Page 9 - (کیهان لندن - سال سى و نهم ـ شماره ۳۷۳ (دوره جديد
P. 9

‫صفحه ‪ 9‬شماره ‪1839‬‬                                         ‫که قدرت‪ ،‬در برابر ادیان و اقوام خنثی باشد‪ ،‬و راه ادیان‬                                           ‫ویدئو‬
‫جمعه ‪ 7‬تا پنجشنبه ‪ 13‬اوت ‪۲۰۲۲‬‬                             ‫را بر دخالت در آن‪ ،‬با قاطعیت ببندد‪ ،‬و راه اقوام را برای‬
                                                          ‫مشارکت در آن‪ ،‬بگشاید‪ .‬چنین کاری نیز فقط از حکومتی‬        ‫نادیده گرفت ِن بخشی از جامعه‪ ،‬و یا دیگر نیروهای‬
‫تجدد‪ ،‬و سی و پنج سال تجربهای درست برعکس آزادی‬             ‫که دین و دولت در آن جدا و متکی بر اصول دمکراسی‬                         ‫مدع ِی همین هدف‪ ،‬تأمین نخواهد شد‪.‬‬
‫و تجدد‪ ،‬در تاریخ یک کشور‪ ،‬جز چشم بهم زدنی نیست‪،‬‬           ‫و حقوق بشر باشد‪ ،‬بر می آید‪ .‬ساختا ِر سیاس ِی دمکراتیک‬
‫اگرچه‪ ،‬عم ِر ما بر سر آن رفت‪ ،‬و میرود‪ .‬با اینهمه اگر به‬   ‫و دول ِت حقوقی متکی بر حقوق بشر است که به افراد و‬        ‫هر ادعایی‪ ،‬درباره مسائل مهم سیاسی روز‪ ،‬از آلترناتیو‬
‫این دستاورد فکری رسیده باشیم که همهی مسئله‪ ،‬نه فقط‬        ‫دستجات اجازه نمی دهد عقای ِد مذهبی‪ ،‬قبیلهای و قومی‬       ‫سیاسی تا منافعِ ملی و توسعهی پایدار‪ ،‬تنها زمانی تأثیر و‬
‫بر سر قدرت و منافع بلکه بر سر حقوق است‪ ،‬و در همه‬                                                                   ‫پیام ِد عملی خواهد داشت که بر بنیادهای سیاسی و حقوق ِی‬
‫عرصهها‪ ،‬حقوق شهروندی و ملّی باید تنظیمکننده مناسبات‬           ‫خود را در مقام و مسئولیتی که دارند دخالت بدهند‪.‬‬      ‫مدرن بنا شده باشد‪ .‬حقوق و سیاستی که در آن تعلقهای‬
‫قدرت و منافع باشد و نه برعکس‪ ،‬گامی بزرگ و فراتر از صد‬     ‫گذشت بیش از صد سال از انقلاب مشروطه برای آزادی و‬         ‫دینی‪ ،‬نژادی‪ ،‬قومی‪ ،‬جنسیتی و طبقاتی هیچ برتری و‬
‫سال پیش برداشتهایم چرا که هر اندازه «قدرت» و «منافع»‬
‫میتوانند لگامگسیخته باشند و در تقابل با قدرت و منافع‬                                                                    ‫امتیازی‪ ،‬برای هیچ فرد و گروهی‪ ،‬به همراه نمیآورد‪.‬‬
‫دیگران قرار بگیرند‪ ،‬به همان اندازه‪« ،‬حقوق» مهارکنندهی‬                                                              ‫اگر دمکراتها بتوانند‪ ،‬این درک را‪ ،‬در جامعهی سیاسی ایران‬
‫قدرت و منافع است و این تقابل را میکاهد و یا حتا مانع‬                                                               ‫تقویت کنند‪ ،‬میتوان امیدوار بود که ایرانیان‪ ،‬با بهرهگیری‬
‫میشود‪ .‬ایرانیان همواره و همچنان تاوان «قدرت» و‬                                                                     ‫از تجربهی دیگران‪ ،‬حرف و سیاستی تازهتر از دمکراسیها‬
‫«منافع»ی را را پرداخته و میپردازند‪ ،‬که حق و حقوق‬                                                                   ‫و یا شبهدمکراسیهای غیرغربی مانند ترکیه و هند‪ ،‬به ویژه‬
‫فردی و ملّی خود آنان را به رسمیت نمیشناسد و زیر پا‬                                                                 ‫برای کشورهای مسلماننشین‪ ،‬داشته باشند‪ .‬کشورهایی که‬
                                                                                                                   ‫در نبرد تاریخی‪ ،‬بین سنت و مدرنیته‪ ،‬مرحلهی دردناک و‬
                                      ‫مینهد!‬                                                                       ‫خونباری را پشت سر میگذارند‪ :‬دمکراسی‪ ،‬دیگر‪ ،‬فقط ابزا ِر‬
‫در صورت رسیدن به این دستاورد فکری است که میتوان با‬                                                                 ‫حکومت اکثریت‪ ،‬حتا با رعایت حقوق اقلیت نیست‪ ،‬بلکه‬
‫خیال آسوده لم داد و اندیشید که نبردی سخت بود‪ ،‬نابرابر‬                                                              ‫ابزار تأمین حقوق و مشارکت مردم‪ ،‬همهی مردم‪ ،‬است‪.‬‬
‫بود‪ ،‬اما بیفایده نبود! میارزید‪ ،‬عمر بر سر آن گذاشت‪،‬‬                                                                ‫برای تأمین این حقوق باید دمکرات و طبیعتا باید سکولار‬
‫چرا که به نقطهای رسیدیم که میتوانیم حرفی تازه بزنیم‪،‬‬                                                               ‫بود‪ .‬نکته تازه در اینجاست‪ :‬مسئله و هدف‪ ،‬فقط قدرت‬
‫تازهتر از آزادی و تجدد‪ :‬ما اندیشه و آرما ِن آزادی و تجدد‬                                                           ‫نیست بلکه قدرت‪ ،‬ابزا ِر تأمین حقوق و مشارکت مردم باید‬
‫و «اقتدار» و «منافع» در چهارچو ِب ایران را به اندیشهی‬
‫حقو ِق دمکراتیک‪ ،‬در سیاست داخلی و منطقهای فرا‬                                                                                                             ‫باشد!‬
‫رویاندیم و بر اسا ِس این درک از سیاست‪ ،‬میتوانیم نها ِل‬                                                             ‫در شرایطی که منطقه‪ ،‬و کشورهای مسلماننشین با انواع‬
‫یک همبستگی ملّی و فراگیر را در میان ایرانیان‪ ،‬و یک‬                                                                 ‫و اقسام افراطیگری مذهبی و قومی‪ ،‬دست و پنجه نرم‬
‫همگرایی پایدار را بین نیروهای سیاسی کشور‪ ،‬به نام حقوق‬                                                              ‫میکنند‪ ،‬باید سیاستی را ارائه کرد که دربرگیرندهی حقوق‬
                                                                                                                   ‫مردما ِن ساکن این مناطق باشد‪ .‬این حقوق‪ ،‬با تقسیم و‬
                  ‫و حاکمیت ملی ایران آبیاری کنیم‪.‬‬                                                                  ‫تجزیهی کشورها و سپرد ِن حکومت آنها به شیعه و سنی و‬
                                                                                                                   ‫کرد و بلوچ و ترک و عرب و… تأمین نمیشود چرا که در تمام‬
‫[سخنرانی در دومین کنگره سالانه سکولاردمکراتها‪ ۹/‬و ‪۱۰‬‬                                                               ‫این مناطق نیز همواره اقلیتهایی وجود خواهند داشت‬
                          ‫اوت ‪ /۲۰۱۴‬بوخوم‪/‬آلمان]‬                                                                   ‫که باید حقوقشان رعایت شود! پس موضوع بر سر انسان‬
                                                                                                                   ‫و حقوق اوست‪ .‬بر سر حقو ِق انسانی و شهروند ِی پیروان‬
            ‫(خبری دردناک)‬
                                                                                                                             ‫ادیان مختلف و مردما ِن اقوام گوناگون است‪.‬‬
                                                          ‫شخصیتبرجستهایدرآسمانانسانگرائی‪،‬‬                          ‫نمیتوان پیروان دینی را‪ ،‬یا مردمان قومی را‪ ،‬با ساختن‬
                                                          ‫آزاد اندیشی‪ ،‬همدلی و یاری دهی به‬                         ‫کشورهای جدید بر پیروان و مردمان ادیان و اقوام دیگر‬
                                                          ‫خیرعمومی (در مقام وزیر سابق آب‬                           ‫حاکم کرد و انتظار ثبات و صلح و امنیت و آزادی داشت!‬
                                                          ‫و برق) نه تنها برای دوستانش جانسوز‬                       ‫این‪ ،‬راه و کاری نو نیست! بلکه قبلا در همین منطقهای‬
                                                          ‫و اسفناک است‪ ،‬بلکه برای ایرانیان نیز‬                     ‫که عراق و لبنان و اردن و سوریه و عربستان سعودی و‬
                                                          ‫فقدان چنین مرد لایق و متخصصی‬                             ‫فلسطین و اسراییل قرار دارند‪ ،‬انجام شده و نتیجهاش را‬

                                                                          ‫غیرقابل جبران است‪.‬‬                                                            ‫میبینیم!‬
                                                          ‫ما دوستان بسیار نزدیک این شادروان‬                        ‫به مناقشات مذهبی و قومی‪ ،‬تنها زمانی می توان پایان داد‬
                                                          ‫در مونیخ فقدان این مرد فرهیخته و‬
                                                          ‫آزاداندیش را به دختران محترمش‪ ،‬یاسمین‬
                                                          ‫و رویا‪ ،‬بستگان و آشنایانش تسلیت‬

                                                            ‫میگوئیم‪ .‬نام وی نامی جاودانی است‪.‬‬

‫حبیب تفضلی‬    ‫حمید بنان‬                                   ‫کاظم سید امامی‬
‫نصرت واحدی‬  ‫تقی علوی کیا‬                                  ‫احمدعلی بهبهانی‬
   4   5   6   7   8   9   10   11   12   13   14