادگاه اول هویدا منتشر كردند‪،‬‬ ‫مریضها آمده بودم‪ ».‬پیر مرد پوزش خواست و دكتر انشاء‬
‫نشانی نبود‪ .‬محاكمه هویدا لحظهای تاریخی بود‪ .‬حضور‬ ‫فرشته همین عینك جدید را بر چهره متهم دید‪ .‬دو روزی‬ ‫هم حركت خود را به سوی در از سر گرفت‪ .‬میگفت‪:‬‬
‫در این صحنه در انحصار برگزیدگان انقلاب بود‪ .‬هویدا به‬ ‫بود كه اصلاح نكرده بود‪ .‬ته ریشش‪ ،‬سایهای بر چهره رنگ‬ ‫«احساس میكردم هر لحظه ممكن است زانوهایم از كار‬
‫سرعت حضار جلسه را برانداز كرد‪ .‬دریافت كه در آن میان‬ ‫باختهاش میانداخت ‪ .‬به علاوه‪ ،‬در چند هفته اخیر‪ ،‬حدود‬
‫دو سه چهره نسبتا آشنا بیشتر نیست‪ .‬رئیس دادگاه را از‬ ‫‪ ۲۰‬كیلو وزن كم كرده بود‪ .‬چهرهای تكیده و حالتی درمانده‬ ‫بیفتند‪».‬‬
‫قبل دیده بود و دو نفر از روزنامهنگاران را نیز از دوران‬ ‫داشت‪ .‬پیش از آن كه از اتاق درسی كه به زندان بدل شده‬ ‫وقتی سرانجام از حیاط مدرسه رفاه خارج شد‪ ،‬ضعف و‬
‫بود بیرون بیاید‪ ،‬نگهبانان او را واداشتند تا مقوایی را كه از‬ ‫دلهره چنان بر او مستولی بود كه دیگر توان رانندگی نداشت‪.‬‬
‫صدارتش میشناخت‪.‬‬ ‫دو سر به نخی وصل بود دور گردنش بیاویزد‪ .‬این ارمغان‬ ‫اتومبیلش را كه در آن نزدیكی پارك بود‪ ،‬همانجا گذاشت‪.‬‬
‫سنگدلیهای انقلاب فرهنگی چین بود‪ .‬در آن روزهای‬ ‫با تاكسی به منزل رفت و روز بعد برای برداشتن ماشینش به‬
‫دنباله‌دارد‬

‫وبسایت کیهان لندن به زبان انگلیسی‬