Page 17 - (کیهان لندن - سال سى و نهم ـ شماره ۴۰۰ (دوره جديد
P. 17
صفحه1۷شماره1۸66 «ضدانقلاب» نیستند ،چه نیازی به «بخشش» و «اماننامه» در کجای زمان ایستادهایم؟
جمعه 1۷تا پنجشنبه ۲۳فوریه ۲0۲۳ هست؟! بدون پردهپوشی و تعارف باید گفت که منظور این طرح از
«تمام کسانی که پس از انقلاب ایران را ترک کردهاند» عمدتا
از حقوق یک شهروند آزاده در یک جامعه طبیعی و باز میدانید چرا تمامی طرحها ،لوایح و گاه برنامههای متعدد تبعیدیان سیاسی است زیرا کسانی که به دلایل اقتصادی،
برخوردار باشند .تا زمانی که نتوان همان حرفهایی را که در زمینههای مختلف همواره سرشار از تناقض و دوگانگی اجتماعی و فرهنگی ایران را ترک کردهاند ،تنها در صورتی
در خارج از ایران میتوان زد ،در خود کشور بر زبان آورد ،به هستند؟ وضعیت متناقض ،دوگانه و سردرگم چیزی جز اینها به موضوع بازگشت فکر خواهند کرد که مسائلی که موجب
چه دلیل باید چنین امکانات گستردهای را که در حمایت از مهاجرت آنان شده است ،حل شده باشد .از سوی دیگر اصولا
دگراندیشان ،روزنامهنگاران و نویسندگان ایران و بطور کلی نمیتواند ارائه کند. دلیلی ندارد که تقاضای بخشش کنند و یا پس از بازگشت مورد
به سود آزادی بیان و مردمسالاری در ایران به بهترین شکلی آنچه مانع بازگشت بسیاری از ایرانیان مقیم خارج است، بازخواست قرار گیرند مگر در مواردی مانند خروج غیرقانونی
میتوان به کار گرفت و بر بالهای تکنولوژی در سراسر ایران نبود فرمان عفو و بخشش نیست ،بلکه وضعیت ناامن و که آنهم قابل خرید است .از خیل عظیم زنان که به دلایل
کاملا حقوقی و قابل درک حاضر به تحمل شرایط حقوقی،
گستراند ،از دست داد؟! نابسامان سیاسی ،اقتصادی و اجتماعی کشور است .مگر فرهنگی و اجتماعی در ایران نیستند ،بگذریم .در عین حال
همین امروز هر کسی که امکانی بیابد ،ایران را برای زندگی مدتهاست که بسیاری از ایرانیهایی که گذرنامههای
به «نمایندگان» محترم مجلس [پنجم] اسلامی باید گفت در کشورهای دیگر ترک نمیکند؟ و بسیاری دیگر که امکانی پناهندگی داشتهاند ،آنها را پس داده و گذرنامه ایرانی گرفته
«اماننامه» را اول به ساکنان داخل کشور بدهید تا جان و نمییابند ،آرزوی آن را در سر نمیپرورانند؟ مهاجرت و بازگشت و به ایران رفت و آمد میکنند .طرح یاد شده کسانی را که
ایرانیان خارج از کشور تنها یک مسئله سیاسی نیست ،بلکه در کارهای تروریستی از جمله قتل دست داشتهاند نیز شامل
مالشان از دستبرد آدمربایان و آدمکشان در امان باشد. نخواهد شد .بدین ترتیب دایره عفو باز محدودتر شده و
«اماننامه» را به دگراندیشان و روزنامهنگاران و نویسندگان پدیدهای است با ابعاد اقتصادی ،فرهنگی و اجتماعی. کسانی را در بر میگیرد که در صورت بازگشت به ایران ممکن
و دانشجویان بدهید تا برای هر گفتار و کردار سر از دادگاههای
«اماننامه» برای داخل کشور! است مورد بازخواست قرار گیرند.
خودسرانه در نیاورند. بسیاری از تبعیدیان سیاسی در سالهای پس از انقالب کدام «جرم» است که میتواند به «اماننامه» نیاز داشته
عفو را برای کسانی تقاضا کنید که دستهایشان تا ِم َرفق همان حرفهایی را میگفتند که امروز افراد زیادی از درون باشد؟ دگراندیشیدن؟ عضویت در گروههای سیاسی؟ فعالیت
به خون دگراندیشان داخل و خارج آلوده است ،آنهم نه از خود نظام میگویند و به همین دلیل نیز مورد بازخواست سیاسی پیش از خروج؟ محکومیت سیاسی در ایران؟ فعالیت
«پیشگاه معظم رهبری» بلکه از ملت صبور ایران که بخش خشکاندیشانقرارمیگیرند.برگفتههایایناننیزنام«جرم» سیاسی و فرهنگی در خارج کشور؟ مفهومی که معموال از
نهادهاند .بنابراین اگر «عفوی» در کار است ،ابتدا میباید «اماننامه» تداعی میشود ،ظاهرا نباید هیچکدام از این موارد
کوچکی از آن نیز در خارج کشور بسر میبرد. شامل کسانی شود که در ایران ساکناند! هنگامیکه ساکنان رادر برگیرد.اگرنیزشرکتدرعملیاتتروریستیوقتلراکه
ابتدا تلاش کنید کسانی را که به هر دری میزنند تا از ایران داخل کشور ،آنهم در سطوح بالای مملکتی از امنیت برخوردار به هر حال از جرائم جنایی هستند از بحث خارج سازیم ،هیچ
خارج شوند ،در کشور نگاه دارید تا بعد بتوانید ایرانیهای نیستند و برای هر گفته و نوشتهای ،برای هر نظر و فکری جرم دیگری نمییابیم که به عفو یا اماننامه نیاز داشته باشد.
مورد بازخواست قرار میگیرند ،هنگامی که روزنامهنگاران، در این مورد نیز باید گفت جمهوری اسلامی که وزارت اطلاعات
خارج از کشور را برای بازگشت قانع سازید. نویسندگان ،دانشجویان نمیتوانند آنچه را میاندیشند آزادانه و امنیتاش آدمربا و قاتل است ،چگونه میخواهد کسانی
ایرانی ،کشورش را آزاده و سربلند میخواهد ،اگر امکانات بر زبان آورند ،هنگامی که از فرهنگ «گفتگو» سخن میرود را که مثلا در جنگهای کردستان و یا ترکمن صحرا شرکت
رسیدن به چنین هدفی در داخل کشور از او سلب شود ،برای ولی هر گفت و شنیدی میتواند پیامدهای نامعلوم داشته داشتهاند و یا دست به عملیات تروریستی زدهاند ،غیرقابل
آن در سراسر جهان تلاش خواهد کرد .هر پدیدهای زمان خود باشد ،چگونه تبعیدیان سیاسی بر فعالیتهایشان به عنوان بخشش بداند و آنها را از دایره «عفو» خویش خارج سازد؟!
را دارد .هنگامی که زمان موعود فرا رسد ،هیچ بنیبشری را اتفاقا اگر اماننامهای در کار باشد ،میباید همان کسانی را در
جرم گردن نهاده و به «اماننامه» اعتماد کنند؟ بر بگیرد که طرح مجلس [پنجم] ایشان را از شمول خویش
توان رویارویی با پدیدهای که میباید شکل بگیرد ،نیست. چنین امری تنها در یک حالت دو مرحلهای امکان دارد: خارج ساخته است ،یعنی کسانی که در کارهای تروریستی از
اگر قرار باشد طرحی برای بازگشت ایرانیان خارج از نخست ،پذیرش ارتکاب «جرم» و دو دیگر ،بازگشت و سکوت! جمله قتل دست داشتهاند و اینک مایل به زندگی در کشور
کشور تهیه شود ،میباید طرح بازگشت بدون قید و شرط چنین بازگشتی محدودیت بیشتری نیز در پی دارد :شمشیر خویش هستند .به این میگویند عفو! وگرنه هزاران ایرانی که
باشد .لیکن تا زمانی که مردم ایران در کشور خود از امنیت جز آرزوی نیکبختی و بهروزی ملت و مملکت خویش در سر
برخوردار نیستند ،و حتا کسانی از درون خود نظام جمهوری داموکلس «سابقه سیاسی» و »امان نامه»! نپروراندهاند ،جز برای ایشان نگفته و ننوشتهاند و بسیاری از
اسلامی به دلیل دگراندیشی مورد آزار و اذیت قرار میگیرند، کسانی که خواهان بازگشت به ایران هستند ،میخواهند یاران آنان جان بر سر آینده ایران نهادهاند ،به دلیل کدام جرم
نه «اماننامه» و نه حتا اعلام بازگشت بی قید و شرط ،هیچ مرتکب نشدهای باید مورد عفو قرار گرفته و بخشوده شوند؟!
بدین ترتیب بر اساس طرح یادشده [مجلس پنجم /دوران
وسوسهای را در آدمی بر نمیانگیزد. محمد خاتمی] ،ایرانیانی که به دلایل غیرسیاسی از ایران خارج
*این مطلب نخستینبار در کیهان لندن شماره ۲۳ ،۳۹۹ شدهاند و زیر عنوان موضوعات سیاسی توانستهاند اجازه
اقامت در کشورهای دیگر دریافت کنند ،میباید برای اعمالی
دسامبر ۱۹۹۹برابر با ۲دی ۱۳۷۸چاپ شد. مورد عفو قرار گیرند که اصلا مرتکب نشدهاند و تبعیدیان
سیاسی نیز باید بر فعالیتهای سیاسی و عقاید خویش نام
«جرم» بگذارند تا مورد «عفو» قرار گیرند!
طرح «عفو عمومی» نکته دیگری را نیز مطرح میسازد که
از جانب هیچ مهاجر و تبعیدی سیاسی نمیتواند مورد پذیرش
قرار گیرد .فردی که قرار است مورد «عفو» قرار گیرد میباید
نخست تقاضای بخشش کند تا مشمول «عفو» قرار گرفته و
«اماننامه» دریافت دارد! تو گویی ما نه در آستانه سده بیست
و یکم ،بلکه در دوران «علی بابا و چهل دزد بغداد» بسر
میبریم! اصلا «وابستگان به گروههای ضدانقلاب» چه کسانی
هستند؟ اگر هنوز «ضدانقلاب»اند ،در این صورت نه تقاضای
«بخشش» خواهند کرد و نه به «اماننامه رهبر» نیاز دارند .اگر