Page 34 - (کیهان لندن - سال چهلم ـ شماره ۴۲۰ (دوره جديد
P. 34

‫صفحه‌‌‌‪‌‌۳‌‌‌4‬شماره‌‪‌188۶‬‬
                                                                                                                         ‫جمعه ‪ ۲۳‬تا ‪ ۲۹‬تیرماه ‪140۲‬خورشیدی‬

                                                                                                                         ‫به مناسبت صد‬

                                                                                                                         ‫و یکمین زادروز‬

                                                                                                                         ‫جمشید شیبانی؛‬

                                                                                                                         ‫هنرمندی که از نو‬

‫جمشید شیبانی‬                                                                                                             ‫باید شناخت‬

‫نمایشهایی را اجرا میکردند که مطابق گفته پرویز‬              ‫جمشید شیبانی یادی از او کنم؛ از کسی که نه تنها یکی‬            ‫=شیبانی مدتی پیش از آغاز دهه بیست خورشیدی‬
‫خطیبی در کتاب خاطراتش‪ ،‬این نمایشها بیشتر در سبک‬            ‫از پیشگامان ترانهخوانی و ترانهسرایی در زمینه موسیقی‬           ‫در صدد بود که بر پایههای برخی از ریتمها و وزنهای‬
‫روحوضی بود که البته داستان مشخصی نداشتند و طبق‬             ‫پاپ ایرانی محسوب میشود بلکه در عین حال از نخستین‬              ‫موسیقیهای پاپ غربی که گوش دادن به آنها از میانه‬
‫نمایشهای متداول این سبک‪ ،‬معولا یک تیپ ارباب و‬              ‫روزنامهنگاران عرصه سینما و از مبتکران فیلمهای خبری و‬          ‫دوران رضاشاه در میان بسیاری از جوانان متجدد آن‬
‫یک «کاکا سیاه» در آنها وجود داشت و یا نوکری که در‬          ‫از تهیهکنندگان فعال سینما در دوران گذشته بود‪ .‬در این‬          ‫زمان مرسوم شده بود کارهایی را اجرا کند و در این راستا‬
‫مقابل آقای خانه‪ ،‬فضولی میکرد‪ .‬اما با تاسیس هنرستان‬         ‫مقاله به جنبههایی از زندگی هنری و برخی از ساختهها و‬           ‫نخستین ترانهای که اجرا کرد و برای نخستین بار از رادیو‬
‫هنرپیشگی در تهران به سال ‪ ۱۳۱۷‬که چنانکه گفته شد‬                                                                          ‫ایران به سال ‪ ۱۳۱۹‬پخش شد ترانهای بود به نام «بی تو»‬
‫پدر شیبانی به همراه کسانی چون سیدعلی نصر‪ ،‬علی‬                                  ‫اجراهای وی نگاهی میاندازیم‪.‬‬               ‫از ساختههای نعمتالله مین باشیان که به احتمال قوی‬
‫دریابیگی و سیفالدین کرمانشاهی در زمره موسسین این‬           ‫جمشید شیبانی در سال ‪ ۱۳۰۱‬در تهران در یک خانواده‬               ‫ترانه این اثر را خود جمشید شیبانی سروده و توسط ارکسر‬
‫هنرستان محسوب میشد‪ ،‬جمشید شیبانی و مجید محسنی‬              ‫هنری به دنیا آمد‪ .‬خاندان وی از افراد بسیار موثر و فرهنگساز‬
‫هم از جمله کسانی بودند که ازهمان دوره اول در این‬           ‫در ایران محسوب میشدند‪ .‬پدر وی عنایتالله شیبانی از‬                                             ‫ارتش اجرا شد‪.‬‬
‫هنرستان نامنویسی کردند و از همان زمان نمایشهایی را در‬      ‫پیشگامان هنر تئاتر و نمایش در ایران و از موسسان هنرستان‬       ‫=این ترانه پس از نخستین پخش آن در رادیو ایران‬
‫تماشاخانه تهران بازی میکردند‪ .‬از همدورهایهای این دو‬        ‫هنرپیشگی در تهران محسوب میشد‪ .‬البته عنایتالله شیبانی‬          ‫به سال ‪ ۱۳۱۹‬با مخالفتهای جدی نیز روبرو شد‪.‬جمشید‬
‫نفر در هنرستان هنرپیشگی میتوان به کسان دیگری مانند‬         ‫علاوه بر هنرهای نمایشی به موسیقی کلاسیک ایرانی نیز‬            ‫شیبانی در گفتگویی که با فروغ بهمنپور داشت در این‬
‫علی اصغر گرمسیری‪ ،‬غلامحسن نقشینه‪ ،‬عصمت صفوی‪،‬‬               ‫دلبستگی داشت و تا اندازهای با نواختن تار و آواز ایرانی نیز‬    ‫رابطه میگوید‪« :‬یک روز که بزرگان موسیقی ایران مثل‬
                                                           ‫آشنا بود بطوری که امروزه اجراهایی از آواز او با تار علی اکبر‬  ‫خانم قمرالملوک وزیری‪ ،‬ملوک ضرابی‪ ،‬بدیع زاده‪ ،‬بنان‪،‬‬
            ‫غلامحسین مفید‪ ،‬نیکتاج صبری اشاره کرد‪.‬‬          ‫خان شهنازی باقی مانده است‪ .‬مادر جمشید نیز از هنرمندان‬         ‫عبدالعلی وزیری‪ ،‬احمد فروتن‪ ،‬سپهری و چند نفر دیگر‬
‫شیبانی مدتی پیش از آغاز دهه بیست خورشیدی در صدد‬            ‫شاخص زمان خود بود بطوری که برخی استادان معتبر‬                 ‫در اداره رادیو نشسته بودند من به رادیو وارد شدم و حس‬
‫بود که بر پایههای برخی از ریتمها و وزنهای موسیقیهای‬        ‫موسیقی کلاسیک ایرانی از شاگردان مادر جمشید شیبانی به‬          ‫کردم که آقای بنان یک خرده از من دلگیر شده است‪ .‬بنان‬
‫پاپ غربی که گوش دادن به آنها از میانه دوران رضاشاه در‬      ‫حساب میآمدند که از جمله آنها میتوان به ابوالحسن صبا‬           ‫تا مرا دید گفت‪« :‬پسر عنایتالله خان بیا اینجا ببینم‪ ،‬این‬
‫میان بسیاری از جوانان متجدد آن زمان مرسوم شده بود‬          ‫اشاره کنیم که در سن نه سالگی در زمینه نواختن سهتار مدتی‬       ‫چه طرز خواندن است‪ .‬تو میخواهی موسیقی ایرانی را به‬
‫کارهایی را اجرا کند و در این راستا نخستین ترانهای که اجرا‬  ‫را نزد این بانوی هنرمند آموزش دید و دیگری احمد عبادی که‬
‫کرد و برای نخستین بار از رادیو ایران به سال ‪ ۱۳۱۹‬پخش‬       ‫پس از فوت پدرش میرزا عبدالله فراهانی‪ ،‬فراگیری موسیقی را‬         ‫بیراهه بکشی‪ .‬تو میخواهی موسیقی را عوض کنی؟‪»...‬‬
‫شد ترانهای بود به نام «بی تو» از ساختههای نعمتالله‬         ‫نزد مادر جمشید شیبانی ادامه داد‪ .‬درواقع خود میرزاعبدالله‬      ‫=بعدها در در مدت اقامت شیبانی در آمریکا که با‬
‫مین باشیان که به احتمال قوی ترانه این اثر را خود جمشید‬     ‫معروف از بانیان تدوین موسیقی دستگاهی امروز ایران نیز‬          ‫سینمای هالیوود همکاری میکرد‪ ،‬شایعاتی نیز از برخی‬
‫شیبانی سروده و توسط ارکستر ارتش اجرا شد‪ .‬ترانه ای که‬       ‫پدربزرگ مادری جمشید شیبانی بود‪ .‬احمد عبادی نوازنده‬            ‫روابط عاشقانه او با برخی ستارگان هالیوود نیز بر سر‬
‫به عبارتی نخستین ترانه موسیقی پاپ بر اساس ریتم و‬           ‫مشهور سهتار هم دایی شیبانی و مهندس هوشنگ سیحون‬                ‫زبانها افتاد که البته خود وی نیز به آنها دامن میزد از‬
‫فواصل غربی در ایران محسوب میشود با ارکستراسیون تمام‬        ‫از معماران معتبر معاصر نیز پسرخاله وی بود‪ .‬مادرهوشنگ‬          ‫جمله شایعه رابطه عاشقانهاش با کیم نواک که حتی گفته‬
‫غربی که البته تا اندازهای الهام گرفته از آواز بیات اصفهان‬  ‫سیحون موسوم به مولود خانم مانند خواهر خود با نوازندگی‬
                                                           ‫تار آشنایی داشت‪ .‬بنابراین به دلیل رشد و پرورش در چنین‬              ‫میشود که این دو قرار بود با یکدیگر ازدواج کنند‪.‬‬
                              ‫تعدیل شده است‪.‬‬               ‫خانوادهای‪ ،‬جمشید شیبانی از همان دوران کودکی با مقدمات‬
‫این ترانه پس از نخستین پخش آن در رادیو ایران به‬            ‫ردیف موسیقی ایرانی و هنرهای نمایشی تا اندازه زیادی‬            ‫علیعظیمینژادان–برخیچهرههادرعالمهنرچندساحتی‬
‫سال ‪ ۱۳۱۹‬با مخالفتهای جدی نیز روبرو شد‪.‬جمشید‬               ‫آشنایی یافت هرچند که بعدها بیشتر در زمینه موسیقی پاپ‬          ‫و چندوجهی محسوب میشوند یا به اصطلاح فرانسویها‬
‫شیبانی در گفتگویی که با فروغ بهمنپور داشت در این‬                                                                         ‫«پلی والان» هستند؛ یعنی مثلا هم در سینما دستی دارند‬
‫رابطه میگوید‪« :‬یک روز که بزرگان موسیقی ایران مثل‬                                           ‫فعالیتمیکرد‪.‬‬                  ‫و هم در موسیقی و ادبیات و احیانا در هنرهای دیگر‪ .‬البته‬
‫خانم قمرالملوک وزیری‪ ،‬ملوک ضرابی‪ ،‬بدیع زاده‪ ،‬بنان‪،‬‬         ‫خانه آنها در حوالی میدان بهارستان‪ ،‬کوچه نظامیه قرار‬           ‫دارا بودن همین وجوه مختلف سبب میشود تا در برخی‬
‫عبدالعلی وزیری‪ ،‬احمد فروتن‪ ،‬سپهری و چند نفر دیگر در‬        ‫داشت و از همان دوران کودکی همراه با برخی از هم سن‬             ‫عرصهها کمتر در میان عموم مردم شناخته شوند‪ .‬یکی از این‬
‫اداره رادیو نشسته بودند من به رادیو وارد شدم و حس‬          ‫و سالهای خود از جمله مجید محسنی‪ ،‬پرویز خطیبی و‬                ‫افراد جمشید شیبانی است؛ فردی که احتمالا شما مخاطبان‬
‫کردم که آقای بنان یک خرده از من دلگیر شده است‪.‬‬             ‫احمد فرنیا که همگی در دبستانهای امیرمعز و ترغیب‬               ‫گرامیدر زمینه ترانهسازی و خوانندگی آثار خاطرهانگیزی‬
‫بنان تا مرا دید گفت‪« :‬پسر عنایتالله خان بیا اینجا ببینم‪،‬‬   ‫با یکدیگر همکلاس بودند در برخی همنشینیها که‬                   ‫از او شنیدهاید از جمله ترانه معروف «سیمینبری» که از‬
                                                           ‫در مدرسه و خانههای دوستان و آشنایان برگزار میشد‬               ‫زمان ساخته شدنش در دهه چهل خورشیدی شهره خاص و‬
     ‫این چه طرز خواندن است‪ .‬تو میخواهی موسیقی‬                                                                            ‫عام شد‪ .‬در اینجا میخواهم به بهانه صد و یکمین زادروز‬
   29   30   31   32   33   34   35   36   37   38   39