Page 9 - (کیهان لندن - سال سى و نهم ـ شماره ۴۰۱ (دوره جديد
P. 9
صفحه9شماره186۷ من بسیار خوشحالم که میبینم نسل امروز یعنی افراد نخواهند کرد خصوصاً اگر بدانند حتما در رژیم آینده
جمعه ۲4فوریه تا پنجشنبه ۲مارس ۲0۲۳ ۱۵تا ۲۵ساله بیش از هر زمان دیگری در مقایسه با راه نجاتی برایشان وجود خواهد داشت .در نظر گرفتن چنین
نسلهای پیشین خود بسیار تیزهوش و تیزبینتر هستند؛ پیشبینیهایی احتمال آشوب پس از تغییر را کمتر میکند.
باید به آن اعتماد کرد؛ ملتی که به جنگ و دشمنی اعتقادی آنها میتوانند روی پای خود بایستند و نقش مستقل خود را این مسئلهای است که مردم ایران هم باید آن را به درستی
ندارد خصوصاً وقتی اسم کشوری مثل اسرائیل در میان باشد ایفا کنند؛ این نشانه بسیار خوبیست و میزان بلوغ سیاسی درک کنند چیزی مانند مسیر حقیقت و آشتی که در آفریقای
که تاریخچهای از دوستی طولانی برای ۲۵قرن با آنها داریم. جنوبی شاهد آن بودیم و در کل هر آنچه لازمهی یک گذار
حتا در دعاهای «سابات» شما نام کوروش بزرگ میآید و آنها را نشان می دهد.
امروز میبینیم که مردم اسرائیل و ایران برای هم پیامهای اینها نشانهی فرایند یادگیری است که مردم ایران از اواسط عادلانه است و باید رعایت شود.
دوستانه ارسال میکنند که ما میخواهیم در صلح و آزادی قرن بیستم تا امروز از سر گذراندهاند و مجموعهای از اینها مسائلی بسیار مهمی هستند که در راس همه امور
تجاربی است که ملت ما طی این دوران کسب کرده که ما را اپوزیسیون ایران قرار دارند و در راه گذار از این نظام و
کنار هم زندگی کنیم. در حال حاضر در موقعیتی قرار داده که قادر باشیم تشخیص مدیریت آن استفاده خواهد شد همچنین برای اینکه به
شما شاهد مزایای «پیمان ابراهیم» در منطقه هستید بدهیم که زمینههای مشکلساز در مسیر انقلاب شامل چه جامعه جهانی نشان دهیم که ما برنامههای مدون و نیز
و تاثیری که این پیمان بر روابط کشورها داشته میتوان چیزهاییست تا بتوان از تجارب کمک گرفت برای حفظ گروههای اختصاصی که وظایف متفاوتی بر عهده خواهند
دریافت که چنین اتفاقی نهایتاً چقدر به نفع این کشورها ایدههای خوب و مؤثر و گذر از ایدههای بیفایده و بد. داشت برای فروپاشی و پس از آن در اختیار داریم که شامل
هم خواهد بود و یا روابط ایران و سوریه و نقش پکن و تمام کشورهای جهان متاٰثر از این فرایند بودهاند و مدیریت شرایط از لحاظ اقتصادی محیط زیستی و قومیتی
مسکو؛ همه اینها متفاوت خواهد بود .میبایست اینطور استثنایی در مورد ایران وجود ندارد.ایرانیان اکنون قوه
به این قضیه نگاه کرد که اگر این رژیم از بین برود ،دیگر تشخیص دارند و قادرند به آینده هم نگاه کنند بجای آنکه و دیگر حوزه هاست.
درگیری و خصومتی با اسرائیل یا عربستان سعودی و دیگر در گذشته درجا بزنیم .همین قدرت نگاه به آینده است که
همسایگان وجود نخواهد داشت که نیاز به فکر کردن به از اهمیت ویژهای برخوردار است .امروزه میبینیم که این =خود شما آیا آمادهاید از مختصات رژیم پدرتان فاصله
جنگ داشته باشد! با نبودن این رژیم تمام تهدیدهایی که رفتار بسیار پیشتاز شده و رمز موفقیت ما نیز همین است. بگیرید؟ آیا معتقدید این مسئله به پیشبرد و همچنین
منطقه را در خطر قرار داده از بین خواهد رفت از جمله
تهدیدات هستهای! و این شما نیستید که میگویید این رژیم = نظر شما در مورد اینکه آلمان این جنبش را به عنوان وحدت جنبش کمک میکند؟
باید عوض شود بلکه خود ما ایرانیها هستیم که خواهان یک «جنبش فمینیستی» معرفی میکند چیست؟ آیا -من فکر میکنم در این مورد همیشه کاملاً شفاف بودم
تغییر رژیم هستیم! در نتیجه چرا شما به کمک ما نمیآیید توجه و نظر شما را به خودش جلب میکند؟ همانطور که که شامل تمام مواردی میشود که در حکومت پدرم مورد
انتقاد قرار گرفته است .من تمام مواضعم را در کتابی به نام
که یکبار برای همیشه از ش ّر آن خلاص شویم؟ میدانید در سوئد هم این بحث وجود دارد. «زمان انتخاب» که در فرانسه چاپ شد بیان کردهام .من
سیاستگذاران هر کشوری خواه آلمان یا اسرائیل و آمریکا -من بسیار خوشحالم که جامعه جهانی تشخیص داده که خودم هستم با ایدهها و باورهای مختص به خودم و باید
وقتی درک کند که سریعترین راه برای از بین بردن تمام قربانی اصلی این رژیم زنان هستند و این واقعیت که تأکید بر اساس آنچه خودم به آن معتقدم قضاوت بشوم نه اینکه
مشکلات و تهدیدهای موجود در منطقه این است که این بر جنبش زنان و حمایت از آن مطرح میشود بسیار مهم
رژیم از بین برود ،میتواند به ما کمک کند .این کمکها است چرا که این رژیم با زنان مانند شهروندان درجه دو رفتار پاسخگوی عملکرد خوب یا بد گذشتگانم باشم.
میتواند شامل کمکهای فنی در زمینه دسترسی به اینترنت میکند و دنیا تصمیم دارد که با این مسئله مبارزه کند و این معتقدم نسل کنونی میتواند مرا به عنوان شخصی
و یا بودجههایی برای کمک به اعتصاب کنندگان باشد و چیزی است که بیشتر فعالان زن در ایران و همچنین خود بشناسد که به آنها آنچه را در این مسیر وجود دارد و آنچه
یا طراحی نوعی از تحریمها که افراد بد و خوب را از هم ما از آن مشتاقانه استقبال خواهیم کرد« .زن زندگی آزادی» را که این مسیر به آن ختم میشود نشان میدهد .این
جدا کند و در نتیجه ایرانیان خارج از کشور را قادر سازد را میتوان اولین انقلاب زنان در نوع خودش در نظر گرفت سرمایه سیاسی من است که برای گرد هم آوردن مردم روی
که پولهایشان را به داخل برگردانند .این یکی از چالشهای در نتیجه معتقدم که این نگاه قطعاً بسیار مؤثر خواهد آن حساب کردهام تا بتوانیم با همکاری یکدیگر یک طرح
اصلی مبارزین است که به علت سد تحریمها نمیتوانیم از بود و موجب دلگرمیست و این واقعیت را نشان میدهد
که هیچ کشوری نمیتواند تبعیض علیه زنان را بپذیرد و مشترک را پیش ببریم.
طریق فرستادن پول به هممیهنان مبارز خود کمک کنیم. زنان ایران که سالهاست در صف اول این مبارزه هستند، اختلاف نظر مطمئناً وجود دارد .حتماً افرادی هستند که
با اسثثناءهایی در تحریمها ما قادر خواهیم شد که به شایسته به رسمیت شناخته شدن جنبش خود توسط دیگر با شخصی که حامل پیامی برای آنهاست مخالفند اما با خود
این مهم دست پیدا کنیم .کشورهای مختلف میتوانند کشورها و همچنین دریافت حمایت همهجانبه هستند. پیام چطور؟ اگر شما اصل پیام را دوست دارید دیگر مهم
کمکهای مختلفی انجام دهند ولی آنچه نهایتاً مهم است همچنین اگر چنین سیاستهایی در دیگر کشورهای غربی نیست چه کسی آن پیام را میآورد .به این ترتیب پیامی
اینست که به مردم قدرت بدهیم« .کمپین کمک حداکثری» که من برای مردمم دارم اینست که شما میتوانید از این
به مردم تا امروز ایجاد نشده ما «کمپین فشار حداکثری» در حال شکلگیری است از آن استقبال میکنیم. استراتژی سود ببرید چراکه همه در آن لحاظ شدهاند و کسی
برای اعمال تحریمهای بیشتر داریم ولی باید کمپینی هم از قلم نیفتاده؛ بنابراین اگر میخواهید به هدف برسید باید
داشته باشیم که با کمک دولتهای غربی و همچنین =به نظر شما نقش کشوری مانند اسرائیل که خودش در
کشورهای منطقه قادر باشیم به مردم داخل ایران به صورت حالت جنگ با ایران قرار دارد در کمک به این انقلاب و مسئولیتپذیر باشید.
حداکثری کمک کنیم .آنچه تلاش میکنم بگویم اینست که آینده آن چیست؟ آیا فقط تهدیدهای نظامی کافی هستند؟ این یک فرهنگ متفاوت است .فرهنگ سیاسی که پیش
غرب هنوز فکر میکند فقط با فشار حداکثری قادر است – جامعه بینالمللی به این واقعیت رسیده که مذاکره با این از این در کنفرانس به آن اشاره کردم؛ اینطور نیست که
این رژیم را به تغییر رفتار وادار کند در حالی که دیانای رژیم بیفایده است اما از سوی دیگر میدانیم که هیچکس صرف داشتن یک ساختار سیاسی یا حتی یک جامعه مدنی
این رژیم قابل تغییر نیست .راه حل ،تغییر رفتار رژیم خواهان جنگ نیست حتا خود اسرائیل .در نتیجه ما فقط کاملاً کافی باشد .ما باید یک فرهنگ سیاسی جدید داشته
نیست بلکه تغییر خود رژیم است! برای این منظور فقط یک راهکار داریم و آنهم تکیه بر مردم ایران است و جهان باشیم .منظورم این است که در خاورمیانه اغلب جوامع
فشار خارجی کافی نیست! به بیان دیگر شما باید بدانید نیاز دارد که روی آنها سرمایهگذاری کند چرا که مردم ایران بسیار منفعل هستند .آنها از دولت توقع زیادی دارند .اما
برای تغییر سریعتر رژیم نیاز است که فشار داخلی از طریق همپیمانان واقعی ما هستند .در حال حاضر آنها یک ارتش این شهروندان تا چه اندازه میتوانند برای شخص خودشان
واقعی داخل ایران هستند و ما برای دستیابی به هدف حاضرند مسئولیت شهروندی بپذیرند؟ مشارکت یعنی برخی
مردم هم وجود داشته باشد. احتیاج به دخالت یک ارتش خارجی نداریم .این همیشه مسئولیتها توسط شهروندان پذیرفته شود نه اینکه صرفاً
وجود داشته و مطمئنم بسیاری از مقامات اسرائیل هم از آن انتظار داشته باشید که همه چیز اتفاق بیفتد بدون اینکه
=از آنجا که مردم شما را شاهزاده خطاب میکنند و با آگاه هستند و ما هم این فرصت را داشتهایم که در موردش
توجه به انتقاداتی که به دوران پدر شما میشود و ممکن شما حتا مقداری در آن مشارکت کنید!
است شما را هم به عنوان نمایندهای از رژیم غیردموکراتیک با آنها صحبت کنیم. این فرهنگ به این معناست که مردم هم باید مسئولیت
پیشین در نظر بگیرند ،برداشت شما از مشکلاتی که برایتان میگویند ،مسئله خود تفنگ نیست بلکه انگشتی است که بپذیرند نه اینکه برای همه تصمیمگیریها به یک رهبر
در این زمینه وجود خواهد داشت چیست؟ همچنین با روی ماشه است! ما هرگز نمیتوانیم به این رژیم اعتماد کنیم
توجه به اینکه این روزها بسیار میشنویم که رژیم ایران و منتظر بمانیم تا با آنها به توافق برسیم .این ملت است که وابسته باشند.
مردم را به گروگان گرفته و شما اشاره کردید که در این از این طریق میتوانیم مطمئن شویم که ایرانیان درک کنند
زمینه نباید منفعل بود ،چه تصوری از مبارزه در این راه بجای اینکه همیشه در مقام «مطالبهگر» باشند بدانند نقش
خودشان در کمک به پیشبرد اهداف چیست و بدانند که
دارید؟
آنها هم بخشی از این معادله هستند.
