Page 16 - (کیهان لندن - سال سى و هشتم ـ شماره ۳۵۴ (دوره جديد
P. 16

‫منوچهر وثوق‬                                                   ‫ویژه نامه نوروز‬                                       ‫صفحه ‪ - Page 16 - 16‬شماره ‪1820‬‬
                                                                                                       ‫جمعه ‪‌  27‬اسفندماه‪ 1400‬تا ‪ 11‬فروردی ‌نماه‪1401‬خورشیدی‬
                  ‫(‪)1323-1400‬‬              ‫بهیادماندگان‬
               ‫عباس رضای ‌ی وثوق‬                                                                          ‫ایرج پزشکزاد‬
             ‫با نام هنری «منوچهر»‬        ‫در سال ‪ 1400‬نیز شماری از شخصی ‌تهای پیشین کشوری و‬
              ‫پیش از انقلاب یکی از‬       ‫لشکری‪ ،‬فعالان بخش صنعت و تجارت‪ ،‬استادان ایرانی دانشگا ‌ههای‬                        ‫(‪)1306-1400‬‬
                                         ‫داخل و خارج کشور‪ ،‬چهر ‌ههای سرشناس عرصۀ هنر‪ ،‬ادبیات‪،‬‬                        ‫«نویسنده‪،‬پژوهشگر و خالق‬
                 ‫محبو ‌بترین و‬           ‫سینما و تآتر در ایران و دیگر نقاط جهان‪ ،‬روی در نقاب خاک‬                      ‫کتاب «دای ‌یجان ناپلئون»‬
               ‫پُرکارترین بازیگران‬       ‫کشیدند‪.‬اگر چه ذکر نام همه آنان مقدور نیست ولیکن کیهـان‬                     ‫مشهورترین کتاب طنز فارسی‬
           ‫سینمای ایران بود که تجربه‬     ‫لندن به همان میزان که مقدور است ب ‌هرسم دیرین‪ ،‬یاد این‬                     ‫حقوقدان‪،‬قاضی و دیپلمات در‬
          ‫تهی ‌هکنندگی آثار تلویزیونی و‬  ‫انسا ‌نهای سختکوش‪ ،‬فرهیخته‪ ،‬وط ‌نپرست را گرامی م ‌یدارد و‬                  ‫وزارت خارجه پیش از انقلاب‪».‬‬
                ‫سینمایی را نیز در‬        ‫با استفاده از فرصت‪ ،‬به بستگان و دوستان آنان تسلیت م ‌یگوید‪.‬‬                 ‫او در تبعید از همراهان دکتر‬
            ‫کارنامه هنری خود داشت‪.‬‬                                                                                   ‫شاپور بختیار بود و در انتشار‬
                                                                ‫اردشیر زاهدى‬
‫هرمز فرهت‬                                                                                                                ‫روزنامه «قیام ایران»‬
                                                                                                                           ‫همکاری داشت‪.‬‬
                  ‫(‪)1307-1400‬‬
           ‫آهن ‌گساز و موسیق ‌یشناس‬                                                                      ‫اسماعیل خویی‬

             ‫ایرانی مقیم ایرلند بود‪.‬‬                                                                                        ‫(‪)1317-1400‬‬
           ‫کتاب دستگاه در موسیقی‬                                                                                      ‫اسماعیل خویی از شاعران‬
           ‫ایرانی نوشته او از مهمترین‬
            ‫کتا ‌بها به زبان انگلیسی‬                                                                                    ‫شناخت ‌هشد ‌ه و یکی از‬
            ‫درباره موسیقی کلاسیک‬                                                                                     ‫بنیانگذارانکانوننویسندگان‬
           ‫ایران است‪ .‬او سا ‌لها رئیس‬                                                                                ‫ایران بود‪ .‬شعرهای اسماعیل‬
           ‫دانشکده موسیقی دانشگاه‬                                                                                     ‫خویی به زبا ‌نهای مختلف از‬
                                                                                                                    ‫جملهانگلیس ‌ی‪،‬روسی‪،‬فرانس ‌ه‪،‬‬
                   ‫دوبلین بود‪.‬‬                                                                                      ‫آلمانی‪ ،‬هندی و اوکراینی ترجمه‬
                                                                                                                    ‫شد ‌هاند‪ .‬او به زبان انگلیسی نیز‬
‫پرویز کاردان‬
                                                                                                                       ‫شعر سرود و منتشر کرد‪.‬‬
        ‫(‪)1316-1400‬‬                                               ‫(‪)1307-1400‬‬
  ‫بازیگر و کارگردان سینما و‬                                                                             ‫منوچهر آریانپور‬
                                            ‫دیپلمات برجسته و وزیر خارجه ایران و آخرین سفیر ایران‬
           ‫تلویزیون‬                                                                                                         ‫(‪)1308-1400‬‬
‫کارگردانی و بازی در سریا ‌لهایی‬               ‫در ایالات متحده آمریکا در دوره محمدرضا شاه پهلوی‬                          ‫«مترجم‪ ،‬فرهن ‌گنویس‬
‫چون «سرکار استوار»‪« ،‬خانه به‬                                                                                          ‫و از بنیانگذاران و مدیران‬
‫دوش» (در نقش مرادبرقی) و‬                                    ‫همسر سابق شهناز پهلوی‬                                        ‫مدرسه عالی ترجمه»‬
‫فیلم سینمایی «مرادبرقی و هفت‬             ‫وى با دو خاندان سیاسى نسبت داشت‪ .‬پدر وى فضل الله زاهدى‬                        ‫دکتر آریانپور در دانشگاه‬
‫دخترون» بر اساس سریال «خانه‬              ‫نخست وزیر و از نظامیان سرشناس دوران رضاشاه بزرگ‬
‫به دوش» در سال ‪ ۱۳۵۳‬از جمله‬              ‫و محمدرضا شاه و پدر بزرگ مادرى او نیز میرزا نصرالله خان‬                            ‫ُکلرادو آمریکا‬
                                                                                                                        ‫مدرک فو ‌قلیسانس و‬
      ‫آثار معروف او بود‪.‬‬                   ‫مشیرالدوله اولین صدراعظم ایران در دوران مشروطیت بود‪.‬‬                     ‫دانشنامه دکترا در رشته زبان‬

‫شاپور راسخ‬                               ‫سیروس آموزگار‬                                                                    ‫و ادبیات انگلیسی‬
                                                                                                                            ‫دریافت نمود‪.‬‬
        ‫(‪)1303-1400‬‬                              ‫(‪)1304-1400‬‬
‫دکتر شاپور راسخ از پیشگامان‬                ‫« روزنام ‌هنگار‪ ،‬نویسنده و‬                                     ‫جلال ستاری‬
‫علم جامع ‌هشناسی و مطالعات‬
 ‫و پیمای ‌شهای کمی در ایران‬                       ‫تحلی ‌لگر»‬                                                                 ‫(‪)1310-1400‬‬
                                         ‫دارای دکترای اقتصاد و حقوق از‬                                              ‫« نویسنده‪ ،‬پژوهشگر‪ ،‬مترجم‬
  ‫و استاد برجسته «دانشگاه‬
 ‫تهران»بود‪ .‬او پیش از انقلاب‬                       ‫انگلستان‬                                                               ‫و اسطور ‌هشناس»‬
  ‫‪ ۵۷‬به مدت ‪ ۱۰‬سال معاون‬                 ‫اوایلدهه‪ ۱۳۴۰‬ازدانشگاهتهران‬                                                  ‫ستاری بيش از ‪ ۱۰۰‬كتاب در‬
‫برنام ‌هریزی سازمان برنامه بود‬           ‫فارغ التحصیل شد و همزمان در‬                                                   ‫زمين ‌ههايافسان ‌هشناسی‪،‬‬
‫و پس از وقوع انقلاب اسلامی‬               ‫موسسهاطلاعاتومجلاتیمانند‬                                                    ‫ادبيات نمايشی و نقد فرهنگی‬
  ‫مجبور به ترک کشور شد‪.‬‬                  ‫روشنفکروخواندنیهاکارم ‌یکرد‪.‬‬                                                 ‫طی بيش از ‪ ۶۰‬سال تأليف و‬
                                         ‫وی استاد دانشگا‌ههای ایران بود‪.‬‬                                             ‫ترجمه كرد‪ .‬او در سال ‪۱۳۸۴‬‬
                                                                                                                    ‫نشان شواليه هنر و ادب از دولت‬
‫کامبیز در ‌مبخش‬                          ‫صدرالدین الهى‬                                                                 ‫فرانسه دريافت كرده بود‪.‬‬

        ‫(‪)1321-1400‬‬                              ‫(‪)1313-1400‬‬                                              ‫ایران درودی‬
‫«کاریکاتوریست پُرآوازه‪ ،‬طراح‬                 ‫دکتر صدرالدین الهى‬
                                         ‫دکترای جامع ‌هشناسی سیاسی‬                                                          ‫(‪)1315-1400‬‬
     ‫و گرافیست معاصر»‬                                                                                                ‫«نقاش‪ ،‬کارگردان‪ ،‬نویسنده‪،‬‬
  ‫او نشان شوالیه را از دولت‬                    ‫ورزشی از فرانسه‬                                                      ‫منتقد هنری و استاد دانشگاه»‬
‫فرانسه در‌ ‪ ۱۳۹۳‬دریافت کرد‪.‬‬                 ‫روزنام ‌هنگار‪ ،‬نویسنده‪،‬‬                                                  ‫ایران درودی که دوران رشد‬
‫بسیاری از آثار او علاوه بر پنج‬                                                                                       ‫هنری و کسب شهرت خود را‬
‫موز ‌هی ایران‪ ،‬در موز ‌ههای معتبر‬              ‫پای ‌هگذار هفت ‌هنامه‬                                                 ‫پیش از وقوع انقلاب در ایران‬
  ‫حداقل ‪ ۸‬کشور دنیا مانند‬                       ‫کیهان ورزشى‬                                                         ‫طی کرد‪ ،‬بیش از ‪ ۶۴‬نمایشگاه‬
 ‫فرانسه‪ ،‬آلمان‪ ،‬سوییس‪ ،‬ژاپن‬                                                                                         ‫انفرادی و بیش از ‪ ۲۰۰‬نمایشگاه‬
                                         ‫از انتشارات مؤسسه کیهان و‬                                                 ‫گروهی در موز ‌هها و نگارخان ‌ههای‬
    ‫و‪ ...‬نگهداری م ‌یشوند‪.‬‬                    ‫استاد روزنام ‌هنگارى‬
                                                  ‫نوین ایران‬                                                           ‫معتبر جهان برگزار کرد‪.‬‬

‫رحمان گلزار شبستری‬                       ‫جهان سادات‬                                                      ‫سعید میرهادی‬

                   ‫(‪)1308-1400‬‬                             ‫(‪)1933-2021‬‬                                                      ‫(‪)1325-1400‬‬
                ‫«هنرمند کارآفرین‪،‬‬                     ‫همسر انور سادات رئیس‬                                           ‫«شاعر و نویسنده ایرانی تبار‬
            ‫سرمای ‌هگذار و مالک شهرک‬
                                                         ‫جمهورفقیدمصر‬                                                     ‫سرشناس آلمان»‬
                  ‫اکباتان تهران»‬                      ‫دکترای ادبیات تطبیقی‬                                          ‫او با نوشتن آثاری مانند «دست‬
           ‫شهرک اکباتان در غرب تهران‬                ‫پادشاه ایران بهمراه خانواده‬
                                                   ‫پس از انقلاب ‪ ۵۷‬در شرایطی‬                                           ‫دراز ملایان»‪« ،‬زندگی در‬
               ‫پس از انقلاب اسلامی‬                  ‫دشوار که هیچ کشوری برای‬                                        ‫آلمان» و «من و اسلام» در میان‬
            ‫در سال ‪ ،۵۷‬توسط مقامات‬                 ‫آنان امن نیز به شمار نم ‌یرفت‪،‬‬
             ‫جمهوری اسلامی مصادره‬                   ‫سرانجام در کشور مصر و به‬                                          ‫قلم ب ‌هدستان و روشنفکران‬
             ‫شد و بخش مهمی از آن به‬                 ‫دعوت دوستان ‌ه انور سادات‬                                        ‫آلمانی شناخته شد و از سال‬
             ‫وابستگان و مأموران رژیم‬               ‫فقید برای مدتی آرام گرفتند‪.‬‬                                      ‫‪ ۲۰۰۰‬تا ‪ ۲۰۰۲‬به ریاست انجمن‬

                     ‫داده شد‪.‬‬            ‫فرشته طائرپور‬                                                                 ‫قلم آلمان بعهده دلشت‪.‬‬

‫پرویز کردوانی‬                                                                                         ‫محمد علی شاکر ‌یراد‬

         ‫(‪)1310-1400‬‬                             ‫(‪)1331-1400‬‬                                                                ‫(‪)1320-1400‬‬
   ‫«جغراف ‌یدان ایرانی‪ ،‬پدر‬                ‫« تهی ‌هکننده‪ ،‬مدیر تولید‪،‬‬                                                     ‫«نقاش‪ ،‬نویسنده و‬
‫کویرشناسی ایران و دارنده مدال‬            ‫مجری طرح و فیل ‌منام ‌هنویس»‬                                                       ‫اسطور ‌هشناس»‬
 ‫ملی و نشان دانش در ایران»‬                  ‫طائرپور از تهی ‌هکنندگان‬                                                  ‫آثار تألیفی شاکری دو جلد‬
‫کردوانی بیشتر عمر خود را‬                                                                                               ‫«مرجع انسا ‌ن»‪« ،‬طبیعت‬
‫در دل کویرهای ایران گذراند‬                   ‫شناخت ‌هشد ‌ه سینمای‬                                                   ‫طراحی (ارگونومی)»‪« ،‬خلاقیت‬
‫و بنیانگذار «مرکز تحقیقات‬                   ‫پس از انقلاب بود که با‬                                                  ‫در هنر معاصر»‪« ،‬روش تحقیق‬
‫مناطق کویری و بیابانی ایران»‬             ‫ساخت آثار ژانر کودکان مانند‬                                                 ‫در هنر»‪« ،‬هندسه نقوش» و‬
‫در سال ‪ ۱۳۵۴‬بود که ریاست آن‬              ‫«گلنار»‪« ،‬مدرسه پیرمردها» و‬                                                   ‫«تاریخ هنر معاصر ایران»‬
‫را تا انقلاب ‪ ۵۷‬بر عهده داشت‪.‬‬             ‫«پاتال و آرزوهای کوچک»‬
                                                                                                                              ‫نام دارند‪.‬‬
                                               ‫به شهرت رسید‪.‬‬
   11   12   13   14   15   16   17   18   19   20   21