Page 21 - (کیهان لندن - سال چهلم ـ شماره ۴۴۵ (دوره جديد

‫صفحه‌‌‪‌‌‌‌۲‌‌1‬شماره‌‪1۹11‬‬ ‫هرگز به عنوان میهنپرستی که به دنبال تعیین سرنوشت‬ ‫مصاحبه عزام پاشا با سردبیر الخبار الیوم در لبنان‬
‫جمعه ‪ 1۲‬تا پنجشنبه ‪ 1۸‬ژانویه ‪۲0۲4‬‬ ‫فلسطین بود‪ ،‬عمل نکرد‪ ،‬بلکه به عنوان یک مدافع‬ ‫بسیار تکاندهنده و رعشه بر اندام انسان میاندازد‪:‬‬
‫منطقهای اتحاد عربی مشتاقانه عمل میکرد‪ .‬او که از‬
‫میراث و تمدن آن است…»‪ .‬البته این امر نشانه آن بود‬ ‫تحسینکنندگان اولیه آرمان «سوریه بزرگ» بود‪ ،‬روزنامه‬ ‫«من شخصا آرزو می کنم که یهودیان ما را به سوی این‬
‫که فلسطینیها کشور اسرائیل را به رسمیت شناخته و از‬ ‫جنوب سوریه را ویراستاری میکرد‪ .‬او همچنین ریاست‬ ‫جنگ نکشانند‪ ،‬زیرا این یک جنگ نابودی و قتل عام مهم‬
‫مواضع پیشین خود عقبنشینی کردهاند‪ .‬یاسر عرفات رسما‬ ‫کلوپ عرب در شهر بیتالمقدس را بر عهده داشت که از‬ ‫خواهد بود که از آن مانند کشتار تارتارها و یا جنگهای‬
‫اعلام کرد که با تاسیس دو کشور در منطقه موافق است‪]ix[.‬‬ ‫الحاق فلسطین به سوریه حمایت میکرد‪ .‬او پس از فرار از‬ ‫صلیبی سخن خواهند گفت‪ .‬من معتقدم تعداد داوطلبان‬
‫اما بازهم منشور ملی فلسطین همچنان بر نابودی اسرائیل‬ ‫منطقه در سال ‪ ۱۹۳۷‬خود را به عنوان سخنگوی کل ملت‬ ‫از خارج فلسطین بیشتر از جمعیت عرب فلسطین خواهد‬
‫اصرار میورزد‪ .‬حال باید دید تناقضات تا چه اندازه آشکار‬ ‫عرب به هیتلر معرفی کرد‪ ،‬الحسینی استدلال میکرد که‬ ‫بود‪ ،‬زیرا میدانم داوطلبانی از هند‪ ،‬افغانستان و چین به‬
‫موضوع فلسطین نیازمند حل فوری است‪ .‬اما این فوریت‬ ‫ما خواهند پیوست تا افتخار شهادت در راه فلسطین را به‬
‫و گمراهکننده است‪.‬‬ ‫نه به دلیل خواستههای ملیگرایانه اعراب فلسطین‪ ،‬بلکه به‬ ‫دست آورند… ممکن است تعجب کنید که بدانید صدها‬
‫با توجه به این پیشزمینهها‪ ،‬شایسته است که منشور ملی‬ ‫دلیل موانعی است که در برابر ملت واحد عربی قرار دارد‪.‬‬ ‫انگلیسی تمایل خود را برای داوطلب شدن در ارتشهای‬
‫فلسطین که بازتاب «آرمان فلسطین» است مورد بررسی‬ ‫بنابراین راه حل پیشنهادی او نه تشکیل کشور فلسطین‬
‫کوتاهی قرار گیرد تا شاید برای هواداران سادهاندیش «آرمان‬ ‫بلکه استقلال یکپارچه فلسطین‪ ،‬سوریه و عراق تحت رهبری‬ ‫عربی برای جنگ با یهودیان ابراز کردهاند…»‬
‫فلسطین» حقایق آشکار گردد‪ .‬برای این امر بخشهایی از‬ ‫وی همچنین افزود‪« :‬اعراب از یهودیان برتر هستند‪ .‬آنها‬
‫همان منشور مصوب سال ‪ ۱۹۶۸‬انتخاب و توضیح داده‬ ‫خودش بود‪.‬‬ ‫شکست را با لبخند میپذیرند‪ :‬اگر یهودیان ما را در نبرد اول‬
‫میشود و سپس اصلاحات پیشنهادی نیز بررسی میشوند‪.‬‬ ‫شکست اعراب در برابر اسرائیل در سال ‪ ۱۹۴۸‬نسل جوان‬ ‫شکست دهند‪ ،‬در نبرد دوم یا سوم… یا نبرد نهایی آنها را‬
‫ماده ‪« :۱‬فلسطین وطن مردم عرب فلسطین است‪ .‬این‬ ‫فلسطینیها را بر آن داشت تا به تدریج مسیر خود را از‬ ‫شکست خواهیم داد! بیشتر اعراب صحرا از جنگیدن لذت‬
‫بخشی جداییناپذیر از میهن عرب است و مردم فلسطین‬ ‫جاهطلبیهای الحسینی جدا سازند‪ .‬اما اتحاد عربی هنوز‬ ‫میبرند‪ .‬به یاد میآورم که در یک جنگ صحرا (که در آن‬
‫بخشی جداییناپذیر از ملت عرب هستند»‪ .‬این ماده آشکارا‬ ‫برای آنها آرمانی بود که زیر عنوان گروه مقاومت‪ -‬جنبش‬ ‫شرکت کردم) که به مدت نه ماه به طول انجامید‪ ،‬وظیفه‬
‫تصریح میکند که فلسطین خود را بخشی از اتحاد عربی‬ ‫میانجیگری برای آتشبس به من داده شد… در حالی که‬
‫ملیگرای عربی سازمان میبخشیدند‪.‬‬ ‫در مسیر امضای آتشبس بودم‪ ،‬برخی به من نزدیک شدند‪.‬‬
‫بزرگ میداند‪.‬‬ ‫در سال ‪ ۱۹۶۴‬سازمان آزادیبخش فلسطین توسط‬ ‫فرماندهان ارتش به من گفتند‪« :‬شرم بر تو! تو فردی مردمی‬
‫ماده ‪« :۲‬فلسطین با مرزهایی که در دوران قیمومیت‬ ‫کشورهای عربی به ابتکار رئیس جمهور مصر‪ ،‬جمال‬ ‫هستی‪ ،‬پس چگونه میتوانی آرزوی پایان دادن به جنگ را‬
‫بریتانیا داشت‪ ،‬یک واحد سرزمینی تجزیهناپذیر است»‪ .‬بر‬ ‫عبدالناصر تأسیس شد‪ .‬احمد الشقیری سیاستمدار لبنانی‬ ‫داشته باشی… چگونه میتوانیم بدون جنگ زندگی کنیم؟»‬
‫اساس این ماده‪ ،‬جایی برای کشور اسرائیل باقی نمیماند و‬ ‫– مصری‪ -‬حجازی‪ -‬ترک که معاون دبیرکل اتحادیه عرب و‬ ‫این به این دلیل است که جنگ به بادیهنشین احساس‬
‫قطعنامه شکلگیری دو کشور مصوب مجمع عمومی سال‬ ‫همچنین نماینده سوریه و عربستان در سازمان ملل بود‪ ،‬به‬ ‫خوشبختی‪ ،‬سعادت و امنیت میدهد‪ ،‬یعنی چیزی که صلح‬
‫عنوان رئیس سازمان آزادیبخش فلسطین در شورای امنیت‬
‫‪ ۱۹۴۷‬نمیتواند محلی از اعراب داشته باشد‪.‬‬ ‫بیان داشت که «فلسطین جزئی از وطن عربی است»‪ .‬جهان‬ ‫آن را فراهم نمیآورد!»[‪]v‬‬
‫ماده ‪« :۳‬ملت عرب فلسطین حق دارد که سرنوشت خود‬ ‫عرب حاضر نیست یک ذره از حق خود را از این سرزمین‬ ‫این یهودستیزی تنها از طریق اتحاد عربی امکانپذیر‬
‫را پس از دستیابی به آزادی کشور خود مطابق با خواست‬ ‫مقدس تسلیم کند‪ .‬وی با تصریح بر اینکه این سرزمین خاص‬ ‫میشد و نه اینکه یک کشور مستقل فلسطین ایجاد شود‪.‬‬
‫خود و کاملاً به میل و اراده خود تعیین کند»‪ .‬آیا مفاد این‬ ‫متعلق به کدام بخش از «میهن عربی» است‪ ،‬افزود که‬ ‫در حقیقت‪ ،‬رویای ملت عرب واحد بنا بر مشترکاتی که آنها‬
‫ماده به این معنی نیست که فلسطینیها تفسیر خاص خود‬ ‫فلسطین «چیزی جز بخشی از جنوب سوریه نیست»‪ .‬به‬ ‫در نظر داشتند‪ ،‬فلسطین را فقط بخشی از اتحاد عربی تلقی‬
‫از مفهوم حق تعیین سرنوشت را دارند؟ یعنی اینکه حق‬ ‫نظر او «منطقه فلسطین از قدیمالایام با سوریه مرتبط بوده‬ ‫میکرد که با آرمان سوریه بزرگ و تاکید بر تجزیهناپذیری‬
‫تعیین سرنوشت فقط از آن فلسطینیهاست و اسرائیل از‬ ‫است» و «بحث جدایی در میان نبود» تا اینکه قدرتهای‬ ‫این کشور دلالت و اصرار داشت‪ .‬در پایان جنگ اول جهانی‪،‬‬
‫بزرگ با ایجاد اختیاراتی در چارچوب جامعه ملل‪ ،‬با کنترل‬ ‫کنگره عربی فلسطین در نامهای به کنفرانس صلح پاریس‬
‫چنین حقی نمیتواند برخوردار باشد‪.‬‬ ‫فلسطین و فرانسه در کنترل سوریه‪ ،‬به این امر دست یافتند‪.‬‬ ‫خواستار انصراف از بیانیه بالفور و گنجاندن فلسطین به‬
‫ماده ‪« :۶‬یهودیانی که بطور معمول تا آغاز تهاجم‬ ‫عنوان بخش جداییناپذیر… کشور مستقل عربی سوریه‬
‫صهیونیستها (یعنی زمان انتشار اعلامیه بالفور در ‪)۱۹۱۷‬‬ ‫[‪]vii‬‬ ‫در یک اتحادیه عرب‪ ،‬عاری از هرگونه نفوذ یا حمایت‬
‫در فلسطین اقامت داشتند‪ ،‬فلسطینی محسوب میشوند»‪.‬‬ ‫در اینجا باید خاطرنشان ساخت که جمال عبدالناصر‪،‬‬ ‫خارجی شد‪ .‬این نظریه در کنگره دوم عربی فلسطین مورد‬
‫البته این ماده مقداری بشارتدهنده است‪ .‬اما آیا این ماده‬ ‫رئیس جمهوری مصر‪ ،‬در این موضوع نقش بسزایی‬ ‫باز تاکید قرار گرفت‪ .‬نمایندگانی که در ‪ ۲۷‬فوریه ‪ ۱۹۲۰‬در‬
‫میتواند حقوق یهودیانی که بعد از این تاریخ به اسرائیل‬ ‫داشت‪ .‬او می کوشید تا با استفاده از احساسات مربوط به‬ ‫دمشق ملاقات کردند‪ ،‬فلسطین را به عنوان بخشی از کشور‬
‫امروزین مهاجرت کردند‪ ،‬و به ویژه آنهایی را که در جریان‬ ‫ملیگرایی فلسطینیها‪ ،‬از آن در جهت اهداف طرح وحدت‬ ‫متحد سوریه معرفی کرده و خواهان پایان دادن به مهاجرت‬
‫جنگ جهانی دوم به این منطقه گریختند‪ ،‬به رسمیت‬ ‫عربی خود استفاده کند‪ ]viii[.‬اینگونه سیاستها حتی‬
‫بشناسد؟ آیا این کشور مستقل اسرائیل است که باید در‬ ‫در سالهای پس از جنگ ‪ ۱۹۷۳‬یوم کیپور توسط اعراب‬ ‫یهودیان شدند‪.‬‬
‫خصوص مهاجرت یهودیان به این کشور تصمیم بگیرد‪ ،‬یا‬ ‫مورد استفاده قرار گرفت تا با تقویت سازمان آزادیبخش‬ ‫در ژوئیه ‪ ،۱۹۳۷‬کمیته عالی عربی‪ ،‬جانشین کمیته اجرایی‬
‫این تصمیم در اختیار فلسطینیهاست؟ و شاید از همه‬ ‫فلسطین به عنوان ابزاری برای پیشبرد مواضع خود در برابر‬ ‫عربی‪ ،‬با رد توصیه کمیسیون پیل برای تجزیه فلسطین‬
‫مهمتر اینکه آیا مفاد این ماده در تناقض با اعلامیه جهانی‬ ‫به سه منطقه‪ ،‬بر این مبنا که «این کشور تنها به اعراب‬
‫حقوق بشر برای تصدیق و شناسایی حقوق ذاتی مردم برای‬ ‫اسرائیل استفاده کنند‪.‬‬ ‫[فلسطین] تعلق ندارد‪ ،‬بلکه متعلق به کل جهان عرب‬
‫بنابراین جای تعجب نیست که سند تأسیس سازمان‬ ‫و مسلمان است‪ ]vi[».‬در گزارش خود اذعان داشت که‬
‫مهاجرت به سرزمینهای دیگر نیست؟‬ ‫آزادیبخش فلسطین‪ ،‬و یا منشور فلسطین‪ ،‬که پس از تشکیل‬ ‫قیمومت بریتانیا بر منطقه غیرقابل اجراست زیرا اهداف‬
‫ماده‪« :۷‬اینکه جامعه فلسطینی وجود دارد و ارتباط مادی‪،‬‬ ‫آن به تصویب رسید‪ ،‬در مورد خود فلسطینیها حرف چندانی‬ ‫یهودی و عرب در فلسطین با یکدیگر ناسازگار هستند‪ ،‬و‬
‫معنوی و تاریخی با فلسطین دارد‪ ،‬حقیقتی مسلم است‪.‬‬ ‫برای گفتن ندارد‪ .‬با اختصاص حدود دو سوم از ‪ ۳۳‬ماده خود‬ ‫پیشنهاد کرد که فلسطین به سه منطقه تقسیم شود‪ :‬یک‬
‫این وظیفه ملی است که همه فلسطینیها به شیوه انقلابی‬ ‫به ضرورت نابودی اسرائیل‪ ،‬فلسطینیان را بجای یک ملت‬ ‫کشور عربی‪ ،‬یک کشور یهودی‪ ،‬و یک کشور بیطرف‪.‬‬
‫عرب تربیت شوند‪ .‬همه ابزارهای اطلاعاتی و آموزشی باید‬ ‫متمایز‪« ،‬بخش جداییناپذیر ملت عرب» تعریف میکند‬ ‫اعراب با این گزارش مخالفت کردند‪ .‬آنها در اواخر اوت‬
‫اتخاذ شود تا فلسطینیها با کشورشان به عمیقترین شکل‬ ‫و به آرمان وحدت عربی قول وفاداری میدهد‪« .‬فلسطین‬ ‫‪ ،۱۹۴۷‬سه ماه قبل از تصویب قطعنامه سازمان ملل مبنی‬
‫ممکن‪ ،‬چه معنوی و چه مادی‪ ،‬آشنا شوند‪ .‬آنها باید برای‬ ‫وطن مردم عرب فلسطین است‪ .‬این بخشی جداییناپذیر‬ ‫بر تقسیم فلسطین به کشورهای عربی و یهودی‪ ،‬از الحاق‬
‫مبارزه مسلحانه آماده باشند و آماده باشند تا از مال و جان‬ ‫از میهن عرب است و مردم فلسطین بخشی جداییناپذیر‬ ‫فلسطین (و ماوراء اردن) به سوریه بزرگ حمایت به عمل‬
‫خود برای پس گرفتن وطن و آزادی آن بگذرند»‪ .‬آیا این ماده‬ ‫از ملت عرب هستند»‪( .‬ماده یک)‪ .‬حتی در سال ‪ ۱۹۸۸‬که‬ ‫آوردند‪ .‬کمیسیون پیل نهادی سلطنتی به ریاست لرد پیل‬
‫به منزله اعلام جنگی آشکار و غیرقابل اجتناب با اسرائیل‬ ‫مجلس قانونگذاری فلسطین کشور مستقل خود را اعلام کرد‪،‬‬ ‫بود که در سال ‪ ۱۹۳۶‬برای بررسی علل ناآرامی در فلسطین‬
‫نیست؟ و با فرض اینکه کشور مستقل فلسطینی وجود‬ ‫همچنان بر وفاداری خود به آرمان اتحاد عربی پای فشرد‪:‬‬
‫داشته باشد‪ ،‬چگونه این کشور با تاکیدی که برای جنگ با‬ ‫«کشور فلسطین به عنوان بخش جداییناپذیر ملت عرب‪،‬‬ ‫تشکیل شد‪.‬‬
‫اسرائیل دارد‪ ،‬میتواند خود را با قواعد حقوق بینالملل‪ ،‬به‬ ‫الحاج امین الحسینی رهبر اعراب فلسطین در این دوره‪،‬‬

‫ویژه منشور ملل متحد مطابقت دهد؟[‪]x‬‬
‫ماده ‪« :۹‬مبارزه مسلحانه تنها راه آزادی فلسطین است‪.‬‬

‫این استراتژی کلی است‪ ،‬نه صرفاً یک تاکتیک‪ .‬ملت‬