وبسایت «اینسایدر» در گزارشی تحلیلی که ۲۱ اکتبر (۱۹ تیرماه) با محور موقعیت سخت جمهوری اسلامی منتشر شد، با اشاره به تهدید مقامات حکومت درباره خروج از NPT و همچنین توقف همکاری با آژانس بینالمللی انرژی اتمی و مخالفت علی خامنهای با مذاکره مینویسد که احتمال رویارویی نظامی جدید میان رژیم ایران و اسرائیل و یا آمریکا همچنان نسبتاً بالاست.

میخائیل برودکین نویسندهی گزارش در مقدمه توضیح داد که وزارت خارجه جمهوری اسلامی ۲۶ مهرماه اعلام کرد که توافق اتمی «برجام» منقضی شده و برنامه هستهای کشور دیگر تابع هیچ تعهد خارجی نیست. در مقابل اما غرب نتوانسته استدلال تازهای برای متقاعد کردن تهران به توافق پیدا کند.
به اعتقاد نویسنده، همانگونه که حمله به تأسیسات هستهای جمهوری اسلامی نشان داد، دونالد ترامپ و بنیامین نتانیاهو ترجیح میدهند بجای مذاکره طولانی، به یک حمله موشکی سریع متوسل شوند. یکی از راههای واداشتن تهران به امتیاز دادن، ممکن است نمایش آمادگی برای انجام حملهای مشابه باشد.
در این مقاله با اشاره به حدود ۴۶ سال تحریمهای سخت اقتصادی علیه جمهوری اسلامی برای مهار تهدیدات اتمی و موشکی تهران آمده که حکومت هیچ ارادهای برای امتیاز دادن در برنامه هستهای نشان نداده و خواستهای غرب را نادیده گرفته است. در همین حال، مجلس شورای اسلامی همچنان فشار برای خروج از پیمان منع گسترش تسلیحات هستهای (NPT) را دنبال میکند.
در بخشی از این نوشتار تأکید شده توان نظامی جمهوری اسلامی ایران پس از جنگ ۱۲ روزه همچنان پایین مانده است: سامانههای پدافندی آن هنوز بازسازی نشدهاند، زرادخانه موشکیاش کوچکتر شده و حزبالله لبنان که به عنوان اهرم بازدارندگی رژیم ایران در برابر اسرائیل عمل میکرد در هم شکسته است.
در این میان، رسانههای غربی از فعالیت در نیروگاههای تخریبشده شاهرود و پارچین، جایی که سوخت جامد موشکی تولید میشد، گزارش دادهاند. با این حال، جمهوری اسلامی ایران در حال حاضر تجهیزات لازم برای چنین تولیدی به ویژه میکسرهای صنعتی را ندارد. از آنجا که این تجهیزات نمیتوانند بطور داخلی تولید شوند، مقامات مجبور به اتکا به احتمال تأمین از چین هستند، اما تا کنون هیچ گزارشی مبنی بر آمادگی پکن برای ارائه این تجهیزات به تهران منتشر نشده است.
با این حال، چین همچنان شریک قابل اعتماد رژیم آیتاللهها در تجارت باقی مانده و با وجود تحریمها، نفت ایران را خریداری میکند. درباره همکاریهای نظامی- فنی دو کشور اطلاعات کمی در دست است. چین در حال حاضر تنها شریک جمهوری اسلامی ایران است که میتواند موشکهای کافی برای بازسازی توان دفاعی این کشور فراهم کند، زیرا صنعت دفاعی روسیه به دلیل جنگ اوکراین بیشتر به داخل خود معطوف شده است.
گزارشهایی نیز از ارسال هواپیماهای رزمی چینی و روسی به ایران منتشر شده. بر اساس گزارشهای تاییدنشده، ایران ۱۰ فروند از ۴۰ فروند جنگنده J-10 چینی-پاکستانی سفارش داده شده را دریافت کرده است. علاوه بر این، مسکو چند فروند میگ-۲۹ به تهران تحویل داد (با اینکه ایران پیشتر سوخو-۳۵ پیشرفتهتر را خریداری کرده بود) که احتمالاً به عنوان جایگزینی موقت برای هواپیماهای از دست رفته در جنگ ۱۲ روزه به شمار میروند.
انگیزهی یک عملیات احتمالی اسرائیلی- آمریکایی اکنون به علت یکدندگی رژیم ایران بیش از هر زمان است که با تضعیف دفاعی جمهوری اسلامی بسیار تسهیل نیز شده است.
اینسایدر در پایان مینویسد: «در نهایت، تنها راه دیپلماتیک باقیمانده برای غرب این است که تهران متقاعد شود ایالات متحده و متحدانش آماده سرنگونی حکومت هستند و چین و روسیه نیز در آن شرایط نمیتوانند از رژیم ایران حمایت کنند. تنها چنین تهدیدی شاید خامنهای را به میز مذاکره بازگرداند؛ وگرنه همانطور که جنگ اخیر نشان داد، نه دولت ترامپ و نه رهبری اسرائیل تمایلی به مصالحه ندارند، آنهم وقتی که گزینه موشک مؤثرتر به نظر میرسد.»

