Page 37 - (کیهان لندن - سال سى و چهلم ـ شماره ۴۱۸ (دوره جديد
P. 37
صفحه۳7شماره۱۸۸۴ پس از تضعیف حاکمیت داخلی لبنان ،نهادهای
جمعه ۳0ژوئن تا پنجشنبه ۶ژوئیه ۲0۲۳ برگرفته شده از غرب تحت سرکوب سیاسی همان غرب قرار
مراسم یادبود رضا قاسمی گرفتند.
بنیانگذار «کانون ایران» در لندن وقتی عثمانی شکست خورد و از منطقه محو شد ،ویلسون
خواستار استقرار یک نظم جهانی جدید به ریاست یک نهاد
احمد وحدتخواه از خدمات فرهنگی دکتر رضا قاسمی سخن گفت بینالمللی که دارای اختیاراتی برای حل مشکلات بینالمللی
و تضمین آزادی تجارت و یک بانک بینالمللی شد که
هستند ،خود را مدیون این دیپلمات سابق و عشق او به زبان و =«کانون ایران» که رضا قاسمی رسما ۳۵سال پیش به ثبت بتواند پولی را که وارد و خارج می شود کنترل کند .ویلسون
ادبیات فارسی میدانند. رساند ،فعالیتهایش را چندین سال پیشتر آغاز کرده بود .در همچنین خواستار نهادینه شدن دموکراسی ،تعیین سرنوشت
طول عمر این کانون بیش از ۳۰۰نفر به دعوت رضا قاسمی در و تحکیم آن در سطح بینالمللی و جلوگیری از جنگ در
«کانون ایران» که رضا قاسمی رسما ۳۵سال پیش به ثبت رساند، این کانون در زمینههای مختلف ،از ادبیات و هنر تا اقتصاد و سرزمینهای اروپایی شد یعنی کنترل کشورها و انتقال جنگ
فعالیتهایش را چندین سال پیشتر آغاز کرده بود .در طول عمر سیاست صحبت کردند .افرادی از نظرات مختلف و با دیدگاههای
این کانون بیش از ۳۰۰نفر به دعوت رضا قاسمی در این کانون در متفاوت تنها به این شرط که ،چنانکه یکبار این دیپلمات باسابقه از اروپا به کشورهای دیگر که برای آنها جایز بوده است.
زمینههای مختلف ،از ادبیات و هنر تا اقتصاد و سیاست صحبت این طرح به نحوی بنای مستعمرات است و چیزیست که
کردند .افرادی از نظرات مختلف و با دیدگاههای متفاوت تنها به گفت «حرفی برای زدن» داشته باشند. اتفاق افتاد .صلح داخلی در اروپا در ازای هرج و مرج و
این شرط که ،چنانکه یکبار این دیپلمات باسابقه گفت «حرفی جنگ در مستعمرات؛ کشورهایی هم که «آزاد» و «مستقل»
روز جمعه دوم تیر مراسمی در کلیسائی در شهر لندن در شدند ،در غل و زنجیر بدهیها ،خشونت و تهاجمات
برای زدن» داشته باشند. بزرگداشت رضا قاسمی آخرین سفیر ایران قبل از انقلاب اسلامی
یکی از آخرین طرحهای رضا قاسمی ،بر اساس آنچه احمد سال ۵۷در کویت و بنیانگذار «کانون ایران» و نخستین آموزشگاه مختلف قرار گرفتند.
وحدتخواه یادآوری کرد ،انتشار متن این سخنرانیها ،یا حداقل زبان فارسی برای کودکان ایرانی در پایتخت بریتانیا ،برگزار شد. فقط شکل تسلط غرب بر اعراب تغییر کرد .هدف این
بخشی از آنها ،به صورت کتاب بود .امید میرود کسانی که قرار رضا قاسمی ۲۱اردیبهشت ۱۴۰۲پس از یک بیماری طولانی در است که منطقه عربی ،از جمله لبنان ،پس از خروج استعمار
است راه او را در «کانون ایران» ادامه دهند ،این طرح ارزشمند ۹۱سالگی درگذشت .نام رضا قاسمی با پاسداری از فرهنگ و هنر تبدیل به یک دستنشانده و نه وارث استعمار شود .بر این
ایران در لندن گره خورده است .این دیپلمات سابق نقش مهمی را اساس ،مسئولان واحدها به فکر تامین بازار مصرف هستند
را به بایگانی نسپارند. در روشن نگاه داشتن مشعل فرهنگ ایران ایفا کرده است .راهی و حق ایجاد صنایع را ندارند .ماموریت استراتژیک آن هم
در جریان این مراسم همه سخنرانان از عشق و علاقه رضا که باید امیدوار بود هموندان «کانون ایران» و دوستان و همکاران گسترش مدارس برای آموزش همگانی و پرورش نیروی
قاسمی به هنر و ادبیات ،زبان فارسی و آینده ایران و پشتکار او
برای پیش بردند فعالیتهای کانون گفتند .بدیهیاتی که برای همه رضا قاسمی ادامه دهند. انسانی یا سرباز در نبرد برای کسب بازار است.
شرکتکنندگان در این مراسم یادبود روشن بود .انتظار میرفت در این مراسم که شماری از ایرانیان ساکن لندن حضور داشتند، قدرتهای جدیدی که انقلابهای فکری ،مارکسیستی
که هموندان و همکاران رضا قاسمی در «کانون ایران» از آینده برخی از جمله حمید صبی و شهران طبری رشته سخن را به و ناسیونالیستی را در اروپا ساختند ،نتوانستند جایگزین
این نهاد پر ارزش و ادامه فعالیتهای آن میگفتند .ادامه راهی دست گرفتند .سه تن از شاگردان مدرسه زبان فارسی که رضا مناسبی باشند .دلیل ضعف در خودشان بود نه در مخالفان
که رضا قاسمی آغازکننده آن بود ،میتواند مهمترین بزرگداشت قاسمی بنیان گذاشته بود نیز از جمله کسانی بودند که یادی از آنها .احزاب آن زمان آرزوهای زیادی داشتند و شکستهای
برای شخصیت ایراندوستی باشد که حدود نیم قرن از زندگی خود او کردند .فرزندان بسیاری از مهاجران ایرانی در لندن ،اگر امروز زیادی هم خوردند .بزرگترین عامل شکستهای آنان
را صرف زنده نگاه داشتن مشعل فرهنگ ،هنر و ادبیات ایران در فارسی حرف میزنند و قادر به خواندن و نوشتن زبان مادری خود
سیاستهای غلط آنها بود.
لندن کرد. لبنان نسبت به دیگر کشورهای عرب از آزادی بیشتری
برخوردار است چون توازن فرقهای در این کشور از بروز
خود هستند. است؛ آنچه مجاز است اما نابینایی است؛ ناشنوایی فضیلت اختلافات بزرگ بین نیروهای عملا موجود فرقهای ،عرفی
نهادینه شدن دول ِت توانایی که حاصل نظامی باشد که است و هرج و مرج به یک فصل دائمی در این کشور تبدیل و مالی جلوگیری میکند .لبنان به جایی تبدیل شد که در
آزادیها را تضمین کند و اجازه ندهد این «دولتها» به آن غرب استعماری و شرق در حال فروپاشی (عثمانی) بهم
شده است. میرسند و عربها در ظاهر پیروز میشوند اما شرق پس
دولتهای واقعی تبدیل شوند ،ممکن نیست. به این ترتیب ،در یک جمعبندی سریع :انسان محکوم در از عثمانی وارد جنگهای نافرجام و ستمهای بیدرمانی شد
ما نتوانستهایم دولت مدنی تاسیس کنیم .ما نتوانستیم جوامع عرب در حال حاضر هیچ ارزشی ندارد ،چه تحت
دموکراسی را نهادینه کنیم .ما نتوانستیم آزادیها را حفظ حکومت چکمههای نظامیان باشد و چه حکومت دارای که تا کنون ادامه دارد.
کنیم .ما نتوانستیم مردم خود را با گفتمانهای انسانی آشنا ثروت مازاد مانند کشورهای حوزه خلیج فارس داشته باشد بزرگترین تهدید برای موجودیت حکومتهای عربی از
و چه نظامهای مورد حمایت غرب در آنها بر سر کار باشند؛ اقیانوس تا خلیج فارس ،آزادی است .به همین دلیل آزادی
کنیم ،پس سزاوار اینهمه مکافات هستیم. همه آنها در حال صیق دادن بیعدالتی و قدرت خود بر ممنوع است چون آزادی شرق برای غرب نیز خطر به شمار
*منبع :وبسایت علی الطریق جوامع عرب هستند. میرود.
غرب خائن به اصول ماست و عربها خائنان دائمی به اسرائیل آخرین و تنها نگرانی غرب و آمریکاست .این
*نویسنده :دکتر نصر الصایغ نویسنده لبنانی کشور برادر حامی و حمایت شده غرب است .اسرائیل تنها
مدل دموکراتیک در میان رژیمهای عقبماندهایست که
*ترجمه و تنظیم از کیهان لندن در آنها رای و خواست مردم هیچ ارزشی ندارد .مردم کالا
و فرمانبر و نه فرمانده هستند .در میان رژیمهای عرب نیز
تنها لبنان آزادیهای نسبتا زیادی دارد که باعث میشود
زندگی سیاسی به صورت جست و گریز در میان فرقهها
جریان داشته باشد .وجود آزادیها هم به دلیل نداشتن
دولت است! همانگونه که دولتی در لبنان وجود ندارد ،در
هیچ کشور عربی هم دولت مدرن با ساختار مشارکتی از
نظر منافع ،سیاست و پروژه وجود ندارد.
جامعه لبنان اکنون تکه تکه شده بطوری که ایجاد یک
دولت واحد در این کشور ناممکن شده است ،در این کشور
که عملا تقسیم شده ،ساختن دولت غیرممکن است؛ نهادینه
کردن دموکراسی در چارچوب دولت نیز غیرممکن است؛
پاسخگویی یا پیگرد افراد با نفوذ در این کشور نیز ممنوع
