Page 17 - (کیهان لندن - سال چهلم ـ شماره ۴۴۰ (دوره جديد
P. 17
صفحه17شماره1۹0۶
جمعه 1تا پنجشنبه ۷دسامبر ۲0۲۳
یافت .این ۴۲۳واحد چیزیست که قبلا هرگز در هیچ جای سوسیالیستی مانند سهیم کردن کارگران در سود کارخانجات؛ چون آنطور که به نظر میرسد ،هرج و مرج از
در هیچ جای جهان سوسیالیستی چنین چیزی ندیدیم .وقتی خاورمیانه میآید.
دیگری وجود نداشته .پدر شما ایران را به پنجمین ارتش قوی به کشورهای دیگر در مقایسه با ایران نگاه میکنیم ،تا جایی
که به منطقه مربوط میشود ،این اقدامات کاملا منحصر به ایران پیش از انقلاب۵۷
جهان و در مواردی مشابه آنچه ما [آمریکا] هستیم تبدیل =ولیعهد رضا پهلوی ،ما مدتها منتظر این گفتگو بودیم.
فرد بود. -من هم مشتاقانه منتظر بودم .به خاطر این فرصت که
کرد .وی به ساختن ۳۷۰۰مسجد کمک کرد؛ بنابراین اینطور اما آنچه بسیار مهم بود این نبود که در داخل کشور چه میتوانم با شما و مخاطبان شما صحبت کنم بسیار ممنونم.
میکردیم بلکه برای رسیدن به همه این پیشرفتها میبایست
نیست که او مردم را از این کار منع میکرده .البته برخی ثبات میداشتیم .بنابراین برای ما مهم بود که در زمان جنگ =این روزها احتمالا یکی از آشفتهترین دورههایی
سرد با همسایگان نزدیک خود با کشورهای حاشیه خلیج است که ما در خاورمیانه داریم .بخشی از مخاطبانی که
میگویند که این کار اشتباه و سادهاندیشی بود .برخی هم فارس و سایر همسایگان از جمله اتحاد جماهیر شوروی ما داریم ،تاریخ ایران را نمیدانند؛ اینکه پدرتان اعلیحضرت
روابط حسنهی همجواری داشته باشیم .روابط ما با چین و محمدرضاشاه پهلوی در آن روزگار چه میکردند و چه
میگویندضعیفعمل کرد.امااو طرفدارآزادیمذاهببود. اروپا و ایالات متحده یک سیاست خارجی بسیار متعادل بود. بر سر ایران آمد .به همین دلیل ما کمی درباره آن زمان
بدیهی است برای آنها که به اندازه کافی سنی از آنها گذشته صحبت میکنیم که چگونه او شرایط را بهبود بخشید؛ چطور
زنان حق رأی داشتند و این بسیار مهم است که بگوییم چرا تا به یاد بیاورند که در آن دوران چه شرایطی داشتیم ،چارهای خاورمیانه آشفته نبود؛ رابطه ایران و اسرائیل یک رابطه خوب
جز نگاه به غرب نداشتیم .غرب آزاد بود و اقتصاد بازار آزاد بود؛ رابطه ایران و آمریکا رابطه خوبی بود؛ به ایران رفت و
این مهم است زیرا آن آقایی که قدرت را به دست گرفت، داشت ،برخلاف دنیای کمونیستی .همین نکته تا حد زیادی آمد داشتیم و چهرههای مشهور به کشور سفر کرده و کنسرت
توضیح میدهد که چرا ما بیشتر به نوعی دوجانبه بودیم و برگزار میکردند .خودم به عنوان پدر چهار فرزند دوست دارم
آیتالله خمینی ،در سخنان خود میگفت که سرنوشت ایران یا روابط چندجانبه با کشورهای اروپایی و عمدتا کشورهای یک روز بچههایم را به ایران ببرم تا کشوری را که پدرشان در
غربی داشتیم تا نسبت به بلوک دیگر .اما این به این معنی آنجا ،در خیابان «حجت» تهران به دنیا آمده و ده سال در
هرگز نباید به دست زنان تعیین شود .او به زنان به عنوان نبود که ما هیچ رابطهای با بلوک دیگر نداشتیم .بنابراین همه
اینها به نظر من فرآیندی است که طی آن ایرانیان برای دههها آنجا زندگی کرده ببینند…
تصمیمگیرندگان سرنوشت ایران نگاه نمیکرد .شاه میزان سواد از دستاوردهای کشورهای جدید در حال توسعه در جهت اما موضوع اصلی صحبت ما بر سر این است که آیا هیچ
پیشرفت ،مدرنیته ،فناوری و تکنولوژی ،آموزش بهره بردند .از امکانی وجود دارد که ایران از یک دوره انتقالی عبور کند؟
در ایران را طی دوران کمی از یک درصد به ۵۰درصد افزایش این نظر ما سیاست قویتری داشتیم .ما جامعه مدنی خود را برخی آن را تغییر رژیم مینامند برخی هم «گذار» .یک
تقویت کردیم که البته این در ساختار حکومت هر کشوری از نظرسنجی آنلاین در هلند [مؤسسه گمان] نشان میدهد
داد .چند سوء قصد علیه وی صورت گرفت .سیبیاس در اهمیت فوقالعاده برخوردار است .البته ما به مرحلهای هم که بیش از ۶۰درصد ایرانیان خواهان تغییر رژیم یا گذار
رسیدیم که در آن یک بحران سیاسی وجود داشت که مطمئنم از جمهوری اسلامی هستند .این حرف یک مؤسسه مستقل
سال ۱۹۷۵پدر شما را قدرتمندترین مرد جهان معرفی کرد. در موردش بیشتر بحث خواهیم کرد .اما نکته اصلی این است.حرفایالاتمتحده یاطرفدارانشمانیست.نتایجاین
است که وقتی امروز به ایران نگاه میکنید و همانطور که آن نظرسنجی همچنین نشان میدهد که ۸۸درصد از جمعیت
مردی که در دوران وی در خاورمیانه صلح برقرار بود .مردم نظرسنجی [نظرسنجی گمان] نشان میدهد ،معلوم میشود طرفدار یک نظام سیاسی دموکراتیک هستند که امروز
ندارند در حالی که ۶۷درصد مردم با داشتن نظام مذهبی
همزیستی داشتند .البته که شرایط فوقالعادهای نبود اما که چرا اکنون مردم میگویند دیگر این حکومت بس است! مخالف هستند ،چیزی که امروز دارند .تنها ۲۸درصد از نظام
سؤال این است که آیا ایرانیان برای داشتن آینده دموکراتیک حکومتی دینی حمایت میکنند که این کمتر از یک سوم
آنچیزی هم که امروز هست نبود! آمادهاند ،پاسخ یک بله قاطعانه است .به این دلیل این را جمعیت است .به اعلیحضرت محمدرضاشاه پهلوی پدرتان
میگویم که وقتی درباره ضرورت امروز ایران میشنوم ،وقتی ۶۴درصد از پاسخدهندگان با دید مثبت نگاه میکنند و ۲۸
شما ۱۸سال در ایران زندگی کردید و اینطور نیست که نسل مهسا امینی را میشنوم که در ایران کجا ایستادهاند و از درصد او را منفی ارزیابی کردهاند ۶۴.درصد روحالله خمینی
پدران و مادرانشان که به یاد دارند ،شنیدهاند که ایران قبل بنیانگذار جمهوری اسلامی را منفی ارزیابی میکنند .وقتی
خاطرهای از آن نداشته باشید .فکر میکنم شما در ماه اوت از انقلاب چگونه بود ،دستکم دو یا سه نسل از آنها تجربه این اعداد را میخوانید با اینکه در ۴۴سال گذشته تلاشهایی
کردهاند که این رژیم چقدر شانس اصلاح داشته اگر که واقعا برای تغییر رژیم برای برقراری دموکراسی وجود داشته اما
۱۹۷۸برای آموزش خلبانی به آمریکا آمدید .وقتی به گذشته اصلاحپذیر میبود! اما به این نتیجه رسیدند که اصلاحپذیر
نیست .بنابراین نتیجه نهایی این است که تنها راه ایران فراتر از شکست خورده ،فکر میکنید امروز چه تفاوتی دارد؟
نگاه میکنید چه چیزی در ایران زیبا بود؟ چه خاطراتی از این رژیم است .تا زمانی که این رژیم برقرار است ما نمیتوانیم -من فکر میکنم مهمترین عنصری که همه باید درک
به هیچکدام از آن ایدهها یا فرصتها و یا آنچه شما [در کنند قبل از هر چیز روندی است که ملت ایران حداقل
ایران دهه شصت تا هفتاد میلادی دارید؟ آمریکا] دارید دست پیدا کنیم .پس شنیدن این آمار [در در یک قرن اخیر توانسته آن را تجربه کند .در آغاز قرن
نظرسنجی گمان] تعجبآور نیست .من حتا میتوانم بگویم بیستم ایران انقلاب مشروطه داشت .بنابراین ما اولین
–منبسیارطبیعتگراهستم.علاقهزیادیبهمحیطزیست که چه بسا بیشتر از این باشد .اما بیایید همان میزان کمتر را کشوری بودیم که از نظام حکومت مطلقه به نظام پارلمانی
در نظر بگیریم که خودش کاملا بالاست .این عدد بزرگ ،هنوز رسیدیم و این در آن روزگار و زمان خود یک جهش به
و درواقع هر چیزی که به حفاظت از محیط زیست ما مربوط جلو بود .اما چیزی که بیش از همه کشور ما را از شرایط
عدد کوچکی است. توسعهنیافته و عقبماندگی دوران قاجار خارج کرد ،ظهور
باشد دارم چون فکر میکنم در آینده یکی از صنایع کلیدی که مدرنیته و سکولاریسم بود که پدربزرگ من در اوایل قرن
=برای یک آدم معمولی که مطلع نیست و در مدرسه بیستم به کشور آورد و این یک تغییر مهم برای جامعهای
ایران میتواند داشته باشد ،گردشگری است .و اگر یک محیط بود که بسیار سنتی و مذهبی بود .هیچ نهاد مدرنی در هیچ
و دانشگاه حرفهایی را میخواند که محمدرضاشاه پهلوی زمینهای وجود نداشت؛ چه پلیس و چه اداره پست و چه
مساعد برای جذب افراد نداشته باشیم مایه شرمندگی خواهد یک دیکتاتور ستمگر بود و… میدانید ،اینها چیزهاییست که
در دانشکدههای لیبرال آموزش داده میشود و ما میدانیم ارتش و چه هر آنچه شما [در آمریکا] دارید.
بود .بسیاری از هممیهنان به شدت نگران همه مشکلاتی که شرایط اینجا در ایالات متحده هم چگونه است .اما در بعدا که پدرم زمام امور را به دست گرفت ،درست در اواخر
طول ۳۷سال حکومت پدر شما میلیاردها دلار برای صنعت، جنگ جهانی دوم ،با انقلاب سفید اقداماتی شد که در آن زمان
هستند که امروز با آن مواجه هستیم از جمله بحران آب .من آموزش ،بهداشت و نیروهای مسلح هزینه شد و کشور از یک کاملا آرمانی بود؛ همه آن چیزهایی که به برابری میانجامید؛
رشد اقتصادی بالاتر از بریتانیا و آمریکا و فرانسه برخوردار زنان حق رأی و مشارکت در امور پیدا کردند؛ همراه با
تمام سفرهایی را که در داخل کشور در آن مدت داشتم به بود .اینها سه امپراتوری هستند که در آن زمان نگاه همه فرصتهای اقتصادی و از بسیاری جهات دیدگاههای کاملا
به آنها بود .درآمد ملی طی این ۳۷سال ۴۲۳واحد افزایش
یاد دارم و چقدر از آن لذت میبردم .اما مهمتر از همه روابط
انسانی بود .مردم فکر میکنند که چون من ولیعهد بودم پس
بسیار نمایشی یا تشریفاتی و رسمی بود .اما برعکس ،بیشتر
تجربیات من در خارج از این چارچوب بود .من معمولی و
با چند نفر سفر میکردم و نیروهای امنیتی با فاصله از دور
دنبال ما میآمدند .مواردی بود که مردم مرا فورا نمیشناختند.
به یاد میآورم یکبار در آسانسور یکی از هتلهای تهران پایین
میآمدیم و من با آجودانم بودم .هفت یا هشت ساله بودم.
مردی که در آسانسور بود به آجودانم گفت :پسرت خیلی
شبیه ولیعهده! آنها باور نمیکردند که من ممکن است در یک
محل عمومی باشم و یا برای خرید چیزی به بازار بروم و مردم
هم اول مرا نشناسند و بعدش کلی جمعیت جمع شوند.
اما برای من تجربه با مردم بسیار طبیعی بود .وقتی با یک
روستایی صحبت میکردم و یا با یک ماهیگیر در یک لنج در
خلیج فارس که ماهیگیری میکردند .بسیار علاقه داشتم که با
آنها بنشینم و حرف بزنم .به معنی واقعی کلمه خیلی معمولی
با آنها برخورد میکردم و یا موارد دیگری که با بچهها در یک
پایگاه نظامی در اهواز یا جای دیگر فوتبال بازی میکردیم.
اینها تجربیات عملی بود که من در دوران نوجوانی و زمانی
که دیگر کودک نبودم داشتم .میدانید ،وقتی شش هفت یا نه
ساله هستید ،فرق میکند اما زمانی که دیگر۱۵/۱۴/۱۳/ ۱۲
سال دارید ،تجربه متفاوتی است .به این ترتیب من این امکان
را داشتم که سفر کنم .البته به همه نقاط کشور سفر نکردم.
برخی مناطق را میشناسم و برخی را هرگز در آنجا نبودم
امیدوارم بتوانم برای اولین بار به آنها سفر کنم .اما همه اینها
خاطره جمعی است که دارم و آنچه به عنوان مقام رسمی
(ادامه دارد)
انجام دادم چندان زیاد نیست.