ویرانگری فزاینده‌ی جمهوری اسلامی در میهنمان طرح این پرسش را پُر رنگ‌تر کرده است که چرا و چگونه است حکومتی با ویژگی‌های جمهوری اسلامی توانسته بیش از ۴ دهه به حیات ستمگرانه و ظالمانه‌اش ادامه دهد؟ آیا ارتکاب به حداقل ۸ کشتار بزرگ، یعنی کشتار هزاران ایرانی آزادیخواه و عدالت‌طلب، گسترش و تعمیق اختناق، تبعیض، خشونت، جنایت، فقر و بی‌لیاقتی حاکمان در اداره‌ی کشور در این بیش از ۴ دهه برای برچیدن بساط این ستمکاران کافی نبوده است؟ پاسخ این پرسش روشن است، ویژگی‌های تمامیت‌خواهانه این رژیم سرکوبگر مذهبی و عوامل تاریخی، سیاسی، فرهنگی، و به ویژه ضعف و ناتوانیِ کوشندگان سیاسی مخالف جمهوری اسلامی و روشنفکران جامعه، از جمله علل ماندگاری این حاکمیت ویرانگرند.
آسیب‌شناسی جریان‌های فکری و سیاسی، و چهره‌ها و شخصیت‌های سیاسی اپوزیسیون، به ویژه در خارج از کشور نشان داده است که یکی از عوامل سبب‌سازِ ناتوانی‌ها و لغزش‌ها، فرقه‌گرایی، خودحق‌بینی، خودمحوری، «مصادره به مطلوب» و تعدد خودرهبرپنداران بوده است، و این در شرایطی ست که اپوزیسیون پراکنده و خیزش‌ها و جنبش‌های جاری در داخل کشور به دلایل گوناگون، از جمله به خاطر ابتلا به همین معضل و مشکل هنوز نتوانسته‌اند به عنوان بدیل فکری و سیاسی حکومت اسلامی مطرح شوند.
برای غلبه بر این ناتوانی‌ها، لغزش‌ها و مانع‌ها، هر فرد و جمعی می‌باید از خود شروع کند و در عمل نشان دهد با انحراف‌های فرقه‌گرایانه و خودمحورانه فاصله گرفته است. همکاری و همگرایی یکی از راه‌های مهم نشان دادن آغاز فاصله‌گیری از این انحراف‌هاست. بنابراین ضروری‌ست اپوزیسیون داخل و خارج از کشور که معتقد به:
تمامیت ارضی ایران
یگانگی ملی
دمکراسی
و جدایی دین از حکومت
است در گام نخست در سطحی فراگیر و گسترده به همکاری، همگرایی و ائتلاف روی آورد، تا از این راه بتواند گامی کارساز در تدارک سرنگونی رژیم اسلامی با خواست و هدف تحقق آزادی، دموکراسی و حقوق بشر در ایران بردارد.
شعار راهبردیِ دموکراتیک «بیایید بهم بپیوندیم» همراه با عمل، کارساز و راهگشا خواهد بود و نشانگر این واقعیت که آغاز دستیابی به پیروزی عبور از دروازه همکاری و ائتلاف سیاسی‌ست. سامان دادن یک جمع فراگیر از افراد مستقل و جریان‌های سیاسی حول خواست‌های مشترک سرآغاز تبدیل شدن به نیرویی تاثیرگذار است، نیرویی که در راستای مبارزه با جمهوری اسلامی در جهت تقویت حرکت و جنبش‌های داخل کشور و پیوند با آنها گام بردارد.
با حفظ استقلال نظری، سیاسی و تشکیلاتی، بی‌آنکه هویت و ایده‌هایمان را نادیده انگاریم در تفاهمی عمومی بر محور خواست‌های مشترکِ دمکراتیک گرد هم آییم و با برنامه و سازمانیافته در راستای تحقق ایده‌ها و خواست‌هایمان عمل کنیم. این اقدام وفاق و جنبش ملی را تقویت و مستحکم خواهد کرد.
این پیوند و همبستگی با خواست براندازی رژیم اسلامی به عنوان راه و روشی کارآ و اثربخش در پیوندی ارگانیک و استراتژیک رفاه، آزادی، همبستگی برای مردم میهنمان به ارمغان خواهد آورد.
این پیوستن بهم نه یک پیوند حزبی و تشکیلاتی، نه یک رابطه تابعیت‌پذیر میان افراد و جمع‌ها، نه بازتاب ایده و منافع یک طبقه یا گروه اجتماعی یا شخصیت سیاسی است بلکه منافع میهن و مردم و خواست ملی را باز می‌تاباند. پیوندی فراساختاری و فراحزبی، و نماد دموکراسی پلورالیستی که دستیابی به منافع ملی، رفاه عمومی و سعادت مردم و یکپارچگی ملی میهنمان را هدف گرفته است، پیوندی که پروژه‌های کلان ملی را به موفقیت و پیروزی خواهد رساند.
هموطن!
بهم بیپوندیم و جمعی فراگیر و گسترده از آزادیخواهانِ ایرانی در داخل و خارج از کشور سامان دهیم.
با همکاری و ائتلاف می‌توانیم حکومت اسلامی را براندازیم و به جایگزینی مردمی، دمکرات و سکولار دست یابیم. هیچکدام از طبقه‌ها و گروه‌های اجتماعی، حزب ها و سازمان‌های سیاسی، شخصیت‌های سیاسی و اجتماعی به تنهایی قادربه هدایت و رهبری جامعه در عبور کامل از حکومت اسلامی و برقراری آزادی، دموکراسی، حقوق بشر، همبستگی و یکپارچگی ملی در میهنمان نخواهند بود.
برای اینکه آرزوهای انسانی مان به واقعیت بَدَل شوند راهی جز بهم ییوستن و همبستگی نداریم.
دسامبر۲۰۲۰
آذرماه ۱۳۹۹
شهرام آذر
شایان آریا
رضا آل رضا
ابراهیم آهنیان
اسکندراسکندری
امیرحسین اعتمادی
نسرین الماسی
بهمن امیرحسینی
فهیمه ایلغمی
مینا ایمانقلی زاده
محمد باقری
گشتاسب باوند
خسرو بختیاری
وحید بدیعی
حیدرقلی برومند
ارژنگ برهان
فرزین بستجانی
فرامرز بهار
رضا بهروز
بابک بهزادی
خسرو بیت‌اللهی
فواد پاشایی
حمید پرهیزی
سعید پورعبدالله
فریده پورعبدالله
عسل پهلوان
هایده توکلی
سعید جباری
میترا جشنی
امیر حمیدی
هادی خوش‌طبع
فریبا داودی مهاجر
مجید دهبان
مهدی ذوالفقاری
نادر زاهدی
حسن زرهی
سهیلا ستاری
علی اصغر سلیمی
رضا شاه حسینی
ناصرشاهین پر
فریبرز صارمی
امیر صدری
پرویز ضرغامی
شیرین طبیب زاده
محمود عاشوری
هنگامه عباسی سیرچی
سیاوش عبقری
شهلا عبقری
اکبر عسگری
فرزاد فراهانی
رضا فرد
حسین فرجی
شروان فشندی
پوران فکور
زمان فیلی
احد قربانی دهناری
محسن کردی
علیرضا کیانی
جهانگیر لقائی
احمد مظاهری
مسعود نقره کار
ناصر نوراهانی
علی نیری
احمد وحدانی
شیده ورزگر
اسماعیل وفا یغمایی
تقی هاشم،
فرشید یاسایی
منوچهر یزدی
مریم یعقوبی
امضاهایی که پس از انتشار این فراخوان اضافه شده‌اند:
ترانه آپش، حمید آریا، علی آگنج، ناصر آهی، پوریا ابراهیمی، حسن ابراهیمی، نریمان ابراهیمی، داوود احمدلو، هوشنگ اسدی، مهرداد اسفندیاری، علی اسکندری، ریحانه اسماعیلی، کیوان اسوار، مرتضی اسواری، سلمان اشتری، پریسا اعظمی، ابراهیم افراسیابی ماسال، آزاده اقبالی، خسرو امامی، عباس امامی، فریبا امان زاده، الهه امیری، پرستو امیری، چنگیز امیری، شهین امیری، سهراب انصاری، فریدون بابازاده، میترا بابک، سیاوش بختیاری، اشکان بندوی، بهرام بهرامیان، هوشمند بیتی، کامران پارسایی، میثم پرنایار، محمود پزشکی، مهدی پزشکی، فاطمه پناهی، آوا پوری، احسان پورولی، پوران پیدنی، اعظم پیرمرادی، افشین پیروی، رضا ترابی، مریم ترابی، مهدی تقی زاده، امیرحسین تمیزکار، روح انگیز ثابت قدم، پریا ثمر، احمدرضا جاوید، علیرضا جباری، پروین جعفری، عبدالله جعفری زاده، مهراب جعفری نیا، محمد جندقی سمنان، احمد جوشن، خلیل جهانبخشیان، بابک چالوسی، سعید چوبکی، مسعود حاج زاده فلاح، بیتا حجازی، پرویز حدادی زاده، محمدرضا حریری، لیلا حسینیان معرف، سارا حلوایی، مهرداد حیدرپور، علی خادم الحسینی، یاسمین خداجو، بابک خرم، عزیزالله خزایی، علی خلف زاده، دنیا خلف زاده، هرمز خیلتاش، محمد دانشگاه، کوروش درودی فر، فرشته دیان، مهدی دیبا، مسعود دیوانی فر، ندا دهقانی، بهروز راد، آرش رازی، رضا رازی، فرشید رزاقی، حمیدرضا رحیمی، بهرام رستا، افسانه رستمی، کورش رستمی، فریده رضایی، احمد رفیعی، فروغ روانخواه، جواد زاهدی، علی زمانی، کوروش زمانی، جلیل ساسانی، میلاد سالاری فر، علی ستاری، بابک سرخپور، مهدی سعیدحسینی، ماه منیر سلیم آبادی، منصور سلیمانی، مریم سمقانی، سهام سیاوشی، امیر شاه مرادی، کسری شایان، محسن شایسته، شهاب شریعتمداری، تورج شکراللهی، مجید شمس، فرامرز شهباز، نیوشا شهریاری، رضا شیرازی، فرشته شیرازی، رویا صادقی، صالحی فشمی، خسرو صبازاده، فرزین صدری، شانی صمدزاده، رویا صنعتی، رضا صیادی فر، رضا ضرابی، احسان طارمی، شیرین طبیب نیا، بهروز عارف، ایرج عبدی، مصطفی عرب، اردشیر عسگری، پری عسگری، غلام عسگری، حامد عشایری، داود عظیمی، بابک عقاری، آریا علاسوند، داود علاسوند، جلال علوی نیا، سیمین علیشاهی، الهام عین بین، سامان غفارنیا، حسام غفاری، ترانه فاخر، مریم فر، مهران فرجی، مازیار فرزان، فریدون فرهی، امیر فیروز، فیروزه فیروزمند، فرزانه قاسمی، محمد قانعی، بهروز قربانی، فریبا قربانی، بابک قطبی، اسمعیل قوامی، شیرین قهرمانی، سعید کارخانه، مهزاد کاظم زاده، داود کاظمیه، پورمزد (حسین) کافی، مهران کریمی، اکبر کریمیان، شاهین کریمی تفرشی، آتیه کشورپناه، اکبر کشوری، رسول کمال، کامی کهنلو، اکبر کیانی، نسترن کیانی، احمد گلشن، جمشید گلکار، محمود گیلانی، جواد لعل محمدی، رضا محرابیان، مجیده محسنی، علی محمدی، کیوان محمدی، مازیار محمدی، علیرضا مروتی، افسانه مستعد، مرتضی مشتاقی، مراد معلم، امیر معیری، مهدی مفخمی، نادر مقبلان، شاهرخ مقدم، احمد مقیمی، مهران مکی، الیا ملک، سیروس ملکوتی، شهرام ممقانی مقدم، اسفندیار منفردزاده، رضا مولایی، یاسر مومنی، ثریا مهدی، رسول مهدیان، محبوبه مهدیانی، محمود میرزایی، مریم نادری، منوچهر نامورآزاد، نخعی سبحانی، فریدون نژاد مرتضوی، کاوه نژاد مرتضوی، سیمین نصیری، شهره نظر، نوید نظر، بانو نوری، حمید نیک مراد، پریسیم نیلسون، رضا واجی، عباس واحدیان شاهرودی، حسام وثوقی، رضا ویسی پور، هما هرندی، رضا یخی، حسین یزدی، علی یعقوب‌وند
احزاب و سازمان‌های پشتیبان:
جمعیت سوسیال دمکراسی برای ایران
حزب آزادی و رفاه ایرانیان (آرا)
حزب پان ایرانیست (درون مرز)
حزب مشروطه ایران (لیبرال دمکرات)
سامانه همبستگی ملی ایرانیان
*امضاها ادامه دارد: [email protected]
جمهوری اسلامی انتخاب من نیست
مشکلات داخل ایران که فراوونه!
مشکلات اپوزیسیون خارج از ایران
«ما سیاسی نیستیم»: قصه ی پر غصه ی ایرانیان خارج از کشور
در خارج از کشور،
– دانشگاه‌ها پر است از آقازادها و گرگ زاده‌ها و دانشجوهای جاسوس سهمیه سپاه و بسیج
– یه تعداد پیر مرد‌های ایرونی هنوز تو ایران ملک و دارائئ دارن، میرن و میان
– یه تعداد مرد‌های ایرونی زن و بچه رو میذارن خارج و میرن سفر ایران، چون چندتا، چندتا، دوست دختر دارن
– یه تعداد مرد‌های ایرونی با دلار میرن ایران برای سکس ارزون
– یه تعداد کاسبند و کاسبکار و «نون رو به نرخ روز میخورن»
– تعداد زیادی بهائی داریم که همه رو خفه میکنند: «این حرف رو نزن، سیاسی یه، اون کار رو نکن، سیاسی یه» نمیزارن به خاطر شکنجه، اعدام، سنگسار… از جمهوری اسلامی انتقاد کرد، چون «ما سیاسی نیستیم» (ولی حمایت از یک بهائی مورد تظلم به نظرشون کار «سیاسی” نیست، «حقوق بشری» یه)
– از ترس حزب الهی‌های بهائی، هر تشکل ایرونی اول کار باید قسم بخوره که تشکل ما «فرهنگی یه» و ما «سیاسی» نیستیم
– تعداد زیادی مذهب زده هستند، حجاب شون سفت و سخت سر جاشه، و میخوان دربست برن بهشت
– یه تعداد با توسل به «تئوری توطئه» از خودشون سلب مسئولیت میکنند که «کار، کار انگلیساست»
– تعداد زیادی هم شعور سیاسی ندارن و به بیشعوری سیاسی شون افتخار هم میکنند که «ما سیاسی نیستیم»
پیمان نوین یعنی مشارکت ملی
متآسفم که اینجوری شده و بعد از نزدیک به ۴۲ سال تازه داریم شروع میکنیم بگیم با اتحاد و همبسنگی میتونیم از ج اسلامی بگذریم در صورتیکه شهریار ایرانزمین شاهزاده رضا پهلوی، تنها نماد ملی و تنها آلترناتیو ملی با گرایشات و فرهنگ سیاسی شان در کنار ما براندازان بسیار فعالند ولی شما مایلید تازه یک گروهی تشکیل بدید و اعلام براندازی نمائید؟
همانطور که بسیاری و همه شما میدانید طرفداری نظام پادشاهی، میشه گفت همه شان طرفداری شاهزاده رضا پهلوی هستن و میدونند در این مقطع حساس کنونی و در این پیچ تاریخی باید پیمان نوین شاهزاده گرامی را برای ایجاد یک اتحاد قدرتمند و پیمان تاریخی جزو راهکارهای سیاسی خود قرار داده و الا اتحاد و همبستگی درون مرزی و برون مرزی بدون ایشان مهجور خواهد ماند.
با سپاس از شما
با درود فراوان
متن نوشته شده دارای پرسش و پاسخهایی هست که در متن گفته شده اما آنچه مسلم هست با واقعیت فاصله بسیاری دارد .
چهار اصل بیان شده که دوتا گزینه آن بسیار عالی.یک تمامیت ارضی ایران و دوم جدایی دین از حکومت.
اما مشکل ما در دو گزینه دیگر هست .
آیا مردم درون ایران بدنبال دمکراسی هستند یا ازادی و اگر دمکراسی لطفا سندی ارائه داده شود که ما خارج نشینها از آن آگاه شویم؟
دمکراسی یک ابزار و وسیله ای شده برای سرپوش ناهنجارها و تخریب.
۴۱ سال رژیم جنایتکار و فاسد مملکت را نابود و فقر ،اعتیاد،چپاول، فحشا،فروش خاک ایران،در جامعه بین‌الملل ترور،بی حرمتی به ایرانی … همه این موارد دستاورد این بی صفتان هست اما در مقابل اپوزیسیون ، منفردین ،گروهها و احزاب سیاسی همه شاهد این فاجعه هستند و همچنان بدنبال دمکراسی هستند و برای مردم درون ایران نسخه دمکراسی یپیچند .در کدام گوشه دنیا نمونه ما وجود دارد که بجای رهایی کشور عزیزمان ایران از چنگال رژیم اهریمنی جمهوری اسلامی، اول باید دمکراسی داشته باشیم .
دمکراسی یک فریب شده .
اگر منفردین ،گروهها ،سازمانها و احزاب سیاسی واقعا بفکر رهایی ایران (نه قدرت طلبی)هستند بیایند انحلال خودشان را اعلام نمایند و به پیمان نوین رضا شاه دوم بپیوندند و به آنچه که ایشان رهنمود میدهد ،عمل نمایند. این تنها راه همبستگی و اتحاد برای رهایی کشور عزیزمان ایران از چنگال رژیم جنایتکار و فاسد آخوندی میباشد .
دوم گزینه یگانگی ملی که از آن یک اصل مهم در نظر گرفته شده ،چرا نامی از پرچم سه رنگ شیر خورشید نشان برده نشده است؟
برای اتحاد و همبستگی پرچم شیر و خورشید نشان که یک نشان ملی هست.
سوم
این متن ارائه شده توسط چه کسی و یا کسانی توشته شده؟ ایا از امضا کنندگان همین لیست میباشند؟
چه کسی یا کسانی یا گروهی میخواهد مدیریت یا راهبرد یا مسئول باشد؟آیا از امضا کنندگان تشکیل خواهد شد؟
چهارم
چه کسی و یا کسانی و یا گروهی پاسخگوی نظرات خوانندگان هست؟آیا روزنامه کیهان یا نگارنده ؟چون هیچ گزینه ای دیگری بجز خواسته شده دیدگاه خودتان بنویسید وجود ندارد؟
خشت اول را لطفا مشخص نمایید.
با سپاس
لطفا اسم مرا هم در لیست بنویسید، الهام عین بین هستم و مایل به اتحاد با براندازان
#پیمان_نوین
یک راه حل ساده
همه جمع شویم دور شاهزاده پهلوی که سالهاست می‌گوید؛ اتحاد رمز پیروزی است…
لوی جرگه ملی تشکیل شود و هرکسی هم مخالف با رای اکثریت عمل کرد، بلافاصله وی را از جمع اخراجش کنیم…شروع کنیم…در ضمن بی مایه هم فطیر است…سرمایه، برنامه، زمان و سازماندهی…
ببخشید اگه اشتباه می نویسم …هموطنان قدیمی فرشگرد هم اینجا هستند؟
اتحاد برای نافرمانی مدنی و خیزش همگانی
همسویی و همکاری واقعا ضروری است و امیدوارم که همگی در این راه کوشش نمایم و حتما موفق خواهیم شد.
خوشحال شدم چون با خواندن اسامی مطمئن شدم با پیمان نوین تناقضی ندارد.
به نظر من ما ایرانیا حریف این منجلابی که خودمون برای خودمون ساختیم نمیشیم.منجلاب حکومت دینی و اخوند و این چیزا مثل منجلاب نازیسم و فاشیزم و کومونیزم ا که اروپا رو در بر گرفته بود و اروپاییا رو غرق کرده بود.تا اینکه دستان توانمند امریکا وارد شد و نجات داد.اصولا ما در ایران نمیتونیم انقلاب کنیم چون در ایران انقلاب و ضد انقلاب با هم ان و هر تلاشی برای انقلاب باعث میشه قدرت دست ضد انقلاب بافته.مردم ایران مردمی پول پرست ان و منافع شخصی رو دنبال میکنن و تو این جامعه حرف از انقلاب وقت تلف کنیه.تنها انقلاب واقعی دنیا انقلاب امریکا بود که به یه دموکراسی واقعی رسیده و غیر از امریکا تمام انقلابات به یه سرانجام بدی ختم شده.کشورای استبداد زده مشکل فرهنگی دارن همونطور که غفرهنگ سامورایی در خودش خون و فساد رو داره و تا این فرهنگ از بین نرفت ژاپن درست نشد ایران هم همینه و این کار فقط توسط امریکا قابل انجامه که همونطور که امذیکا وارد اروپا و ژاپن شد و اونا رو از منجلاب خودشون در اوذد بیرون ایران هم همینه و جز این راحتی نداره و من امیدوارم ارتش امریکا دیر یا زود این لطف بزرگو در حق مردم ایران بکنه.
اینها هنگامی که شاهزاده رضا پهلوی “پیمان نوین” را اعلام کردند، کجا بودند !؟؟؟
بسیار کار مناسب و در خور تحسین میباشد
شناخت + مسولیت پذیری = کنترل بر همه امور ..
درخواست بدونه شفافیت در امور سیاسی .. نتیجه اش میشود =
برپایی جمهوری غارتگران دوم .. در ادامه جمهوری اول غارتگران مارکسیست اسلامی غاصب بر ایران ..
ارزویی که مافیای سیاسی اتحادیه پولشویی اروپا .. با از میان برداشتن اولین شاهنششاهی تاریخ جهان – دارای منشور حقوق بشر کوورش کبیر – حکومت ملی پهلوی ایرانساز .. با برپایی – اولین جمهوری غارتگران – برای غارت و از بین بردن .. هویت ملی و تاریخی ایرانیان و عقب نگه داشتن فرزندان کورش کبیر جهت ییشرفت با نقشه گوادالوپ رسید ..
همین اروپا .. دشمن حکومت ملی شاهنشاهی ایرانیان از زمان ساسانیان تا به امروز ..
با دسیسه برپایی اولین جمهوری غارتگران در ایران .. شب روز در حمایت از سیستم جمهوری غارتگران که در ایران برپا کرده مانع اتحاد ملت ایران دربازگشت به اصالت واتحاد همیشگی و تاریخی انان زیر پرچم تاریخی شاهنشاهی میشود ..
تا با شعار تفرقه جمهوری .. همچنان به غارت خود ادامه بدهند .. و ملت ایران را درسیه روزی و فلاکت و جنگ و فقر و بدبختی جمهوری خواهی و عقب ماندگی .. تا تجزیه و نابودی ایران در حالت فلج نگه دارند ..
همانگونه که ۴۲ سال توانستند با تفرقه جمهوری خواهی این ملت را در تفرقه نگه دارند ..
باید با زبان ساده این واژه ها را برای همه توضیح بدهیم و با شفافیت و شجاعت بر خواسته هایمان پافشاری کنیم و پیگیرش باشیم ..
تمامیت ارضی ایران
یگانگی ملی
دمکراسی
و جدایی دین از حکومت .. .. ..
شعار راهبردیِ دموکراتیک « بیایید بهم بپیوندیم » همراه با عمل ، کارساز و راهگشا خواهد بود ..
۱- تمامیت ارضی .. باید برای ایرانیان شفاف و قاطع توضیح بدهید ..
یعنی چه .. و مخالفانش چه کسانی و گروهها و احزاب و دشمنان میباشند ..
۲ – یگانگی ملی ما کدامین میباشند .. افتخاررات ملی ما چه می باشد ؟
کورش کبیر ؟ .. زرتشت بزرگ ؟ .. فردوسی و سعدی و حافظ و خیام و مولانا و ابن سینا و عطار و بابک و مازیار و و و رضا شاه بزرگ پدر ایران نوین .. .. ..
۳ – دموکراسی و چگونگی دست یابی به ان .. تعریف و طی کردن مراحل برای دست یابی به ان کدام میباشد ؟
ایا با یکسال درس خواندن در دانشگاه میتوان به درجه دکترا یا پروفسوری نایل شد ؟
ایا راه کارهایی برای رسیدن به دموکراسی مورد نظر .. برای جامع ایرانی با همه سلایق گوناگونی که ما بین انها وجود دارد را توانستیم با شفافیت و بدونه ترس برای ملت به تعریف بگذاریم ؟
۴ – و جدایی دین از دولت .. کدام دین ؟
ایا دینی که بر اثر کشمکش و دعواهای قبیله ای عربها .. بنا بر سیاست این درگیریها بنا نهاده شده و با زور شمشیر ایجاد رعب و وحشت و تجاوز و تحمیل خود .. وارد سرزمین و فرهنگ و زندگی ما تا به امروز شده .. وهمیشه در طول تاریخ .. یک پای سیاسی در همه امور این مردم .. از لحظه تولد تا مرگش همانند انگل و کنه به او چسپبده بوده را .. نباید برای رسیدن به دموکراسی از سر راه برداشت ؟
باید فقط به ادیانی که .. اخلاقیات و انسانیت .. بدونه جهاد و کشتار و افترا و تهمت و کافر خواندن دیگر فرزندان خدا .. اصولشان میباشند و در امور سیاسی دخالت نمیکنند اجازه حیات و فعالیت داد ..
وگرنه هر ایدیولوژی .. بنام دین .. دستور جهاد و کشتار بدهد از شیطان است .. و هدفش غارت و کستار و تفرقه مابین فرزندان ادم میباشد ..
رضا شاه روحت شاد ..
اتحادی هر چه وسیعتر و گسترده تر حول اصول دموکراتیک و احکام حقوق بشربه نفع مردم ایران و منطقه است. به امید اینکه تمام گروهها ی سیاسی ایران به این فراخوان هر چه زودتر پاسخ مثبت بدهند.
این پاسخ نشان دهنده مواضع واقعی ان گروه ها و اهمیت و وابستگی انها به خواست های مردم ایران است.
انها که به منافع مردم اهمیت میدهند این فراخوان را نباید نادیده بگیرند!
به نظر بنده به عنوان یک ایرانی جمهوری اسلامی بدترین چیزه و هیج چیزی بدتر ازین وجود نداره.رو این حساب هر چیزی که به ذهن بیاد بدیش کمتر از این حکومته.من جمله اقدام نظامی امریکا.زندگی تو جمهوری اسلامی واقعا بیهودست.گرونی و نوسان قیمت و سرکوب و فلان و بهمان و همه اینا واقعا شبیه یه جنگه و این حکومت انقد احمق و فاسده که در شرایط صلح و اونم در وفور نعمت و قرن بیست یک اینجوری داره حکومت میکنه و ملتو به خاک سیاه مینشونه و رو این حساب اگه قراره این حکومت با اقدام نظامی امریکا تموم بشه من راضیم و فکر نکنم بقیه ایرانیا هم مشکلی داشته باشن.این حکومت تمام ثروت ملی و پول مردمو داره نابود میکنه و اینا مشتی روانین که نمیشه حالیشون کرد که به درد حکومت نمیخورن و هم خرن و هم خواهان حفظ نظامن و دست بردار از کچل ملت نیستن و بخاطر همین به نظرم اقدام نظامی امریکا میتونه ما رو نجات بده.فوقش برمیگردیم به زمان شاه و اووقتی که امریکا توی ایران حظور نظامی داشت.ازون بدتر که نمیشه.تازه اون بدتر خیلی بهتر از این نظام انگله.تنها راه نجات ما ایرانیا اینه که امریکا بیاد و ما رو از دست محصولاتی که خودمون در قالب اخوند تولید کردیم نجات بده.این محصول بد محصولیه و از پراید هم بدتره.به نظر من ما باید با امریکا همکاری کنیم.هر کشوری دنبال استقلال رفت بدبخت شد.مثل چین و روسیه.الان مردم چین نمیدونن از شر حزب کومونیست خود ساختشون ک وم جنگل فرار کنن و خدا خدا میکنن تا برگردن به دوران استعمار.یا کره شمالی یا همین پوتین روانی که افتاده به جون ملت روسیه.خلاصه ما برای خودمون مضرمیم و بهتره که مثل قبل از ارتش امریکا استقبال کنیم تا شاید مثل اروپا طرح مارشال روی ما هم اجرا بشه و به یه ابادی برسیم.هر کشوری که امروز ازاده از همین کانال ازاد شده یعنی اول امریکا واردش شد و بعد به مرور با اصلاحات امریکایی درست شد وگرنه به خودی خود امکان نداره.
نمی دانم چرا به این گروه و همبستگی های اعلامی خوشبین نیستم؟ در حالیکه برای پایان دادن به نظامی که بصورت یک لکه ننگ تاریخ نمایان است وبرای نجات ایران، منطقه و شاید جهان، اصلی ضروری است.