در پی حمله به سه آخوند با چاقو در محوطه آرامگاه امام هشتم شیعیان، دادستان مشهد اعلام کرد علاوه بر ضارب که «یک تبعه خارجی است» چهار نفر دیگر مظنون به همکاری در این قضیه دستگیر شدند.
حمله با چاقو به سه آخوند در مشهد که سه روز بعد از قتل سه آخوند دیگر در گنبد کاووس اتفاق افتاد، ابعاد امنیتی به خود گرفته است. سازمان اطلاعات سپاه (ساس) روز ۱۶ فروردین ۱۴۰۱ در بیانیه‌ای اعلام کرد «نظر به اهمیت و حساسیت‌های موجود در پرونده و ادامه بازجویی‌های تخصصی از ضارب توصیه می‌شود از هرگونه گمانه‌زنی در این زمینه پرهیز شود.»
ابراهیم رئیسی ۱۷ فروردین به وزارت اطلاعات دستور داد با همکاری همه «نهادهای ذیصلاح» به سرعت تمامی عوامل حمله به آخوندها در مشهد را شناسایی کنند. وی پیش از آنکه پیگیری و پیگردهای قضایی که تازه شروع شده به نتیجه‌ای رسیده باشد پیشاپیش حکم داد: «قطعاً این حادثه ناگوار به دست یکی از عناصر منحرف و تحت تأثیر گروههای تکفیری آمریکایی صورت گرفته است.»
حجت‌الاسلام اصلانی از کشته‌شدگان این حمله در مساجد حاشیه شهر مشهد با گروههای جهادی کار می‌کرد. فرزندش در ارتباط با کشته شدن پدرش می‌گوید، «او و ما فدایی رهبر انقلاب هستیم». وی آرزو می‌کند «انشاء‌الله خود ما نیز در این مسیر به شهادت برسیم.» همسر حجت‌الاسلام اصلانی نیز گفت، «او همیشه در نماز خود دعا می‌کرد توفیق شهادت نصیب‌اش شود.»
حمله با چاقو به سه معمم در مشهد پس از آن صورت گرفت که پس از انتقادات گسترده علیه احمد علم‌الهدی امام جمعه مشهد به خاطر مواضع متحجرانه‌ی وی علیه حضور زنان در استادیوم‌ها، گروهی از آخوندها و حزب‌اللهی‌ها در حمایت از این آخوند مرتجع مردم را تهدید کردند که «پا را از گلیم‌شان دراز نکنند.»
یک روحانی: یاد بگیریم گنده‌تر از دهانمان حرف نزنیم، #علم‌الهدی خط قرمز ماست
– تفکر علم الهدی و حکومت روحانیانِ امثال وی باعث این همه مصیبت برای ایران و ایرانی شده، با این وجود انتقاد از او خط قرمز این افراد است و کسی حق ندارد بگوید بالای چشمشان ابروست!/مخاطبان#یاری_مدنی_توانا pic.twitter.com/hJV1cu2sNR
— توانا Tavaana (@Tavaana) April 3, 2022
روزنامه «کیهان» چاپ تهران در گزارشی در رابطه به قتل آخوندها در گنبد کاووس و مشهد نوشته است «بوی یک توطئه با چاشنی تفرقه‌افکنی و اختلاف‌افکنی بین شیعه و سنی به مشام می‌رسد… به نظر می‌رسد حادثه مشهد بخشی از یک پازل امنیتی طراحی شده از سوی توطئه‌گران باشد که به دنبال انشقاق میان ملت ایران و اتباع خارجی و اختلاف‌افکنی بین شیعه و سنی، در حوزه امنیت ملی هستند تا فتنه و بحران‌‌سازی شود.»
در شبکه‌های اجتماعی در مورد آنچه در گنبدکاووس و مشهد گذشته دو مباحثه شکل گرفته است: اول اختلاف نظر میان آنهایی که هرگونه خشونت را نفی می‌کنند با آنهایی که معتقدند اقدام‌های فیزیکی علیه ملاها خشم مردم علیه حکومت است و دوم، این موضوع که چرا رسانه‌ها و مقامات حکومتی اصرار دارند در این ماجرا بجای به کار بردن عبارت «آخوند» از «طلبه» استفاده کنند. یادآوری می‌شود که بر اساس فرهنگ‌‌های فارسی دهخدا و معین و عمید، کلمه «طلبه» جمع «طالب» و به معنی «دانشجوی علوم قدیمه» و مسائل دینی است. «طالبان» در افغانستان نیز جمع «طالب» و از همین کلمه آمده است.
در هر صورت، «طلبه»، «روحانی»، «معمم»، «ملا»، «حاج آقا» و یا «آخوند» و هر عنوان دیگری که به این افراد فعال در حوزه‌های مذهبی و جهادی اطلاق شود، قتل یا ضرب و جرح آنها برای مقامات و نهادهای دینی و امنیتی جمهوری اسلامی هشدارآمیز و نگران کننده است و از همین رو پس از چند فقره قتل و ضرب و جرح چند معمم و بسیجی در گوشه و کنار ایران، قوه قضائیه مجازات ضاربان را تشدید کرد تا شاید مانع تداوم این حملات شود. در گذشته خشونت‌های فیزیکی علیه ملایان و بسیجی‌ها بیشتر پس از آن بود که اقدام به «امر به معروف و نهی از منکر» می‌کردند.
رئیس کل دادگستری استان تهران مهرماه ۱۳۹۴ هشدار داده بود «با متعدیان به آمران به معروف و ناهیان از منکر، به دلیل ارتکاب به یکی از منکرات و تعدی نسبت به فرد آمر، برابر ضوابط و مقررات تعدد جرم برخورد می‌شود و برای این قبیل افراد، اشد مجازات را اعمال می‌کنیم.»
https://kayhan.london/1396/04/30/%D8%A7%D9%85%D8%B1-%D8%A8%D9%87-%D9%85%D8%B9%D8%B1%D9%88%D9%81-%D9%86%D9%82%D8%B7%D9%87%E2%80%8F%E2%80%8C%DB%8C-%D9%85%D8%A8%D9%87%D9%85-%D8%AD%D8%A7%D8%AF%D8%AB%D9%87%E2%80%8E%DB%8C
تیرماه ۱۳۹۶ در ایستگاه مترو شهر ری تهران یک مرد ۴۶ ساله به نام اصغر نحوی‌پور و یک آخوند به نام خلیل ذوالفقاری یک درگیری رخ داد که در نهایت فرد آخوند بر اثر ضربات یک جسم تیز مصدوم شد و به بیمارستان انتقال یافت و پس از دخالت پلیس، اصغر نحوی‌پور با دو گلوله از ناحیه پا هدف قرار گرفت ولی جراحت و خونریزی او آنقدر شدید بود که وی جان خود را از دست داد.
آبان و بهمن همان سال ۹۶ نیز به چهار آخوند در تهران و قم حمله شد. در شهریور ۱۳۹۷ یک آخوند در مشهد مورد حمله قرار گرفت. پس از این موج از حمله به آخوندها پایگاه خبری «شفقنا» (بنگاه خبری همکاری‌های شیعه) در گزارشی به افزایش خشونت علیه ملایان پرداخت و این پرسش را مطرح کرد که «چرا برخی مردم از روحانیون ناراحت هستند؟» حجت‌الاسلام احمد صابری تولایی عضو جامعه مبلغان در پاسخ به دلایل مختلفی اشاره کرد از جمله اینکه «عده‌ای از مردم متدین و دلسوز هم از روحانیون فاسد ناراحت هستند… ما روحانیونی داریم که دچار فسادها، آلودگی‌ها و بدی‌هایی هستند. بنابراین مردمی هم که در مسیر خدا و دین هستند به شدت با این دسته از روحانیون مخالف هستند.»
البته اینکه نظام جمهوری اسلامی ایران یک نظام دینی است که به دست ملایان و مشروعه‌خواهان بنا گذاشته شده و آخوندها و پاسداران آنها در شبکه‌ای پیچیده و با گروههای مافیایی که همگی با هم در نسبت‌های نسبی و سببی قرار دارند، واقعیتی است که از سال ۱۳۵۷ جز رنج برای مردم به بار نیاورده است، قابل لاپوشانی نیست. صرف نظر از علل حملات اخیر در گنبد کاووس و مشهد، خشم و انزجار مردم از آخوندها و حامیان آنها چیزی نیست که از چشم دستگاه‌های امنیتی رژیم نیز پنهان مانده باشد.
