بهروز صوراسرافیل روزنامهنگار قدیمی ایران که از آغاز از مخالفان سرسخت جمهوری اسلامی بوده متولد ۱۳۲۹ در تهران است. وی پیش از انقلاب سردبیری چند نشریه را به عهده داشت و مدتی سردبیر فرهنگی روزنامه معروف آیندگان بود. پس از انقلاب۵۷ مانند بسیاری از فعالان فرهنگی و هنری با روی کار آمدن جمهوری اسلامی، ایران را ترک کرد. سالها با نام اصلی و همچنین نامهای مستعار «نوید بوستانی» و «کتانه سلطانی» در کیهان لندن قلم میزد. وقتی از اروپا به آمریکا رفت با تلویزیونها و نشریات فارسی آن دیار به همکاری پرداخت و از سال ۲۰۰۷ بیش از ۱۱ سال با صدای آمریکا همکاری داشت.
اکنون در سن ۷۲ سالگی در حالی که بیمار است، همکاران قدیمی و دوستانش وی را در یک همایش آنلاین، بزرگ و گرامی میدارند.
بهروز صوراسرافیل در گفتگویی که در سال ۲۰۰۷ وبسایت «بیبیسی فارسی» با چند اهل تلویزیون درباره «تلویزیونهای لسآنجلسی» داشت در پاسخ به این پرسش که «خیلیها از شما و دیگران ایراد میگیرند که از واقعیتهای داخل ایران دورید، میگویند خودتان در لسآنجلس نشستید و میگویید که به خیابانها بریزند در داخل ایران، چه پاسخی به این ایراد دارید؟» گفته بود: «کسی که مبارزه میکند خواست خودش را بیان میکند، بنده دلم میخواهد که مردم ایران قیام بکنند، دلم میخواهد که این حکومت را سرنگون کنند و دلم میخواهد که حکومت دیگری در ایران جایش بگذارند، مردم ایران هم به حرف من گوش نمیکنند همچنانکه تا به حال نکردهاند، اگر یکروزی ببینند که به نفعشان است لابد خواهند کرد و آن وقت حرف مرا گوش میدهند، اگر هم به صرفشان نیست مثل همین الآن گوش نمیدهند. خود بنده هم اگر ایران بودم همینطور بودم اگر کسی از خارج حرفی میزد حتی اگر حرفش را میپسندیدم خوب می دیدم الان عملی نیست و ضررش بیشتر از منفعتاش است دلم خنک میشد ولی گوش نمیدادم ولی این گناهی بر بنده نیست، بالاخره به خاطر اینکه مردم در ایران یا روزنامههای ایران ممکن است به ریش بنده بخندند نمیتوانم بگویم نه بابا اگر توانستید هم الان قیام نکنید ولی به ریش من نخندید!»