Page 17 - (کیهان لندن - سال سى و نهم ـ شماره ۴۰۰ (دوره جديد
P. 17

‫صفحه‌‌‌‌‌‪‌‌1‌۷‬شماره‌‪1۸66‬‬                                    ‫«ضدانقلاب» نیستند‪ ،‬چه نیازی به «بخشش» و «اماننامه»‬                              ‫در کجای زمان ایستادهایم؟‬
‫جمعه ‪ 1۷‬تا پنجشنبه ‪ ۲۳‬فوریه ‪۲0۲۳‬‬                                                                 ‫هست؟!‬                ‫بدون پردهپوشی و تعارف باید گفت که منظور این طرح از‬
                                                                                                                      ‫«تمام کسانی که پس از انقلاب ایران را ترک کردهاند» عمدتا‬
‫از حقوق یک شهروند آزاده در یک جامعه طبیعی و باز‬             ‫میدانید چرا تمامی طرحها‪ ،‬لوایح و گاه برنامههای متعدد‬      ‫تبعیدیان سیاسی است زیرا کسانی که به دلایل اقتصادی‪،‬‬
‫برخوردار باشند‪ .‬تا زمانی که نتوان همان حرفهایی را که‬        ‫در زمینههای مختلف همواره سرشار از تناقض و دوگانگی‬         ‫اجتماعی و فرهنگی ایران را ترک کردهاند‪ ،‬تنها در صورتی‬
‫در خارج از ایران میتوان زد‪ ،‬در خود کشور بر زبان آورد‪ ،‬به‬    ‫هستند؟ وضعیت متناقض‪ ،‬دوگانه و سردرگم چیزی جز اینها‬        ‫به موضوع بازگشت فکر خواهند کرد که مسائلی که موجب‬
‫چه دلیل باید چنین امکانات گستردهای را که در حمایت از‬                                                                  ‫مهاجرت آنان شده است‪ ،‬حل شده باشد‪ .‬از سوی دیگر اصولا‬
‫دگراندیشان‪ ،‬روزنامهنگاران و نویسندگان ایران و بطور کلی‬                                    ‫نمیتواند ارائه کند‪.‬‬         ‫دلیلی ندارد که تقاضای بخشش کنند و یا پس از بازگشت مورد‬
‫به سود آزادی بیان و مردمسالاری در ایران به بهترین شکلی‬      ‫آنچه مانع بازگشت بسیاری از ایرانیان مقیم خارج است‪،‬‬        ‫بازخواست قرار گیرند مگر در مواردی مانند خروج غیرقانونی‬
‫میتوان به کار گرفت و بر بالهای تکنولوژی در سراسر ایران‬      ‫نبود فرمان عفو و بخشش نیست‪ ،‬بلکه وضعیت ناامن و‬            ‫که آنهم قابل خرید است‪ .‬از خیل عظیم زنان که به دلایل‬
                                                                                                                      ‫کاملا حقوقی و قابل درک حاضر به تحمل شرایط حقوقی‪،‬‬
                           ‫گستراند‪ ،‬از دست داد؟!‬            ‫نابسامان سیاسی‪ ،‬اقتصادی و اجتماعی کشور است‪ .‬مگر‬           ‫فرهنگی و اجتماعی در ایران نیستند‪ ،‬بگذریم‪ .‬در عین حال‬
                                                            ‫همین امروز هر کسی که امکانی بیابد‪ ،‬ایران را برای زندگی‬    ‫مدتهاست که بسیاری از ایرانیهایی که گذرنامههای‬
‫به «نمایندگان» محترم مجلس [پنجم] اسلامی باید گفت‬            ‫در کشورهای دیگر ترک نمیکند؟ و بسیاری دیگر که امکانی‬       ‫پناهندگی داشتهاند‪ ،‬آنها را پس داده و گذرنامه ایرانی گرفته‬
‫«اماننامه» را اول به ساکنان داخل کشور بدهید تا جان و‬        ‫نمییابند‪ ،‬آرزوی آن را در سر نمیپرورانند؟ مهاجرت و بازگشت‬  ‫و به ایران رفت و آمد میکنند‪ .‬طرح یاد شده کسانی را که‬
                                                            ‫ایرانیان خارج از کشور تنها یک مسئله سیاسی نیست‪ ،‬بلکه‬      ‫در کارهای تروریستی از جمله قتل دست داشتهاند نیز شامل‬
    ‫مالشان از دستبرد آدمربایان و آدمکشان در امان باشد‪.‬‬                                                                ‫نخواهد شد‪ .‬بدین ترتیب دایره عفو باز محدودتر شده و‬
‫«اماننامه» را به دگراندیشان و روزنامهنگاران و نویسندگان‬          ‫پدیدهای است با ابعاد اقتصادی‪ ،‬فرهنگی و اجتماعی‪.‬‬      ‫کسانی را در بر میگیرد که در صورت بازگشت به ایران ممکن‬
‫و دانشجویان بدهید تا برای هر گفتار و کردار سر از دادگاههای‬
                                                                                ‫«اماننامه» برای داخل کشور!‬                                ‫است مورد بازخواست قرار گیرند‪.‬‬
                            ‫خودسرانه در نیاورند‪.‬‬            ‫بسیاری از تبعیدیان سیاسی در سالهای پس از انقالب‬           ‫کدام «جرم» است که میتواند به «اماننامه» نیاز داشته‬
‫عفو را برای کسانی تقاضا کنید که دستهایشان تا ِم َرفق‬        ‫همان حرفهایی را میگفتند که امروز افراد زیادی از درون‬      ‫باشد؟ دگراندیشیدن؟ عضویت در گروههای سیاسی؟ فعالیت‬
‫به خون دگراندیشان داخل و خارج آلوده است‪ ،‬آنهم نه از‬         ‫خود نظام میگویند و به همین دلیل نیز مورد بازخواست‬         ‫سیاسی پیش از خروج؟ محکومیت سیاسی در ایران؟ فعالیت‬
‫«پیشگاه معظم رهبری» بلکه از ملت صبور ایران که بخش‬           ‫خشکاندیشانقرارمیگیرند‪.‬برگفتههایایناننیزنام«جرم»‬           ‫سیاسی و فرهنگی در خارج کشور؟ مفهومی که معموال از‬
                                                            ‫نهادهاند‪ .‬بنابراین اگر «عفوی» در کار است‪ ،‬ابتدا میباید‬    ‫«اماننامه» تداعی میشود‪ ،‬ظاهرا نباید هیچکدام از این موارد‬
           ‫کوچکی از آن نیز در خارج کشور بسر میبرد‪.‬‬          ‫شامل کسانی شود که در ایران ساکناند! هنگامیکه ساکنان‬       ‫رادر برگیرد‪.‬اگرنیزشرکتدرعملیاتتروریستیوقتلراکه‬
‫ابتدا تلاش کنید کسانی را که به هر دری میزنند تا از ایران‬    ‫داخل کشور‪ ،‬آنهم در سطوح بالای مملکتی از امنیت برخوردار‬    ‫به هر حال از جرائم جنایی هستند از بحث خارج سازیم‪ ،‬هیچ‬
‫خارج شوند‪ ،‬در کشور نگاه دارید تا بعد بتوانید ایرانیهای‬      ‫نیستند و برای هر گفته و نوشتهای‪ ،‬برای هر نظر و فکری‬       ‫جرم دیگری نمییابیم که به عفو یا اماننامه نیاز داشته باشد‪.‬‬
                                                            ‫مورد بازخواست قرار میگیرند‪ ،‬هنگامی که روزنامهنگاران‪،‬‬      ‫در این مورد نیز باید گفت جمهوری اسلامی که وزارت اطلاعات‬
            ‫خارج از کشور را برای بازگشت قانع سازید‪.‬‬         ‫نویسندگان‪ ،‬دانشجویان نمیتوانند آنچه را میاندیشند آزادانه‬  ‫و امنیتاش آدمربا و قاتل است‪ ،‬چگونه میخواهد کسانی‬
‫ایرانی‪ ،‬کشورش را آزاده و سربلند میخواهد‪ ،‬اگر امکانات‬        ‫بر زبان آورند‪ ،‬هنگامی که از فرهنگ «گفتگو» سخن میرود‬       ‫را که مثلا در جنگهای کردستان و یا ترکمن صحرا شرکت‬
‫رسیدن به چنین هدفی در داخل کشور از او سلب شود‪ ،‬برای‬         ‫ولی هر گفت و شنیدی میتواند پیامدهای نامعلوم داشته‬         ‫داشتهاند و یا دست به عملیات تروریستی زدهاند‪ ،‬غیرقابل‬
‫آن در سراسر جهان تلاش خواهد کرد‪ .‬هر پدیدهای زمان خود‬        ‫باشد‪ ،‬چگونه تبعیدیان سیاسی بر فعالیتهایشان به عنوان‬       ‫بخشش بداند و آنها را از دایره «عفو» خویش خارج سازد؟!‬
‫را دارد‪ .‬هنگامی که زمان موعود فرا رسد‪ ،‬هیچ بنیبشری را‬                                                                 ‫اتفاقا اگر اماننامهای در کار باشد‪ ،‬میباید همان کسانی را در‬
                                                                      ‫جرم گردن نهاده و به «اماننامه» اعتماد کنند؟‬     ‫بر بگیرد که طرح مجلس [پنجم] ایشان را از شمول خویش‬
  ‫توان رویارویی با پدیدهای که میباید شکل بگیرد‪ ،‬نیست‪.‬‬       ‫چنین امری تنها در یک حالت دو مرحلهای امکان دارد‪:‬‬          ‫خارج ساخته است‪ ،‬یعنی کسانی که در کارهای تروریستی از‬
‫اگر قرار باشد طرحی برای بازگشت ایرانیان خارج از‬             ‫نخست‪ ،‬پذیرش ارتکاب «جرم» و دو دیگر‪ ،‬بازگشت و سکوت!‬        ‫جمله قتل دست داشتهاند و اینک مایل به زندگی در کشور‬
‫کشور تهیه شود‪ ،‬میباید طرح بازگشت بدون قید و شرط‬             ‫چنین بازگشتی محدودیت بیشتری نیز در پی دارد‪ :‬شمشیر‬         ‫خویش هستند‪ .‬به این میگویند عفو! وگرنه هزاران ایرانی که‬
‫باشد‪ .‬لیکن تا زمانی که مردم ایران در کشور خود از امنیت‬                                                                ‫جز آرزوی نیکبختی و بهروزی ملت و مملکت خویش در سر‬
‫برخوردار نیستند‪ ،‬و حتا کسانی از درون خود نظام جمهوری‬                     ‫داموکلس «سابقه سیاسی» و »امان نامه»!‬         ‫نپروراندهاند‪ ،‬جز برای ایشان نگفته و ننوشتهاند و بسیاری از‬
‫اسلامی به دلیل دگراندیشی مورد آزار و اذیت قرار میگیرند‪،‬‬     ‫کسانی که خواهان بازگشت به ایران هستند‪ ،‬میخواهند‬           ‫یاران آنان جان بر سر آینده ایران نهادهاند‪ ،‬به دلیل کدام جرم‬
‫نه «اماننامه» و نه حتا اعلام بازگشت بی قید و شرط‪ ،‬هیچ‬                                                                 ‫مرتکب نشدهای باید مورد عفو قرار گرفته و بخشوده شوند؟!‬
                                                                                                                      ‫بدین ترتیب بر اساس طرح یادشده [مجلس پنجم‪ /‬دوران‬
                  ‫وسوسهای را در آدمی بر نمیانگیزد‪.‬‬                                                                    ‫محمد خاتمی]‪ ،‬ایرانیانی که به دلایل غیرسیاسی از ایران خارج‬
‫*این مطلب نخستینبار در کیهان لندن شماره ‪۲۳ ،۳۹۹‬‬                                                                       ‫شدهاند و زیر عنوان موضوعات سیاسی توانستهاند اجازه‬
                                                                                                                      ‫اقامت در کشورهای دیگر دریافت کنند‪ ،‬میباید برای اعمالی‬
            ‫دسامبر ‪ ۱۹۹۹‬برابر با ‪ ۲‬دی ‪ ۱۳۷۸‬چاپ شد‪.‬‬                                                                    ‫مورد عفو قرار گیرند که اصلا مرتکب نشدهاند و تبعیدیان‬
                                                                                                                      ‫سیاسی نیز باید بر فعالیتهای سیاسی و عقاید خویش نام‬

                                                                                                                                    ‫«جرم» بگذارند تا مورد «عفو» قرار گیرند!‬
                                                                                                                      ‫طرح «عفو عمومی» نکته دیگری را نیز مطرح میسازد که‬
                                                                                                                      ‫از جانب هیچ مهاجر و تبعیدی سیاسی نمیتواند مورد پذیرش‬
                                                                                                                      ‫قرار گیرد‪ .‬فردی که قرار است مورد «عفو» قرار گیرد میباید‬
                                                                                                                      ‫نخست تقاضای بخشش کند تا مشمول «عفو» قرار گرفته و‬
                                                                                                                      ‫«اماننامه» دریافت دارد! تو گویی ما نه در آستانه سده بیست‬
                                                                                                                      ‫و یکم‪ ،‬بلکه در دوران «علی بابا و چهل دزد بغداد» بسر‬
                                                                                                                      ‫میبریم! اصلا «وابستگان به گروههای ضدانقلاب» چه کسانی‬
                                                                                                                      ‫هستند؟ اگر هنوز «ضدانقلاب»اند‪ ،‬در این صورت نه تقاضای‬
                                                                                                                      ‫«بخشش» خواهند کرد و نه به «اماننامه رهبر» نیاز دارند‪ .‬اگر‬
   12   13   14   15   16   17   18   19   20   21   22