در آستانه‌ی روز کوروش بزرگ ایستاده‌ایم، سالگشت روز صدور منشور جاودانه او؛ منشوری که گویی در ۲۵۰۰ سال پیش خطاب به ما، و برای این روزها نوشته می‌شد: روزهایی که ما از یکسو شاهد زندان، شکنجه و کشتار بی‌توقف آزادیخواهان در سرزمین‌مان هستیم و از سویی دیگر شاهد فجایعی تلخ و تاسفبار در کل خاورمیانه‌ای که روزگاری اولین منشور حقوق بشر در قلب آن زاده شد.
ده سال پیش همزمان با نمایش چند ماهه منشور کوروش بزرگ در آمریکا، آقای نیل مک گرگور مورخ سرشناس و رییس سابق موزه‌ی بریتانیا در یک سخنرانی جالب ضمن اینکه از منشور کوروش به عنوان «یکی از بزرگترین اعلامیه‌های آرمانی انسان در تاریخ» نام برد، با توضیحاتی به این نتیجه‌گیری هوشمندانه رسید که منشور کوروش، هم‌اکنون هم می‌تواند نقش موثری به ویژه برای خاورمیانه‌ای داشته باشد که «مذهب تجزیه‌اش نکرده باشد» چرا که «این منشور هنوز قویترین و موثرترین صدا در میانه‌ی همه‌ی بحث ها در مورد خاورمیانه است.»
در این چند دهه گذشته ماجراهایی که بر سر وطن ما و کشورهای دیگر خاورمیانه آمده نشان می‌دهد که این نگاه به منشور کوروش هر روز اهمیت بیشتری پیدا می‌کند. و این پرسش بیشتر از همیشه شکل می‌گیرد که آیا اکنون زمانی نیست که ما ایرانی‌ها، با هر عقیده و مذهب و مرامی که داریم، با تجلیل از کوروش بزرگ، و منشور او نشان دهیم که همانگونه می‌اندیشیم که او. و فاصله‌ای بگیریم از رهبران و افرادی که از مذهب سلاحی برای سرکوب و ویرانی و جنگ ساخته‌اند؟
ما در بنیاد میراث پاسارگاد، امسال نیز چون هجده سال گذشته ایرانیان را در سراسر جهان به برگزاری بزرگداشت روز کوروش بزرگ فرا می‌خوانیم و به یاد و نام مردی درود می فرستیم که:
«آشتی‌خواهان به بابِل اندر شد، سربازان بسیار او دوستانه در بابل گام برداشتند، و او نگذاشت کسی در تمامی سرزمین‌های سومر و اکد ترسانده شود. او مردمان ستمدیده را از درماندگی رهانید، آوارگان را به خانه‌های خود بازگرداند، بردگان را از بیگاری نجات داد، و فرمان داد که هر کسی برای انتخاب مذهب و محل سکونت خود آزاد باشد»
روز کوروش بزرگ خجسته باد (۷ آبان / ۲۹ اکتبر)
با مهر و خرIمی
شکوه میرزادگی
از سوی بنیاد میراث پاسارگاد
بیستم اکتبر ۲۰۲۳
www.savepasargad.com
