Page 14 - (کیهان لندن - سال سى و نهم ـ شماره ۴۱۷ (دوره جديد

‫صفحه‌‌‌‌‪‌‌‌1‌4‬شماره‌‪‌1۸۸۳‬‬
‫جمعه ‪ ۲‬تا ‪ ۸‬تیرماه ‪140۲‬خورشیدی‬

‫یک قاضی بازنشسته‪:‬‬ ‫كه شاه‪ ،‬با لباس رسمی‪ ،‬اندكی پیش از ساعت ‪۹‬‬

‫اظهارات فرمانده‬ ‫وارد تالار باشكوه شد‪ ،‬رنگش پریده بود‪ .‬شاید حتی انتظار‬
‫انتظامی مازندران در‬
‫مورد «شکست گردن»‬ ‫نشانههای دشمنی را میكشید‪ ،‬اما بی گمان انتظار آن‬
‫طبق قوانین نیروهای‬
‫مس ّلح «جرم مطلق»‬ ‫سكوت و نگاههای پرسندهای را كه در خیابانها به سویش‬

‫است‬ ‫شده بود‪ ،‬نداشت‪.‬‬

‫=احمد درویشزاده قاضی بازنشسته و رئیس‬ ‫چند لحظهای استراحت كرد و فنجانی چای شیرین كه‬
‫پژوهشکده حقوق و قانون ایران یکشنبه ‪ ۲۸‬خرداد ‪۱۴۰۲‬‬
‫طی یادداشتی در روزنامه «اطلاعات» با انتقاد از «تجویز‬ ‫دوست داشت نوشید‪ .‬چهرهاش اندوهناك و رفتارش بی روح‬
‫گردن شکستن» توسط مقامات ارشد نیروی انتظامی نوشت‬
‫این اظهارات بدبینکردن مردم به نیروهای مسلح است و‬ ‫بود‪ .‬پیش از آن كه وارد تالار آئینه شود‪ ،‬اصلان افشار كه طبق‬

‫جرم محسوب میشود‪.‬‬ ‫تشریفات و روند مراسم‪ ،‬جلوتر از او میرفت كه ورودش را‬
‫=در این یادداشت آمده براساس ماده ‪ ۵۵‬قانون‬
‫مجازات جرائم و مجازات نیروهای مسلح «هر نظامیای‬ ‫اعلام كند‪ ،‬اندكی گامهایش را آهسته كرد‪ ،‬عقب رفت و در‬
‫که با اقدامات خلاف شئونات نظامی‪ ،‬به هر نحوی از انحاء‬
‫موجبات ایجاد بدبینی مردم را نسبت به نیروهای مسلح‬ ‫گوش شاه نجوا كرد‪« :‬اعلیحضرت‪ ،‬لبخند بزنید‪ .‬بهویژه در‬
‫فراهم نماید‪ ،‬به حبس از دو ماه تا یک سال محکوم میشود»‪.‬‬
‫=پاسدار حسن مفخمی فرمانده انتظامی استان مازندران‬ ‫چنین روزی كسی نباید متوجه اندوه شما شود‪ .‬شما باید به‬
‫‪ ۲۵‬خرداد ‪ ۱۴۰۲‬در جمع مأموران انتظامی در ساحل‬
‫بابلسر خواستار «شکستن گردن» افرادی شد که از دید او‬ ‫دیگران اطمینان ببخشید‪ ».‬شاه پاسخ داد‪« :‬حق با شماست‪».‬‬
‫«ناهنجاری» کرده و حجاب اجباری را رعایت نمیکنند‪.‬‬
‫=بعد از انتشار ویدئوی تهدید مفخمی‪ ،‬خبرگزاری فارس‬ ‫و دوباره خود را در اختیار گرفت‪ ،‬لبخندی نمایشی بر‬
‫نزدیک به سپاه پاسداران با انکار آن مدعی شد «رسانههای‬
‫معاند با تقطیع آن و نسبت دادن آن به موضوع حجاب و‬ ‫چهرهاش نمودار شد‪ :‬همان نقاب كذایی را باز بر رخ كشید‪.‬‬

‫سردار پاسدار مفخمی فرمانده نیروی انتظامی‬ ‫عفاف به دنبال صید ماهی خود هستند»‪.‬‬ ‫گروههای گوناگون حكومتی‪ ،‬بهنوبت شرفیاب شدند‪.‬‬
‫مازندران‬ ‫=برخی مقامات انتظامی و قضایی نیز برای جبران‬
‫اظهارات فرمانده نیروی انتظامی مازندران گفتند منظور وی‬ ‫بزرگان دربار‪ ،‬دولت‪ ،‬مجلسین‪ ،‬قضات‪ ،‬افسران بلندپایه و‬
‫«هر نظامیای که با اقدامات خلاف شئونات نظامی‪ ،‬به‬ ‫«سارقان در حرکت‪ ،‬معاندین‪ ،‬اراذل و اوباش و کسانی بوده‬
‫هر نحوی از انحاء موجبات ایجاد بدبینی مردم را نسبت به‬ ‫که سلب امنیت و آسایش و تعرض به مردم میکنند‪ ».‬این‬ ‫تیمساران‪ ،‬دانشگاهیان‪ ،‬صاحبان صنایع و بازرگانان‪ ،‬رجال‬
‫نیروهای مسلح فراهم نماید‪ ،‬به حبس از دو ماه تا یک سال‬ ‫ماستمالی یا «مالهکشی» نیز در حالیست که شکستن گردن‬
‫«سارقان» و «معاندین» و «اراذل و اوباش» و هر شهروند‬ ‫برجسته‪ ،‬نخستوزیران پیشین‪ ،‬وزرا و استانداران‪.‬‬
‫محکوم میشود‪».‬‬ ‫دیگری با هر جرمی که مرتکب شده باشد نیز خلاف قانون‬
‫حسن مفخمی فرمانده انتظامی استان مازندران روز‬ ‫جز در دو گروه آخر‪ ،‬صفها تقریباً فشرده بود‪ .‬به نظر‬
‫پنجشنبه ‪ ۲۵‬خرداد ‪ ۱۴۰۲‬در جمع مأموران انتظامی در‬ ‫و نقض وظایف و مسئولیت نیروهای انتظامی است!‬
‫ساحل بابلسر خواستار «شکستن گردن» افرادی شد که از دید‬ ‫میآمد كه شاه انتظار داشته شمار غایبان در میان‬
‫یک قاضی پیشین دیوان عالی جمهوری اسلامی میگوید‬
‫او «ناهنجاری» کرده و حجاب اجباری را رعایت نمیکنند‪.‬‬ ‫تهدید فرمانده انتظامی استان مازندران به «شکستن گردن»‬ ‫دانشگاهیان بیشتر باشد‪ .‬اما تقریباً همه آنها آمده بودند‪.‬‬
‫وی در جریان بازدید از ساحل بابلسر در پاسخ به یک‬
‫خبرنگاری گفته بود‪« :‬در این استان‪ ،‬در این شهرستانهای‬ ‫یک «جرم مطلق» است‪.‬‬ ‫تهنیت عبدالله شیبانی رئیس سالخورده دانشگاه تهران‪ ،‬از‬
‫ما‪ ،‬خدای نکرده کسی خواست ناهنجاری کند به حکم قانون‬ ‫محمد درویشزاده قاضی بازنشسته و رئیس پژوهشکده‬
‫حقوق و قانون ایران یکشنبه ‪ ۲۸‬خرداد ‪ ۱۴۰۲‬طی یادداشتی‬ ‫سوی همه دانشگاهیان پایتخت بهگونهای استثنایی گرم‪،‬‬
‫گردنش را بشکنید پاسخش هم با من!»‬ ‫در روزنامه «اطلاعات» با انتقاد از «تجویز گردن شکستن»‬
‫محمد درویشزاده در بخش دیگری از این یادداشت‬ ‫نوشت این اظهارات بدبینکردن مردم به نیروهای مسلح‬ ‫و پاسخ شاه به آن نیز بسیار صمیمانه بود‪ .‬شمار «رجال»‬
‫توضیح میدهد «به لحاظ تخصصی این جرم از جرائم مطلق‬
‫است‪ ،‬یعنی تحقق این جرم مقید به حصول نتیجه نیست‪.‬‬ ‫است و جرم محسوب میشود‪.‬‬ ‫بسیار كاهش یافته بود‪ .‬معمولا یك نخست وزیر پیشین‪،‬‬
‫به عبارت دیگر‪ ،‬لازم نیست که مردم به نیروهای مسلح‬ ‫در این یادداشت آمده اصول ًا برخی اعمال و رفتارها برای‬
‫بدبین شدهباشند؛ بلکه همین مقدار که عم ِل شخ ِص نظامی‬ ‫آحاد نیروهای مسلح به صورت خاص جرمانگاری شدهاند؛ از‬ ‫از سوی همه همتایان خود تبریك میگفت‪ .‬اما هیچكدام‬
‫به گونهای باشد که بتواند موجبات بدبینی را فراهم کند‪،‬‬ ‫جمله عنصر قانونی جرم مزبور در ماده ‪ ۵۵‬قانون مجازات‬
‫جرم مزبور محقق شده است و لازم نیست عملا بدبینشدن‬ ‫جرائم و مجازات نیروهای مسلح آمده و تصریح میکند‪:‬‬ ‫از سه نخست وزیر زنده و حاضر در پایتخت‪ ،‬علی امینی‬
‫مردم به نیروهای مسلح هم اتفاق بیفتد‪ .‬عنصر معنوی این‬
‫جرم هم سوء نیت عام است و نیاز به وجود سوء نیت خاص‬ ‫(كه بسیار دوست داشت در این گونه مراسم خود را نمایش‬
‫ندارد؛ یعنی لازم نیست قصد مرتکب برای ضرر رساندن‬
‫به نیروهای مسلح به صورت خاص احراز شود‪ .‬علاوه بر‬ ‫دهد)‪ ،‬امیرعباس هویدا و جمشیدآموزگار كه هر سه نیز‬
‫اینها ایجاد جوبدبینی نسبت به نیروهای مسلح از مصادیق‬
‫تخلف انضباطی آنها نیز است‪ .‬لذا مطابق ماده ‪ ۱۳۶‬قانون‬ ‫دعوت شده بودند‪ ،‬حضور نداشتند‪ .‬بنابراین فوراً تصمیم‬
‫مزبور رسیدگی به تخلف نظامیان از نظر انضباطی توسط‬
‫فرماندهان و مسئولان نیروهای مسلح انجام میشود و آنها‬ ‫گرفته و از عباسقلی گلشائیان‪ ،‬كه در سالهای دهه سی و‬

‫مکلف به اعلام جرم به دادسرای نظامی نیز هستند‪».‬‬ ‫چهل وزیر بود‪ ،‬خواسته شد بهنام همه سخن بگوید‪ .‬پیر مرد‬
‫بعد از انتشار ویدئوی تهدید مجرمانهی مفخمی‪،‬‬
‫خبرگزاری فارس نزدیک به سپاه پاسداران با انکار آن مدعی‬ ‫محترم بسیار خوب این كار را انجام داد‪.‬‬
‫شد «رسانههای معاند با تقطیع آن و نسبت دادن آن به‬
‫موضوع حجاب و عفاف به دنبال صید ماهی خود هستند‪».‬‬ ‫از آنجا كه من دیگر شغل رسمی نداشتم‪ ،‬در میان«رجال»‬
‫برخی مقامات انتظامی و قضایی نیز برای جبران اظهارات‬
‫فرمانده نیروی انتظامی مازندران گفتند منظور وی «سارقان‬ ‫بودم‪ .‬پادشاه در برابر من ایستاده و با اندوه یا به طعنه‬
‫در حرکت‪ ،‬معاندین‪ ،‬اراذل و اوباش و کسانی بوده که سلب‬
‫امنیت و آسایش و تعرض به مردم میکنند‪ ».‬این ماستمالی‬ ‫گفت‪« :‬دست كم شما اینجا هستید‪».‬‬
‫یا «مالهکشی» نیز در حالیست که شکستن گردن «سارقان»‬
‫و «معاندین» و «اراذل و اوباش» و هر شهروند دیگری با‬ ‫گروه «روحانیون اقلیتهای مذهبی» ــ مسیحیان‪ ،‬یهودیان‪،‬‬
‫هر جرمی که مرتکب شده باشد نیز خلاف قانون و نقض‬
‫زرتشتیان ــ همچون همیشه جداگانه پذیرفته شدند‪ .‬آنان‬
‫وظایف و مسئولیت نیروهای انتظامی است!‬
‫كه تهدید بنیادگرایی اسلامی را درك كرده بودند‪ ،‬بسیار گرم‬

‫با شاه روبرو شدند‪ .‬در تمام تاریخ‪ ،‬شاه‪ ،‬حافظ اقلیتها بود‪.‬‬

‫در دوران سلطنت پهلوی‪ ،‬بهویژه در زمان محمدرضاشاه‪ ،‬این‬

‫اقلیتها موقعیتهایی درخشان داشتند كه حسرت دیگران را در‬

‫كشورهای دیگر برمیانگیخت‪ .‬آنان به این واقعیت كاملا‬

‫آگاه بودند و آن را آشكار میكردند‪.‬‬

‫روحانیون مسلمان‪ ،‬آخرین گروهی بودندكه پذیرفته شدند‪.‬‬

‫تماس با آنان اندكی حساستر بود‪ .‬بر اساس احترام و سنن‪ ،‬شاه‪،‬‬

‫همانند گروه «اقلیت»ها‪ ،‬از آنان دعوت كرد بر صندلیهایی‬

‫كه از پیش چیده شده بود بنشینند‪ .‬برایشان چای آوردند‪.‬‬

‫شمارشان زیاد نبود‪ .‬یك واعظ مشهور وارد مقولات سیاسی‬

‫شد و توصیههایی كرد‪ .‬شاه برآشفت و شرفیابی را كوتاه كرد‪.‬‬

‫هنگامی كه شاه كاخ گلستان را ترك میكرد‪ ،‬آشكارا خسته‬

‫مینمود و غمی بزرگ از چهرهاش نمودار بود‪ .‬شاید احساس‬

‫كرده بود كه این آخرین دیدارش از آن مكان تاریخی است‬

‫كه هنگامی كه ولیعهد خردسالی بود‪ ،‬در آنجا در تاجگذاری‬

‫پدرش شركت كرده و سپس خودش در آن تاجگذاری كرده‬

‫بود‪ .‬جایی بود كه در آن‪ ،‬آمد و رفت آن همه بزرگان جهان‬

‫(ادامه دارد)‬ ‫را دیده بود‪ .‬احتمالا چنین بود‪.‬‬