Page 8 - (کیهان لندن - سال سى و چهلم ـ شماره ۴۱۸ (دوره جديد
P. 8
صفحه۸شماره۱۸۸۴
جمعه ۹تا 1۵تیرماه 140۲خورشیدی
ائتاف ملی برای نجات ایران
ایران را قبول داشتید ،آنوقت به موضوع دموکراسی و حقوق به این پرسش که رأی شما چه خواهد بود بگوید :این یا آن! =درباره پادشاهیخواهان که مانند جریانات دیگر
بشر هم برای این ملت خواهید رسید. دوم درباره پادشاهیخواهان که مانند جریانات دیگر طیفی از میانهرو و منطقی و خردمند تا افراطی را در
طیفی از میانهرو و منطقی و خردمند تا افراطی را در بر میگیرند و ملیگرایی به عنوان وجه شاخص و بدیهی
شکل نظام در صف سوم قرار دارد .اگر ملت و مملکت بر میگیرند و ملیگرایی به عنوان وجه شاخص و بدیهی آنها عنوان میشود باید گفت این جریان نیز زمانی واقعا
متحد و دموکراسی و حقوق بشر را پذیرفتیم ،یا ادعا داریم آنها عنوان میشود باید گفت این جریان نیز زمانی واقعا ملیگراست که منادی حقوق همه ملت از هر تعلق
که پذیرفتهایم ،میبایست به رأی و انتخاب آزاد و دمکراتیک ملیگراست که منادی حقوق همه ملت از هر تعلق اجتماعی و سیاسی از جمله چپ و راست و جمهوریخواه
اجتماعی و سیاسی از جمله چپ و راست و جمهوریخواه باشد یعنی همان ملیگرایی که ولیعهد ایران همواره به آن
این ملت هم گردن بگذاریم. باشد یعنی همان ملیگرایی که ولیعهد ایران همواره به آن
پایبند بوده است.
ائتاف ملی علیه فاشیسم مذهبی پایبند بوده است. =برای تشکیل ائتافی جهت نجات ایران نه تنها لازم
اما ما هنوز با یک فاشیسم مذهبی و سرکوبگر روبرو نیست دیدگاههای مشترک در گذشته یا حال و آینده داشت
هستیم! انقلاب ملی ایران در دوران گرم کردن خود سه صفبندی بلکه اساسا نباید به چنین مباحثی پرداخت چون مضمون
و انباشت نیرو برای یک خیزش دیگر بسر میبرد .بنا بر سوم موضوع صفبندیهاست. ائتاف نیستند! گذشته و حال و آیندهی مشتر ِک نیروهای
شواهد ،زمینه برای شکل گرفتن یک ائتلاف دمکراتیک به صفبندی اول با قبول ملت ایران و مملکت ایران شکل یک ائتاف ملی و دمکراتیک در شرایط امروز یک چیز
ابتکار جریانات ملیگرا و ایراندوست اعم از چپ و راست و
میگیرد. است :نجات ایران!
طرفدار جمهوری و پادشاهی مناسب است. همه اقوام و پیروان مذاهب اعم از زن و مرد که بیتردید =این ائتاف ،حرکت و مشارکت داوطلبانه و مسئولانه
منظور از ملیگرایان ،آن جریانات فکری هستند که معتقد در همه جای جهان ،هویتهای مختلفشان به عنوان جریانات سیاسی و فکری خواهد بود که میخواهند فراتر
به جذب حداکثریاند و نجات ایران در صدر همه اهداف انسان چندوجهی در هم تداخل پیدا میکند ،یک هویت از نشست و گفتگو ،برای نجات ایران اقدام کنند و پاسخ
دیگرشان قرار دارد و میتوانند و مایلاند نمایندگی فردی یا طبیعی و اولیه دارند که فلسفه سیاسی آن را دارای حقوق
طبیعی و اولیه میداند :انسان! انسان ایرانی هویت دیگری عملی به خواست مردم بدهند!
گروهی در یک ائتلاف ملی داشته باشند. جدا از همه انسانهای جهان ندارد .انسانی که خود را بطور =رهبری این ائتاف که شفافیت و صراحت نیز
ائتلاف ،همکاری موقت جریانات همسو اما مختلف تاریخی در قلمرو سرزمین ِی ایرا ِن متحد و چارچوب سیاس ِی میبایست راهنمای آن باشد ،در شرایط کنونی ،با کسی
و متفاوت برای رسیدن به هدف یا اهداف مشترک در جز شاهزاده رضا پهلوی نمیتواند باشد .کسی که پیشینه
یک دوره موقت است .تشکیل دولتهای ائتلافی در مل ِت متحد تعریف میکند. خانوادگی و زندگی و تاش خود وی اثبات کرده به شهرت و
دموکراسیها و جبهههای ائتلافی در دیکتاتوریها از همین ملیگرایی ایرانی یا ایرانگرایی به دلیل سرشت خود دست ثروت و مقام نیازی ندارد و مدرن و بدون کینهجوییست!
به حذف از پیکره ملی و آنچه ملت را با همه اختلافات و هیچ فرد و نهادی در سپهر سیاسی ایران دارای چنین
پرنسیپ پیروی میکند. تنوعاش میسازد نمیزند .ملیگرایی به معنی دفاع از یک
برای تشکیل ائتلافی جهت نجات ایران نه تنها لازم نیست ملت یک شکل و یکدست و بیعیب و خطا و بیاختلاف ویژگیهایی برای جلب اعتماد عمومی نیست.
دیدگاههای مشترک در گذشته یا حال و آینده داشت بلکه نیست! اختلافات درونی یک ملت ،در صورتی که دست =ائتاف ملی باید بازتاب آشتی ملی عما موجود در
اساسا نباید به چنین مباحثی پرداخت چون مضمون ائتلاف خارجیهم در کار نباشد ،ممکن است به مرز مناقشه وجدال میان خود مردم باشد که در دستگاه فربه کشوری و لشکری
نیستند! گذشته و حال و آیندهی مشتر ِک نیروهای یک نیز برسد اما راه غلبه بر آن ،هدایت اختلافات به مجرای ایران حضور دارند ...ملیگرایان و ایراندوستان میتوانند
ائتلاف ملی و دمکراتیک در شرایط امروز یک چیز است: حقوقی و قانونی است .نه قانون حذفکننده و سرکوبگر این افتخار را داشته باشند که بر چرخه خشونت که توسط
بلکه قوانین متکی بر اصول دمکراسی و حقوق بشر. جمهوری اسامی به یک امر روزانه و عادی تبدیل شده
نجات ایران! صفبندی دوم همینجا شکل میگیرد :با دمکراسی و نقطه پایان بگذارند و خشم و نفرتی را که در جامعه
این ائتلاف میبایست پاسخ مساعد و مناسب به همبستگی حقوق بشر .اما تا صف اول مشخص نشود ،به صف دوم علیه رژیم و عوامل آن انباشته شده در مجرای حقوقی
ملی عملا موجود در ایران و پیامهایی باشد که سالهاست نمیرسیم :پس از آنکه شما ایران و ملت ایران و مملکت و راهکارهای قانونی مبتنی بر استانداردهای بینالمللی
مردم در اعتراضات و تجمعات خود به صورت شعار فریاد
میزنند و حاصل جمع همه آنها چیزی جز جایگزینی هدایت کنند.
=بدون نجات ایران ،هیچ نظر و عقیده و هدفی
جمهوری اسلامی با یک حکومت ملی که آزادی و برای آینده ،محلی از اِعراب ندارد و این نجات در گرو
یک ائتاف سراسری ملی و دمکراتیک است .ملیگرایان
میتوانند پیشگام چنین ائتاف و چنین فرهنگی باشند.
الاهه بقراط – این مطلب پس از دعوت «اندیشکده
کوروش بزرگ» تهیه شد و فشردهای از آن به صورت گفتار
ویدئویی در اختیار این اندیشکده قرار گرفت و در نشست
شنبه ۲۴ژوئن ۲۰۲۳در دانشگاه کالیفرنیا لسآنجلس برگزار
شد پخش شد.
*****
چون موضوع به «گفتمان پادشاهیخواهان» مربوط
است ،اول از همه بگویم که هرگز خود را در چارچوب این
یا آن نظام محدود نکردهام اما به دلایل تاریخی ،فرهنگی،
تجربی و منطقهای ،نظام پادشاهی پارلمانی را برای ایران
کارآمدتر میدانم .با اینهمه ،تا زمانی که کسی در شرایط
واقعی و عین ِی انتخاب قرار نگرفته باشد و نداند چه افراد و
جریانات کارآمد یا ناکارآمدی هر یک از دو نظام را نمایندگی
میکنند ،از عقل و منطق و دانش به دور است که پیشاپیش
