Page 12 - (کیهان لندن - سال سى و نهم ـ شماره ۳۷۱ (دوره جديد
P. 12

‫صفحه‌‪‌‌12‬شماره‌‪‌1837‬‬
                                                                                                              ‫جمعه ‪ 31‬تیر ماه تا ‪ 6‬مرداد ماه ‪14۰1‬خورشیدی‬

                    ‫سال ‪ 1991‬میلادی آزادی یافتند‪.‬‬        ‫بازنشر‬  ‫با من به تاجیکستان بیائید‬
‫در آسیای میانه مردمی از نژادگان گوناگون زندگی میکنند‬
‫مانند‪ :‬ازبک و تاتار (از نژاد مغولی ترک)‪ ،‬تاجیک (از نژاد‬
‫ایرانی بازمانده ساکاها)‪ ،‬روسی‪ ،‬یهودی‪ ،‬ارمنی حتی آلمانی و‬

         ‫گروهیازکرهودیگرنژادگان‪.‬در این کشور فارسیزبان‪ ،‬تاجیکها بیش از ما ایرانیان به‬
‫تاجیکها امروز هم بهفارسی با گویش شیرین تاجیکی سخن‬                ‫تاریخ و فرهنگ باستانی ایران عشق میورزند‬
‫میگویند‪ .‬شگفت اینجاست که این کشور با ایران هممرز‬

‫نیست‪ .‬پس از فروپاشی کمونیسم روسیه‪ ،‬زبان فارسی زبان‬               ‫(تاریخ نشر در کیهان لندن‪:‬دی ‪ 1388‬شماره ‪)1287‬‬
‫رسمی تاجیکستان شناخته شد‪ .‬در گذشتهای نهچندان دور‪،‬‬

‫روز نهم سپتامبر ‪ 2002‬روز آزادی کشور تاجیکستان‪ ،‬روی شاهزاده به پشتیبانی مردم سغد در برابر اسکندر ایستادگی پیش از آمدن کمونیسم به این سرزمین‪ ،‬خط تاجیکها هم‬

‫تپه بلند شهر تاریخی «استروشن» (ستاره درخشان) آهنگ دلیرانهنشانداد‪)4(.‬اسکندربهدلاوریورزمندگی«سپیتامن» مانند بیشتر مردم آسیای میانه خط فارسی بود‪ .‬برای چند‬

‫بلند ُسرنا و کرنا‪ ،‬طبل و دهل‪ ،‬هوش وگوش تماشاچیان را به رشک میبرد و در پایان‪ ،‬سپیتامن هم با فریب و نیرنگ به سالی در دهۀ ‪ 1920‬زبان فارسی را بهخط لاتین (مانند الفبای‬

                                                                                                               ‫خود خیره مینمود‪.‬‬

                                                                                                              ‫با ندای بلند و آهنگی بسیار دلنشین با گویش تاجیکی‬

                                                                                                              ‫فارسی‪ ،‬سخنگو از تاریخچه شهری که کوروش بزرگ برپا کرده‬

                                                                                                               ‫است‪ ،‬سخن میراند‪.‬‬

                                                                                                              ‫مردم این سرزمین در سدۀ ششم پیش از میلاد در برابر‬

                                                                                                              ‫فرمانروایی کوروش هخامنشی ایستادگی میکردند‪ .‬بومیان با‬

                                                                                                              ‫این که خود از نژادگان ایرانی «ساکاها» بودند اما هنوز به آئین‬

                                                                                                              ‫دیرینه به تاخت و تاز پرداخته و شیوۀ شهرگزینی را بیارزش‬

                                                                                                              ‫میپنداشتند‪ .‬لشکریان کوروش برای سرکوبی «ساکاها» به این‬

                                                                                                              ‫بوم و دیار میآمدند اما سنگر بزرگی که لشکریان را زمینگیر‬

                                                                                                              ‫میکرد رودخانه «سیردریا» (سیحون) بود‪ .‬ساکاها چون نزدیک‬

                                                                                                              ‫به شکست میشدند‪ ،‬راه فرار برمیگزیدند و به آن سوی‬

                                                                                                              ‫سیردریا میگریختند‪ .‬کوروش بر آن شد که شهری ارتشی در‬

                                                                                                              ‫این سرزمین برپا کند تا برای همیشه سربازان مرزبان بتوانند‬

                                                                                                              ‫از تاخت و تاز ساکاهای بیابانی جلوگیری کنند‪ .‬این شهر بیش‬

                                                                                                              ‫از دویست سال برپا بود و آن را «کوروشکوه» مینامیدند‪.‬‬

‫مراسم نوروز در تاجیکستان‬                                                                                      ‫در زمان کوروش روی بلندترین تپه این شهر برج و باروهای‬
                                                                                                              ‫دیدبانی بلندی برپا بود و یک پادگان بزرگ ارتشی روی تپه‬

‫انگلیسی) مینوشتند‪ .‬زیر فشار روسیه‪ ،‬الفبای لاتین جای‬              ‫جایگزین میگشت‪ .‬اسکندر مقدونی با ایستادگی و سرسختی دست یاران خویش سر خود را از دست داد‪.‬‬

‫در این سرزمین روبرو شد و تاریخنویسان رومی و یونانی مانند یکی دیگر از مردم سرشناس سغد « ُاکسییار» نام داشت‪ .‬خود را به الفبایی مانند الفبای روسی بهنام «سیریلیک»‬

‫‪ ،Arrian‬و ‪ Aristobulus‬و ‪ Curtius‬مینویسند که چگونه برای بهبودی و آرامش اوضاع و شاید هم دلباختگی‪ ،‬اسکندر یا «کریلیک» (‪ )Cyrilic‬داد‪ .‬در این الفبا چند حرف یونانی‬

‫اسکندر زخمی شد و نزدیک بود جان خود را از دست بدهد‪ .‬با دختر او رخسانه‪ ،‬پیوند کرد‪ .‬از این همپیوندی که در سال دیده میشود مانند دلتا‪ ،‬پی و فی‪ .‬در این خط حرف «خ» با‬

‫این سرزمین پارهای از « ُسغد» باستانی است و هنوز پس از ‪ 327‬پیش از میلاد در بلخ برپا گردید‪ ،‬پسری بهدنیا آمد که «‪ »x‬نشان داده میشود‪.‬‬

‫هزار سال گروهی بسیار انگشتشمار با زبان یغنابی که همان جانشین اسکندر میبایستی باشد‪ .‬رخسانه و پسرش در سال مرزهای کشورهای پنجگانۀ آسیای میانه که در زمان‬

‫‪ 314‬پیش از میلاد کمتر از ده سال پس از مرگ اسکندر نابود کمونیسم کشیده شدهاند بسیار سیاسی و نامردمی میباشند‪.‬‬     ‫ُسغدی باشد گفتگو میکنند‪)1(.‬‬

‫ایننمایشبرایجشنواره‪2500‬سالهشهراستروشانبرپاشده شدند‪ .‬پس از مرگ اسکندر‪ ،‬ایران بهدست یکی از سرداران برای نمونه میشود گوشزد نمود که دو شهر تاریخی ایران‪،‬‬

‫او بهنام «سلوکی» افتاد و برای زمانی (حدود هشتاد سال) سمرقند و بخارا که بیشتر به تاجیکستان نزدیک میباشند در‬    ‫بود‪ .‬داستان را بدین گونه میشود بازگو نمود‪:‬‬

‫« ِبسوس» در بلخ (باختران)(‪ )2‬دستنشاندۀ داریوش سوم سلوکیها در ایران فرمانروایی کردند و در پایان‪ ،‬اشکانیان ازبکستان جایگزین شدهاند‪.‬‬

‫هخامنشی بود‪ .‬استان بلخ بسیار تاریخی و از دیدگاه فرهنگی یا پارتها کم کم یک شاهنشاهی ایرانی دوباره برپا نمودند‪ .‬در حدود ‪ 93‬درصد سرزمین تاجیکستان کوهستانی است و‬

‫از این رو کشاورزی را در این سرزمین دشوار میکند‪ .‬ریزش‬                                                          ‫و دینی برای ایرانیان باستان ارزشمند بود‪ .‬شهر بلخ که پایتخت‬

‫باران در تاجیکستان کم است و مانند همه آسیای میانه درد‬            ‫باخترانبهشمارمیآمد‪«،‬مادرشهر»شناختهمیشد‪.‬مزارشریف تاجیکها و تاجیکستان‬

‫هرساله رئیس جمهور تاجیکستان رحماناوف که مردی کمآبی را بر شانه دارد‪.‬‬                                            ‫در نزدیک این شهر میباشد(‪)3‬‬

‫در زمان باستان «آناهیتا» ایزد آبهای پاک‪ ،‬ایزد رودخانه بافرهنگ میباشد‪ ،‬گروهی از دوستان بیرون و درونمرزی خوشبختانهکوههایبلندپامیروآلتایکهبیشترسالازبرف‬

‫آمودریا (جیحون) بهشمار میرفت و در شهر تاریخی بلخ خود را دعوت میکند تا در جشنواره آزادی (روز ‪ 9‬سپتامبر) پوشیدهاند آبهای سرشاری برای آسیای میانه فراهم میکنند‪.‬‬

‫ستایش ویژهای بهنام او برپا کرده بودند‪ .‬امروز از این شهر شرکت کنند‪ .‬میهمانان در سه تا چهار روز ماندن خود در آمودریا (جیحون) از کوههای پامیر (سرزمین بدخشان)‬

‫باستانی چیزی بازنمانده است‪ .‬اما اگر روزی فرصت پیدا شد تاجیکستان به جاهای دیدنی و تماشای کنسرت و رقص محلی سرچشمه میگیرد‪ .‬یکی دیگر از رودهای سرشار سیردریا‬

‫گهواره با ارزشی برای باستانشناسان خواهد بود‪ .‬آرامگاه ربیعه برده میشوند‪ .‬سالن کنسرت شهر دوشنبه «باربد»(‪ )5‬نام دارد‪( .‬سیحون) است‪ .‬شگفتی در این است که ما در فارسی این دو‬

‫جالب اینجاست که مردم مهربان تاجیکستان بیش از ایرانیها رودخانه را به نامهای عربی سیحون و جیحون میشناسیم‪ .‬در‬    ‫بلخی امروز یکی از زیارتگاهها بهشمار میرود‪.‬‬

‫اروپا آنها به نامهای یونانی شناخته شدهاند‪.‬‬                       ‫داریوش سوم به خاور ایران پناه برده بود که به یارمندی به ایران باستان سرفرازی میورزند‪.‬‬

‫ساتراپهای دستنشاندۀ خود لشکری بزرگ فراهم نموده و اکنون شاید زمان این باشد که کمی خود را با آسیای میانه کشور تاجیکستان را میتوان به سه استان (ولایت) بخش‬

‫نمود‪1 :‬ـ استان شمالی ُسغد که شهر باستانی خجند در‬                 ‫در برابر اسکندر ایستادگی کند‪« .‬بسوس» که خود هوای آشنا کنیم‪.‬‬

‫شاهنشاهی در سر میپروراند با نیرنگ و فریب داریوش سوم پنج جمهوری‪ :‬تاجیکستان‪ ،‬ازبکستان‪ ،‬قزاقستان‪ ،‬ترکمنستان آن جایگزین است و پس از دوشنبه پرجمعیتترین شهر‬

‫و قرقیزستان را از زمان دیرین «آسیای میانه» (‪ )Central Asia‬تاجیکستان است و از دید فرهنگی بالاتر از دیگر شهرها‬  ‫را به کشتن داد و خود را شاهنشاه خواند‪.‬‬

‫اسکندر ازفریبکاریاوآگاهیپیدانمودواوراتاآسیایمیانه مینامیدهاند‪ .‬این پنج جمهوری که در جنوب بخش آسیایی بهشمار میآید‪.‬‬

‫دنبال کرد و از میان برداشت‪ .‬قهرمان این داستان «سپیتا َمن» اتحاد جماهیر شوروی گذشته‪ ،‬خاور دریای خزر‪ ،‬نزدیک ‪2‬ـ استان ختلان که استان جنوبی است و سرزمین کلدب که‬

‫است که از سرزمین سغد (تاجیکستان و ازبکستان) بود‪ .‬این دریاچه آرال میباشند‪ ،‬پس از فروپاشی جماهیر شوروی در یکی از شهرهای هخامنشی است در آن میباشد‪.‬‬
   7   8   9   10   11   12   13   14   15   16   17