بیش از دو هفته از اعتصاب پرستاران در بیمارستان‌های دولتی شیراز و چند شهر دیگر ایران گذشت. در حالی که اعتصاب پرستاران سبب تعطیلی بخش جراحی برخی از بیمارستان‌ها و کار دیگر بخش‌های بیمارستان‌ها با اختلال روبرو شده اما وزارت بهداشت تا کنون اقدام موثری برای رسیدگی به خواسته‌های صنفی پرستاران انجام نداده است.
پرستاران شاغل در ۹ بیمارستان دولتی شهر شیراز بیش از دو هفته است در اعتصاب بسر می‌برند. این اعتصاب به شهرهای دیگر از جمله بندرعباس، کرج، یزد، فسا، لامرد، بوشهر، گناوه، اراک و جهرم نیز کشیده شده است.
روزنامه «هم‌میهن» در گزارشی نوشته ۸۰ درصد پرستاران شیراز در اعتصاب هستند و نهادهای امنیتی در شیراز با تهدید و هراس‌آفرینی برای پایان دادن به اعتصاب پرستاران تلاش می‌کنند.
خواسته اصلی پرستاران افزایش دستمزدها، لغو اضافه‌کاری اجباری، اجرای صحیح قانون مشاغل سخت و امکان بازنشستگی پرستاران با ۲۰ سال سابقه است.
وبسایت «تجارت نیوز» در یک گزارش میدانی از اعتصاب پرستاران در سه بیمارستان نمازی، «چمران» و «فقیهی» شهر شیراز نوشته بسیاری از پرستارانی که دست از کار کشیده و برای احقاق حقوق خود اعتصاب کرده‌اند از روز اول و شروع این اعتراضات بارها تهدید شده‌اند و به آنها گفته شده اگر به سر کار خود بازنگردند، یا اخراج می‌شوند یا اینکه ممکن است با مجازات حبس روبرو شوند.
یکی از پرستاران به «تجارت نیوز» گفته «اول از همه باید بگویم که این اعتراضات به صورت خودجوش بوده و هیچکس ما را وادار به این کار نکرده است. ماه‌هاست پرستاران نه‌تنها در شیراز که در تمامی شهرها و استان‌های کشور سعی می‌کنند صدای اعتراض خود به شرایط حاکم بر بیمارستان‌های دولتی را به گوش مسئولان برسانند اما هیچکس توجهی به آنها نمی‌کند.»
محمد شریفی مقدم دبیر «خانه پرستار» نیز در گفتگو با روزنامه «شرق» اعلام کرده که اعتصاب پرستاران در شیراز سبب تعطیلی اتاق عمل در چند بیمارستان شده است.
او افزوده که «در اسفند سال گذشته ما هم در شیراز و هم در کرج شاهد تجمعات پرستاران بودیم اما پرستاران خارج شیفت تجمع می‌کردند و کسی دست از کار نمی‌کشید، اما در هفته‌های گذشته پرستاران در شیراز هم تحصن کردند و هم دست از کار کشیدند و اتاق عمل‌ها تعطیل شد و عملا فقط بیماران اورژانسی، توسط سوپروایزرها پذیرش می‌شدند.»
محمد شریفی مقدم با اشاره به شرایط کاری دشوار پرستاران در ایران گفته «پرستاران به دلیل حقوق ناچیز و شرایط کاری سخت، به مهاجرت به کشورهای دیگر تمایل دارند.»
او افزوده که «حقوق پرستاران در ایران بسیار پایین‌تر از کشورهای دیگر است، بطوری که بسیاری از پرستاران ترجیح می‌دهند در خانه بمانند تا با حقوق ماهانه ۱۵ میلیون تومان این کار سخت را انجام دهند، ضمن اینکه به دلیل حقوق پایین، برخی پرستاران نمی‌توانند مسکن اجاره کنند و برای اجاره مسکن مجبور به کار سه شیفته می‌شوند تا پول یک شیفت کارشان را هزینه اجاره خانه کنند.»
دبیر «خانه پرستار» همچنین به مرگ‌های مشکوک پرستاران و افزایش خشونت فیزیکی در محیط کار اشاره کرده و گفته «به عنوان مثال، چشم یک پرستار در یاسوج به علت حمله همراهان بیمار تخلیه شد و مواردی از ضربه چاقو به پرستاران نیز گزارش شده است.»
این فعال صنفی همچنین به تهدید و اخراج پرستارانی که اعتراض می‌کنند، اشاره می‌کند و می‌گوید: «طی سه سال گذشته هیئت نظارت دانشگاه‌های علوم پزشکی که افراد این هیات هم از داخل همین دانشگاه انتخاب می‌شوند تعداد قابل توجهی از پرستارانی را که به شرایط موجود اعترض داشته‌اند احضار و به انواع مجازات‌ها از قبیل تبعید، معلق کردن به مدت شش‌ماه یا بیشتر و حتی اخراج محکوم کرده‌اند. سوال اینجاست وقتی شما حق مسکن پرستاری را ۱۲۰هزار تومان در نظر می‌گیرید، چطور انتظار دارید این پرستار هیچ اعتراضی به شرایط کاری و معیشتی خود نکند؟»
با گسترش اعتصاب پرستاران در شیراز، عباس عبادی معاون پرستاری وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی روز شنبه ۲۰ امردادماه ۱۴۰۳ در جمع تعدادی که نمایندگان جامعه پرستاری معرفی شدند در مجتمع «ولایت» شیراز حاضر شد و تلاش کرد پرستاران را قانع کند که به اعتصاب خود پایان دهند.
عباس عبادی در پایان دیدار با پرستاران گفت «دغدغه‌ها و چالش‌های همکاران خود در جامعه پرستاری را از زبان نمایندگان آنان شنیدم و بر اساس صورتجلسه انجام شده، مقرر شد با همکاری هیئت رئیسه دانشگاه علوم پزشکی شیراز، مسئولان ستاد وزارت بهداشت و حمایت های وزیر بهداشت، درمان و آموزش پزشکی، در حد توان و حداکثر انرژی بتوانیم تعهدات خود را نسبت به پرستاران به نتیجه برسانیم که در این مسیر، از سایر نهادهای خارج از دانشگاه های علوم پزشکی و وزارت بهداشت، خواستاریم تا صدای همکاران در نظام سلامت را بشنوند و به یاری مجموعه سلامت بشتابند.»
«شورای هماهنگی اعتراضات پرستاران» با انتشار متنی خواسته‌های پرستاران اعتصاب‌کننده شیراز را اعلام کرده است:
۱- تصحیح و تجدید نظر در مبلغ احکام پرستاری و تطبیق احکام با پرستاران سایر ارگانها از جمله شرکت نفت با توجه به یکسان بودن کار.
۲- برقراری فوق‌العاده خاص با ضریب ۳
۳- اجرای صحیح قانون تعرفه‌گذاری پرستاری
۴- برقراری کارانه‌ی حذف شده
۵- تصحیح حق مسکن در احکام پرستاری
۶- عدم اضافه کار اجباری طبق قانون و آرای متحده‌ی دیوان عدالت اداری
۷- اجرای صحیح قانون ارتقاء بهره‌وری و حذف حضور فیزیکی و غیرفیزیکی
۸- اجرای صحیح قانون مشاغل سخت و امکان بازنشستگی پرستاران با ۲۰ سال سابقه
۹- تعطیلات موسمی و کاهش ساعات کاری که توسط مقامات مربوطه به صورت مقطعی اعلام می‌گردد نظیر بدی آب و هوا و ایام ماه مبارک رمضان به مرخصی سالانه افزوده گردد.
۱۰- تمامی آیتم‌های فوق به صورت شفاف در فیش حقوقی درج شده و با توجه به تورم هر ماه تسویه گردد.
۱۱- تسویه حساب تمامی معوقات مالی پرستاری تا کنون
در این بیانیه همچنین آمده است: «مشکلات مالی پرستاران شریف کشور که سال‌ها برای احقاق حقوق قانونی خود مسیرهای مختلف قانونی را پیموده، هربار بدون نتیجه مانده و هر روز قانون جدیدی برای اعمال فشار بر پرسنل شریف و خدوم پرستاری وضع شده است.»
اعتصاب جاری پرستاران در شیراز و چند شهر دیگر بی‌سابقه بوده است. این اعتصاب طی روزهای گذشته مورد توجه برخی اصناف دیگر قرار گرفته است.
انجمن صنفی معلمان استان فارس در بیانیه‌ای از اعتصاب پرستاران حمایت کرده و نوشته «پرستاران، معلمان و همه اقشار جامعه نیاز به یک فضای آرام و زندگی بی‌دغدغه دارند تا به خوبی و در کمال آرامش از عهده مسئولیت خطیر خود برآیند و بر کیفیت کارشان افزوده شود.»
در بیانیه انجمن صنفی معلمان فارس تأکید شده «این حق قانونی هر شهروندی ست که از حداقل‌های زندگی یعنی حق معیشت برخوردار باشد.»
انجمن صنفی معلمان فارس به نمایندگی از معلمان این استان نوشته حمایت خود را از پرستاران زحمتکش فارس و سراسر کشور اعلام می کند و اعتراض آنها را کاملا قانونی می‌داند.
تشکل دانشجویان پیشرو در بیانیه‌ای اعلام کرد اعتصاب سراسری پرستاران که با تجمعات اعتراضی همراه شده، فضای سیاسی ایران را تحت تاثیر قرار داده و نظام سلامت کشور را با بحرانی بی‌سابقه مواجه ساخته است.
این تشکل صنفی با بیان اینکه پرستاران به ستوه آمده از وضعیت شغلی خود با سلاح اعتصاب به جنگ حکومت آمده‌اند، تاکید کرد این اعتراضات با توجه به حساسیت مساله نظام درمانی، کیفیت تازه‌ای به مبارزات به‌حق پرستاران بخشیده است.
