استقرار هواپیماهای نظامی روسیه در خاک ایران به منظور ادامه بمباران سوریه، علاوه بر تشدید جنگ داخلی، افزایش هزینه‌های انسانی و ویرانی زیرساخت‌های کشور مورد حمله قرار گرفته، مصداق روشن مشارکت مستقیم ایران در یک تهاجم خارجی است.
پس از پایان جنگ داخلی سوریه، متصور است که مسئولان کنونی ایران و روسیه، به اتهام نقض مفاد «قانون جنگ»، مصوبات «کنوانسیون ژنو»، ارتکاب جنایات جنگی و نسل‌کشی مورد پیگرد قانونی قرار گرفته و موضوع مطالبه غرامت جنگی از کشورهای متبوع آنها نیز در مراجع بین‌الملل مطرح شود.
علاوه بر پیشینه تاریخی دشمنی، روسیه با ایران دارای اختلاف‌های حدود ملی در حوزه دریای خزر است و به این دلیل واگذاری پایگاه نظامی به آن کشور در تضاد با منافع راهبردی و تقابل با ملاحظات امنیت ملی ایران به شمار می‌رود.
از این لحاظ، ضمن محکوم ساختن واگذاری پایگاه نظامی به هر کشور خارجی در حدود ملی ایران به هر مدت، هر شکل و هر بهانه، مقتضی است حکومت تهران اجازه پرواز هواپیماها و موشک‌های روسیه را از خاک و بر فراز آسمان ایران لغو، پرسنل نظامی و فنی آن کشور را اخراج و در اسرع وقت بر این ماجراجویی خطرناک که تشویش خاطر عمیق ملت را بر انگیخته نقطه پایان بگذارند.
سوم شهریور ماه سال ۱۳۹۵ خورشیدی
سرلشگر امیر اردلان
دکتر خسرو اکمل، سفیر پیشین ایران
عبدالرضا انصاری، وزیر پیشین کشور
نازنین انصاری، ناشر
دکتر رضا تقی‌زاده، کنشگر سیاسی
دکتر حسن رهنوردی، استاندار پیشین یزد و دبیر کمیته المپیک ایران
دکتر سیروس آموزگار، محقق و وزیر پیشین اطلاعات
شعله شمس شهباز، ناشر
دکتر مهدی خسروی کردستانی، دانشگاهی و عضو پیشین هیات رییسه مجلس شورای ملی ایران
سر لشگر خلبان مهدی روحانی
پرفسور شاهین فاطمی، رییس دانشگاه امریکایی اقتصاد و تجارت
شیرین طبیب زاده، کنشگر سیاسی
دکتر حسین لاجوردی، جامعه‌شناس
دکتر پرویز مینا، کارشناس بین‌المللی نفت
دکتر حسن منصور، استاد دانشگاه امریکایی تجارت و اقتصاد
دکتر علی میرفطروس، محقق و نویسنده
دکتر علیرضا نوری‌زاده، رییس مرکز تحقیقات ایران و عرب
دکتر اسماعیل نوری علا، محقق و کنشگر سیاسی
دکتر کاظم ودیعی، استاد دانشگاه و وزیر پیشین کار
